Ο ΕΠΑ Ρεθύμνου άνοιξε τις πόρτες του και μας παρουσίασε την επιτραπέζια αντισφαίριση

  • Τετάρτη, 15 Νοέμβριος 2017 17:20
  • Ελίνα Λαγουδάκη
  • Αθλητικά

Μπαίνοντας κανείς σε διάφορες σελίδες αθλητικού περιεχομένου μπορεί να δει άρθρα με σπουδαίες διακρίσεις τοπικών ομίλων.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, το πινκ πονκ απασχολεί και την αθλητική κοινότητα Ρεθύμνου. Είχα, λοιπόν, την τιμή και την χαρά να βρεθώ σε μια προπόνηση τους και να μάθω παραπάνω πληροφορίες για το άθλημα, για την “λογική” του και φυσικά για τους ίδιους. Σε κλίμα φιλικό με υποδέχθηκαν στο χώρο που πραγματοποιούνται οι προπονήσεις, στο 14ο Δημοτικό Σχολείο Ρεθύμνοκαι μέσα από μια όμορφη συζήτηση με τον προπονητή και τον πρόεδρο του ομίλου, έμαθα όσα ήθελα και πολλά παραπάνω.

 

Συνέντευξη και φωτογραφίες: Ελίνα Λαγουδάκη

 

Πόσα χρόνια μετράει ο όμιλος;
Ο όμιλος αυτές τις μέρες κλείνει δυο χρόνια. Η λειτουργία του επίσημα ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2012.

 

Πόσα άτομα αριθμεί;
Υπάρχουν κάποιες διακυμάνσεις ανάλογα με την εποχή. Για παράδειγμα, κάποια στιγμή πέρυσι είχαμε ξεπεράσει τα 60 μέλη και ήμασταν κοντά στα 80. Είχαμε γύρω στα 45 παιδιά και περισσότερους από 25 ενήλικες.
Είμαστε περίπου 40 άτομα σταθερά και πρέπει να τονίσουμε πως μετά το κλείσιμο των ξενοδοχείων τα άτομα αυξάνονται αρκετά, καθώς πολλά από τα περυσινά μας μέλη εργάζονται στον τομέα του τουρισμού.

 

Πιτσιρικάδες εν δράση

 

Το πιο μικρό σας μέλος πόσο χρονών είναι;
Ο πιο μικρός σε ηλικία είναι μαθητής 1ης δημοτικού. Ενδεχομένως θα μπορούσαμε να είχαμε και πιο μικρά μέλη, αλλά υπάρχει ένας περιορισμός στο ύψος. Το παιδί θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 1,30 για να μπορεί να “φτάνει” το τραπέζι.

 

 

Μέχρι ποια ηλικία μπορεί κάποιος να παίζει;
Μέχρι τα 75-80 και γιατί όχι και παραπάνω. Υπάρχει μια κυρία 95 ετών που συνεχίζει κανονικά και τις προπονήσεις και συμμετέχει και σε αγώνες βετεράνων σε παγκόσμιο επίπεδο.
Σε αυτό βοηθάει το ότι δεν υπάρχει σωματική επαφή, άρα μειώνονται σημαντικά και οι τραυματισμοί. Αν για παράδειγμα δεν κάνεις καλό ζέσταμα, μπορεί να τραυματίσεις τον ώμο ή το πόδι σου και αυτά μπορεί να τα αποφύγεις όμως, με το σωστό ζέσταμα και με προσοχή.

 

Γιατί ένα παιδί να ξεκινήσει πινκ πονκ και όχι κάποιο άλλο άθλημα;
Το πινκ πονκ είναι μια πολυσύνθετη κατάσταση. Για παράδειγμα, εγώ που έπαιζα σαν παιδί, είχα σταματήσει και ξανά άρχισα, δεν το βλέπω ανταγωνιστικά. Το διασκεδάζαμε. Άρα για μένα το πρώτο πράγμα είναι η διασκέδαση. Πριν ακόμα και από την άθληση, πρέπει να υπάρχει η διασκέδαση.
Από την άλλη μεριά γυμνάζει πολύ σωστά το σώμα. Ειδικά στο αγωνιστικό επίπεδο.
Επίσης έχει δυο μεγάλα συν σε σχέση με τον χαρακτήρα που διαμορφώνει ο αθλητής και στις δεξιότητες που αποκτά.
Ο αθλητής πρέπει να έχει συγκέντρωση και να είναι ήρεμος, άρα δεν θα τον βοηθήσει ποτέ και σε τίποτα το γνωστό ντοπάρισμα που υπάρχει σε άλλα αθλήματα.
Επίσης, είναι τρομερή άσκηση για τα παιδιά γιατί εξασκούν τον συγχρονισμού ματιών – χεριού και γενικά τα αντανακλαστικά καθώς σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα πρέπει να πάρεις μια σωστή απόφαση. Αν η απόφαση δεν είναι η σωστή, χάνεις τον πόντο.
Στο θέμα της προσωπικότητας, επειδή είναι ατομικό άθλημα και όποια ήττα ή νίκη της χρεώνεται ή την εποφελήτε μόνο ένα άτομο, είναι μεν ψυχοφθόρο αλλά σε βοηθάει να γίνεσαι υπεύθυνος και να στηρίζεις τον εαυτό σου και κάθε απόφαση που παίρνεις. Στο παιχνίδι μέσα είσαι μόνος οπότε κάθε απόφαση είναι αποκλειστικά και μόνο δική σου.
Σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει, αν και φαίνεται το πινκ πονκ ένα εύκολο άθλημα, στην πραγματικότητα έχει χαρακτηριστεί ένα από τα δυσκολότερα αθλήματα που υπάρχουν στο κόσμο.
Στο πινκ πονκ δεν υπάρχουν εντάσεις, τραυματισμοί και επειδή είναι και κλειστού περιβάλλοντος άθλημα δεν υπάρχει περιορισμός στο πότε θα γίνει η προπόνηση και δεν χάνονται προπονήσεις λόγω καιρού για παράδειγμα.

 

 

Σε κάποιον που ίσως πει πως “Το πινκ πονκ είναι απλά δυο ρακέτες, ένα τραπέζι και ένα μπαλάκι. Μοιάζει λίγο παιδικό”, τι θα λέγατε;
Η πιο γρήγορη απάντηση αν και δεν είναι πάντα και η πιο ευγενική είναι το έλα να δοκιμάσεις. Αν παίξει με κάποιον που έχει κάποια εμπειρία θα καταλάβει το επίπεδο δυσκολίας.
Είναι ένα άθλημα που δεν αρέσει ή δεν ταιριάζει σε όλους. Αλλά σαν άθλημα έχει την δική του λογική και δυσκολία. Αν δεν εξασκείσαι συχνά, δεν είναι απόλυτο ότι δεν θα μπορείς να παίξεις αλλά σίγουρα είτε θα μείνεις στάσιμος είτε η απόδοση σου θα μειωθεί αισθητά. Όσο περισσότερο προπονείσαι, τόσο καλύτερος γίνεσαι.
Επειδή είναι αρκετά αδικημένο σαν άθλημα, μπορούμε να πούμε πως σε επαγγελματικό επίπεδο ένας αθλητής που λαμβάνει μέρος σε αγώνες μπορεί να κάνει και 7 χιλιόμετρα στη διάρκεια ενός αγώνα. Αυτό όμως, να σκεφτεί κάποιος ότι γίνεται μόνο με πλάγια βήματα, και με πολύ μεγάλη ένταση. Γενικότερα, πιστεύω ότι ο καθένας που θέλει να μάθει για το πινκ πονκ είναι καλύτερα να έρθει να δει πως γίνονται οι προπονήσεις, να δει το ασκησιολόγιο που υπάρχει καθαρά και μόνο για το άθλημα αυτό, να δουλέψει με προπονητή και θα αλλάξει γνώμη για το άθλημα.

 

 

Για κάποιον μεγαλύτερης ηλικίας, είναι εύκολο να ξεκινήσει;
Για επίπεδο πρωταθλητισμού είναι αρκετά δύσκολο γιατί ένα παιδί μπορεί να εξελιχθεί καλύτερα. Αλλά φυσικά, μπορεί να φτάσει σε ένα πολύ καλό επίπεδο. Οι μεγάλοι που δεν έχουν πιάσει ποτέ ρακέτα στα χέρια τους, έχουν μεγαλύτερη εξέλιξη από όσους έπαιζαν στα σχολικά τους χρόνια για παράδειγμα καθώς μαθαίνουν από την αρχή σωστά με τον προπονητή. Το ζητούμενο για μας, αν και είμαστε αθλητικό σωματείο, δεν είναι να βγάλουμε πρωταθλητές. Αν κάποια στιγμή έρθουν πρωταθλητές από το σωματείο μας, εννοείται πως θα χαρούμε. Αυτό όμως, που μας αφορά είναι να μάθει ο κόσμος το άθλημα, να παίζει σωστά, να το αγαπήσει, να διαδοθεί.

 

Υπάρχουν διακρίσεις για την χώρα μας;
Για πρώτη φορά φέτος ήρθε μια μεγάλη διάκριση για την χώρα μας στο πινκ πονκ. Ένας 16χρονος Έλληνας έγινε πρωταθλητής Ευρώπης. Φυσικά, για κακή του τύχη, συνέπεσε με την κατάκτηση της δεύτερης θέσης την ομάδας μπάσκετ και δεν το έμαθε σχεδόν κανείς.

 

 

Άρα ποιος είναι ο κύριος στόχος σας;
Στόχος μας είναι η διάδοση του αθλήματος στο Ρέθυμνο. Στα Χανιά και στο Ηράκλειο, υπάρχουν αντίστοιχα σωματεία ενώ στο Ρέθυμνο το άθλημα αυτό δεν είχε ποτέ παρουσία. Με δειλά βήματα, ήδη παιδιά που παίζουν από την αρχή του συλλόγου είναι σε πάρα πολύ καλό επίπεδο και κατεβαίνουν σε αγώνες, υπάρχει και αγωνιστικό τμήμα στους άντρες που είμαστε και στην Β Εθνική και ελπίζουμε σε αρκετές επιτυχίες για το μέλλον.

 

Τα δυο χρόνια αυτά δεν είχαμε σχεδόν καμία εξωτερική οικονομική βοήθεια. Είμαστε όμως τυχεροί γιατί μας στήριξε ο δήμος, το δημοτικό σχολείο και ο διεθυντής του 14ου Δημοτικού που μας έδωσε το χώρο για να κάνουμε προπονήσεις. Όλα τα άλλα είναι αποτέλεσμα της δικής μας δουλειάς και αναπτυσσόμαστε βήμα βήμα. Δεν έχουμε κάποιους χορηγούς από πίσω, στηριζόμαστε στον κόσμο και στο μεράκι μας, αν θες για να συνεχίσουμε.

 

 

Γιατί το ξεκινήσατε όλο αυτό; Είναι ρίσκο κάτι τέτοιο στο Ρέθυμνο που στα υπόλοιπα αθλήματα έχει αρκετούς ομίλους και αρκετά καλή παρουσία σε άλλα αθλήματα.
Στο Ρέθυμνο, κάποια στιγμή είχαμε την τύχη να βρεθούν δυο τρία τραπέζια στο 9 το δημοτικό σχολείο και έτσι ξεκινήσαμε να παίζουμε σαν παρέα. Δεν είχε περάσει από το μυαλό μας η ίδρυση ενός σωματείου κανονικού γιατί χρειάζονται και αρκετές υποδομές. Πέρα από τον χώρο χρειάζεται φυσικά και ένας προπονητής με πολύ καλή γνώση που να μπορεί να στηρίξει όλο αυτό. Το έναυσμα λοιπόν, ήταν ο ερχομός του Σπύρου στην περιοχή μας που είναι πρωταθλητής Ελλάδας, έχει λάβει μέρος σε παγκόσμιους αγώνες, έκανε προπόνηση 6 ώρες την ημέρα, ήταν μέλος της Εθνικής ομάδας. Ξέραμε ότι σαν παίχτης είχε το επίπεδο που έπρεπε, έχει πτυχίο προπονητή και μπορούσε να στηρίξει αυτή τη θέση. Επί της ουσίας, αν δεν ξέραμε πως βρέθηκε στο Ρέθυμνο, πως είχε σκοπό να μείνει στη πόλη μας και δεν βλέπαμε το ενδιαφέρον το δικό του για να δημιουργήσουμε κάτι τέτοιο δεν θα το κάναμε ποτέ. Αν δε υπήρχαν όμως δυο τρία άτομα που έδωσαν την ψυχή τους για το όραμα αυτό, δεν θα γινόταν τίποτα και πρέπει να αναφέρουμε τα ονόματα τους. Είναι ο Δημήτρης Καζιάλε που είναι και πρόεδρος του συλλόγου, ο Μιχάλης Σταματάκης, ο Γιώργος Τρουλινός ,ο Νάντερ Νάτσε, ο Χάρης Παπαδάκης, ο Κώστας Αγγελάκης και ο Φάνης Τσαχάκης και πολλοί άλλοι που βοήθησαν στο να στηθεί όλο αυτό και κάποιοι που για προσωπικούς και επαγγελματικούς λόγους αποχώρησαν . Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να το κάνει ένα άτομο μόνο του όπως είναι λογικό.

 

Κάτι που με παραξένεψε ευχάριστα είναι πως βλέπω έναν ενήλικα να παίζει με ένα παιδί;
Αυτό βοηθάει και τις δυο πλευρές και γίνεται συχνά. Ένα παιδί που παίζει καλά και αρχίζει να ανεβαίνει, μας ενδιαφέρει να το βάλουμε να παίξει με έναν ενήλικα καλού επιπέδου και μπορεί να του γυρίσει πολλές μπάλες και να το βοηθήσει να αναπτύξει την άμυνα του. Ή καμιά φορά μπορεί να μπει ένα αρκετά προχωρημένου επιπέδου παιδί με έναν ενήλικα που δεν γνωρίζει καλά και το παιδί θα τον βοηθήσει να μάθει πολλά.
Πολλοί βέβαια γονείς παίζουν και με τα παιδιά τους. Σε αρκετές προπονήσεις ο Σπύρος ζητάει ενήλικες στην προπόνηση των παιδιών για να εκπαιδεύονται καλύτερα.

 

Από ότι ξέρω υπάρχουν και κάποιες εκδηλώσεις που διοργανώνεται.
Από την πρώτη χρονιά ξεκινήσαμε ένα ανοιχτό Παγκρήτιο τουρνουά που αν και εμείς δεν είχαμε πολύ υλικό είχαμε συνολικά από όλο το νησί 110 συμμετοχές. Πέρυσι πριν τα Χριστούγεννα κάναμε ένα μαθητικό τουρνουά που είχε 66 συμμετοχές και κάναμε και το καθιερωμένο πλέον Παγκρήτιο τουρνουά με 80 συμμετοχές αυτή τη φορά. Στην Κρήτη αυτό έχει γίνει πλέον θεσμός την τελευταία Κυριακή πριν την Μεγάλη Εβδομάδα. Μέσα σε δυο χρόνια πορείας έχουμε κάνει τουρνουά που είναι αντάξια τουρνουά που γίνονται από μεγαλύτερους ομίλους στην υπόλοιπη Ελλάδα και είναι το μεγαλύτερο τουρνουά που γίνεται στην Κρήτη. Οι όμιλοι από τις υπόλοιπες πόλεις της Κρήτης, θέλησαν όλο αυτό να γίνει θεσμός.

 

 

Τι χρειάζεται κάποιος για να γίνει μέλος του συλλόγου;
Αρχικά πρέπει να ευχαριστήσουμε και την Ιωάννα που ανέλαβε την γραμματιακή υποστήριξη γιατί έδωσε μια ανάσα σε όλους μας.
Τώρα για πληροφορίες μπορεί ο κόσμος να μας βρει στην σελίδα μας στο Facebook, ή από Δευτέρα ως Παρασκευή 5-8 για τα παιδιά και 8-11 για ενήλικες. Τα προγράμματα των ενηλίκων είναι είτε με προπονητή είτε χωρίς. Ο εξοπλισμός είναι του συλλόγου και το μόνο που χρειάζεται είναι να κάνεις μια εγγραφή, μια φόρμα και διάθεση.

 

Τι έχει όμως να μας ένα παιδί που παίζει πινκ πονκ;

Για πες τι σου αρέσει στο άθλημα και γιατί το διάλεξες;
Είμαι 13 ετών. Παίζω πινκ πονκ γιατί απλά μου αρέσει. Μου αρέσει που μπορώ να έρχομαι εδώ πολύ συχνά και δεν με επηρεάζει ο καιρός για παράδειγμα όπως επηρεάζει το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Ασχολούμουν από πολύ μικρός γιατί στο σπίτι είχαμε τραπέζι και όταν μάθαμε πως αρχίζει ο όμιλος, αποφασίσαμε με τους γονείς μου να γίνω μέλος της ομάδας. Δεν χάνω καμία προπόνηση, έχω βελτιωθεί αρκετά και μου αρέσει πάρα πολύ.
Δεν υπάρχει κάποιος ανταγωνισμός. Σε κάθε παιχνίδι προσπαθείς να βελτιώσεις τον εαυτό σου χωρίς να μειώσεις τον αντίπαλο σου. Ο ένας μαθαίνει από τα λάθη και τα σωστά του άλλου.  

 

Τους ευχαριστώ πάρα πολύ για συζήτηση που κάναμε! 

Ελίνα Λαγουδάκη

Φοιτήτρια πληροφορικής και απόφοιτη σχολής δημιουργικής γραφής. Μήπως και μέσα από το γράψιμο καταφέρω να καταλάβω τον κόσμο και τους ανθρώπους.