Ήρθε για να προσφέρει, να δημιουργήσει τέχνη, να διαπρέψει, να «τσαλακωθεί» για ανάγκες ενός ρόλου και να ξεδιπλώσει όλο της το «είναι» είτε στη μικρή οθόνη είτε στο θεατρικό σανίδι.
Κι αν δεν είχες καθόλου στο μυαλό σου την «Κορίνα» να καβαλάει μηχανάκι και να παίρνει τον Κρητικό της αέρα, τότε είσαι γελασμένος. Μπορεί εκεί στο Διαφάνι να έχει κάνει σκηνικά από εκείνα που λατρεύεις να «μισείς» αφού αυτό απαιτεί ο ρόλος ωστόσο στην πραγματική της ζωή είναι η Στέλλα… που της αρέσει να μυρίζει γιασεμιά, να απολαμβάνει τις ομορφιές του Ρεθύμνου όταν φυσικά επισκέπτεται τη γενέτειρα της, να είναι δημιουργική, να νιώθει ασφαλής στο παρόν της και να «φτιάχνει» το μέλλον της.
Η όμορφη Στέλλα Ψαρουδάκη ή αλλιώς Κορίνα Μεγαρίτη ανοίγει την καρδιά της στο gossip-tv.gr και μιλάει για όλα.
Με σπουδές στο Εθνικό, δεν μπορώ να μην σε ρωτήσω αν από μικρή όνειρό σου, ήταν να γίνεις ηθοποιός; Στην ερώτηση «τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;» η απάντηση ήταν «ηθοποιός και… κάποιο άλλο επάγγελμα που ανά τα χρόνια άλλαζε ανάλογα με τις κοινωνικές συνθήκες, τις επιδόσεις μου στο σχολείο και τις επιθυμίες των δικών μου. Το «ηθοποιός» όμως παρέμενε εκεί ως απάντηση, αφού ήταν η δική μου επιθυμία, και έτσι όταν ήρθα στην Αθήνα προσπάθησα να το κάνω πραγματικότητα. Οι γονείς μου πάντα με ενθάρρυναν να ασχολούμαι με ότι μου αρέσει και με ενδιαφέρει.
Όταν πέρασα στο Εθνικό υποσχέθηκα και σ εκείνους και στον εαυτό μου να τελειώσω το Πανεπιστήμιο και το έκανα, και εν τέλει μπορώ να πω ότι έχω κερδίσει πολλά από αυτή την διαδρομή. Δεν ξέρω αν πραγματικά είχαν συνειδητοποιήσει την σοβαρότητα, με την οποία έβλεπα το θέατρο, νομίζω αυτό έγινε αντιληπτό όταν με είδαν στην πρώτη μου επαγγελματική παράσταση.
Μίλησέ μου, λίγο για τα πρώτα σου βήματα στο χώρο και αν όντως συνάντησες αυτό που περίμενες τελειώνοντας τις σπουδές σου;
Τα τρία χρόνια σπουδών στο Εθνικό ήταν η πιο δημιουργική, κουραστική και γεμάτη αγάπη περίοδος της ζωής μου. Με διαμόρφωσε σε πολλά επίπεδα και όταν τελείωσε ήταν δύσκολος ο αποχωρισμός. Τελειώνοντας τη σχολή ήρθα αντιμέτωπη με τον ρεαλισμό, τις δυσκολίες του χώρου, με την απόρριψη, την ανεργία. Όχι δεν συνάντησα αυτό που περίμενα γιατί πάντα έχουμε την τάση να ονειρευόμαστε το εξιδανικευμένο, αλλά στην πορεία συνειδητοποιώ ότι τα εμπόδια και οι δυσκολίες σε κάνουν να απολαμβάνεις παραπάνω το καλό όταν έρχεται και να στέκεσαι με ωριμότητα στις καταστάσεις.
Το τηλεοπτικό κοινό σε γνώρισε καλύτερα μέσα από τη σειρά Άγριες Μέλισσες και τον ρόλο της Κορίνας – Σύστησέ μας την ηρωίδα σου. Ποια χαρακτηριστικά της αγαπάς και ποια όχι; Η Κορίνα είναι ένα πλάσμα εγκλωβισμένο μέσα στις συγκρούσεις που υπάρχουν στην οικογένεια της, στις αντιλήψεις και τον καθωσπρεπισμό της εποχής και στην άγνοια της κοινωνικής πραγματικότητας. Με λίγα λόγια ζει σε μία γυάλα κι αυτό συχνά την κάνει να γίνεται αντιπαθητική. Με φανερή αδυναμία στον μπαμπά της, εξιδανικεύει τις πράξεις του και δικαιολογεί τα πάντα, γιατί φοβάται την ρήξη και τη διάλυση της οικογένειας της. Αγαπώ τον παιδικό ενθουσιασμό της και τις στιγμές που υπερασπίζεται τον εαυτό της έστω και με λάθος τρόπο. Θα ήθελα να μην έχει άρνηση στην αλλαγή και να είχε το σθένος να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα κατάματα.
Βρήκες κοινά στοιχεία με την Στέλλα; Είτε βρήκα κοινά στοιχεία είτε τα δημιούργησα για να μπορέσω να συνδεθώ μαζί της. Την αδυναμία στον μπαμπά, την ανάγκη να εξερευνήσει τη ζωή, την δυναμική της πλευρά, τις άμυνες που την οδηγούν σε εσωστρέφεια, τις παράτολμες αποφάσεις.
Πώς έγινε η πρόταση για τη σειρά; Έκανα κάστινγκ μέσα στο καλοκαίρι συγκεκριμένα για τον ρόλο της Κορίνας.
Πώς είναι να πρωταγωνιστείς δίπλα σε όσο μεγάλα ονόματα; Νιώθω πραγματικά τυχερή που βρίσκομαι δίπλα σε τόσο έμπειρους συνεργάτες, που είναι συνάμα προσιτοί, αληθινά γενναιόδωροι και έχουν όλη την διάθεση και την καλή πρόθεση να με συμβουλέψουν, να με βοηθήσουν. Το άγχος που είχα στην αρχή, δίπλα τους μετετράπη σχεδόν αμέσως σε μία αίσθηση ασφάλειας. Το να τους παρατηρώ πάνω στην συνθήκη της δουλειάς, πώς λειτουργούν με βάση την τεχνική και την εμπειρία τους είναι ένα σπουδαίο μάθημα. Ακόμα τους ευχαριστώ γιατί και οι στιγμές εκτός γυρίσματος, που είναι γεμάτες γέλιο, με γεμίζουν όρεξη και χαρά.
Πώς νιώθεις που στο βιογραφικό σου θα υπάρχει αυτός ο ρόλος στη σειρά που σίγουρα θα αφήσει εποχή στα τηλεοπτικά δρώμενα; Ευγνώμων, γιατί συμμετέχω σε μία σειρά που παρακολουθούσα φανατικά τα προηγούμενα χρόνια και την θαύμαζα για την ποιότητα της. Επιπλέον ο τρίτος κύκλος των Μελισσών καταφέρνει μέσα από την μυθοπλασία να μιλήσει για επώδυνα ιστορικά γεγονότα, δίνοντας σε όλους μας μία αφορμή να μπούμε σε διαδικασία να μελετήσουμε και να μάθουμε την ιστορία μας.
Έχεις ζητήσει συμβουλές από τους συμπρωταγωνιστές σου και αν ναι, ποια είναι αυτή που έχεις κρατήσει; Η αγαπημένη μου συμβουλή είναι: «Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό στην δουλειά μας από το να είσαι ευγενικός και σωστός επαγγελματίας. Μόνο έτσι θα επιβιώσεις»
Τα απολαυστικά γυρίσματα
Με την οικογένεια Μεγαρίτη, τα γυρίσματα είναι απολαυστικά. Έχει δημιουργηθεί ένα κλίμα ασφάλειας και δημιουργίας μεταξύ μας, που σε κάνει κάθε φορά να ανυπομονείς να τους συναντήσεις. Ψάχνουμε πως θα κάνουμε ακόμα πιο ενδιαφέρουσες τις σκηνές μας και παράλληλα γελάμε, κάνουμε πλάκες, τρώμε τα σκηνικά αντικείμενα
Είναι η Κορίνα αυτό που λένε το «κορίτσι του μπαμπά»; Γιατί υπάρχει αυτή η αντιδραστική σχέση με τη μητέρα της; Νομίζω πως είναι φανερή η αδυναμία και η προσκόλληση που έχει στον μπαμπά της. Είναι ο ήρωας της και θεωρεί ότι έχει τη δύναμη να προστατεύει την οικογένεια τους. Δεν μπορεί να δει τα λάθη του γιατί ο ίδιος έχει μία τρομακτική ικανότητα να την πείθει. Με τη μητέρα της υπάρχει μία συγκρουσιακή σχέση που κρύβει μία μεγάλη αγάπη. Η Κορίνα αισθάνεται πληγωμένη από κάποιες συμπεριφορές της, νιώθει ότι προδίδει την οικογένεια και την θεωρεί υπεύθυνη για τις εντάσεις μέσα στο σπίτι, κι αυτό, γιατί δεν γνωρίζει όσα έχει υποστεί η Ζωή από τον Ακύλα.
Είναι φανερό πως έχει αδυναμία στον πατέρα της. Πώς θα νιώσει η Κορίνα όταν μάθει ποιος πραγματικά είναι ο μπαμπάς της; Δεν μπορώ να το γνωρίζω αυτό, θα το ανακαλύψω μαζί της, γιατί όλα εξελίσσονται και μεταβάλλονται. Σίγουρα θα γκρεμιστεί ο κόσμος της, το αφήγημα μέσα στο οποίο μεγάλωσε και επέλεξε να πιστέψει.
Θα μετανιώσεις για τη συμπεριφορά σου; Πιθανόν. Υπάρχουν πράγματα που κι εγώ η ίδια δεν γνωρίζω με ποιον τρόπο θα εξελιχθούν.
Θεωρείς πως ο ρόλος στις Μέλισσες είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο για την καριέρα σου; Φυσικά, καταρχάς είναι η πρώτη μου ουσιαστική επαφή με τον χώρο της τηλεόρασης που έχει άλλους κανόνες και τεχνική από το θέατρο. Επιπλέον έχω γνωρίσει πολύ ξεχωριστούς ανθρώπους που η επαφή μαζί τους μου έχει δώσει σπουδαία μαθήματα και έχει δώσει σ αυτή την εμπειρία ένα ξεχωριστό χρώμα.
Ποια ήταν πιο δύσκολη σκηνή; Η σκηνή της αυτοκτονίας του Λευτέρη. Ήταν μία τεχνικά δύσκολη σκηνή και συγχρόνως ήμασταν όλοι φορτισμένοι συναισθηματικά με το θέμα.
Τι θα ήθελες να κάνεις ιδανικά μετά τις Μέλισσες; Με ενδιαφέρουν πάντοτε οι καλές συνεργασίες με ωραίους ανθρώπους, με ποιότητα παραγωγής.
Η ζωή στο Ρέθυμνο
Μεγάλωσα στο Ρέθυμνο μέχρι τα 18 μου, όταν ήρθα στην Αθήνα για σπουδές. Η ζωή μου εκεί, φαντάζομαι, μοιάζει με την ζωή όλων των παιδιών που μεγάλωσαν σε επαρχία. Παιχνίδια στη γειτονιά τα μεσημέρια μετά το σχολείο, βόλτες στο χωριό τα Σαββατοκύριακα, μυρωδιές από τον κήπο την άνοιξη, άγνοια κινδύνου, και επιθυμία να βρεθείς σε μία μεγάλη πόλη με νέα σημεία αναφοράς, γιατί όλα σου φαίνονται γνώριμα και εύκολα
Πώς ήταν η μετάβαση από το νησί στη πρωτεύουσα και τι σε δυσκόλεψε τα πρώτο διάστημα;
Με δυσκόλεψε η μετάβαση σε μία τόσο μεγάλη πόλη, που δεν γνώριζα κανέναν. Από τις αποστάσεις μέχρι την αίσθηση του φόβου για το άγνωστο, όλα μου φαίνονταν βουνό. Με τον καιρό, έμαθα να αγαπάω την Αθήνα και να απολαμβάνω τους ρυθμούς της, συνεχίζω ωστόσο ανά στιγμές να χρειάζομαι την αποσυμπίεση που μου προσφέρει το Ρέθυμνο.
Τι σου λείπει από το νησί;
Η θάλασσα, οι βόλτες με το μηχανάκι μου, οι μυρωδιές από τα γιασεμιά στο χωριό, η θέα στην Κορφή και κυρίως οι άνθρωποί μου που όσα χιλιόμετρα κι αν μας χωρίζουν, τους έχω πάντα δίπλα μου.
Πώς είναι η Στέλλα εκτός πλατό και σκηνής; Όπως όλοι. Με το φως και τα σκοτάδια μου, με τον ενθουσιασμό και τις άμυνές μου, με τις αποφάσεις και τους προβληματισμούς μου. Μία μέρα θέλω να βγω με τους φίλους μου και μία άλλη απλώς να βυθιστώ στον καναπέ με τον σκύλο μου και το βιβλίο μου.
Τι σε φοβίζει και τι σου δίνει χαρά; Με φοβίζει το μέλλον αλλά προσπαθώ να παραμείνω στο παρόν, μου δίνει χαρά το να νιώθω ζωντανή, δημιουργική και ενεργή.
