Να γιατί γιορτάζουν οι γυναίκες! Του Γιώργου Παπακωνσταντή

  • Δευτέρα, 7 Μάρτιος 2022 22:45
  • Γιώργος Παπακωνσταντής
  • Editorial
Στις 8 Μαρτίου καθιερώσαμε ως ημερομηνία που η γυναίκα πρέπει λέει, να γιορτάζει.
Μια γιορτή που όσο νιώθουμε ότι πρέπει  να την τονίζουμε, να κάνουμε διάφορες αναφορές σ αυτήν, τόσο σημαίνει ότι μάλλον τελικά η γυναίκα, οι γυναίκες, γενικώς δεν γιορτάζουν. Έτσι η δήθεν γιορτή μας υπενθυμίζει ακριβώς τους λόγους.

Ενταγμένες σε ένα κοινωνικό πλαίσιο που μόνο απαιτεί  από αυτές , αναγκάζονται ολοένα και περισσότερο να κατακτούν κοινωνικούς και εργασιακούς χώρους, χωρίς όμως να απαλλάσσονται από όλα εκείνα που τις βαραίνουν και τις αναγκάζουν να καταβάλλουν διπλές και τριπλές προσπάθειες  για να καταφέρνουν ότι και οι άνδρες.
Μητέρα, σύζυγος, ερωμένη, επαγγελματίας σε όλα τα επαγγέλματα, περιποιημένη, σεμνή, δοτική, έξυπνη αλλά και «αφελής», ευάλωτη, δυνατή, λεπτή,  κομψή, μέσα στη μόδα, ενημερωμένη τόσο για την πολιτική όσο και για την τελευταία μόδα μανικιούρ, και ένα σωρό άλλα χαρακτηριστικά που τα κοινωνικά στερεότυπα απαιτούν από μια γυναίκα.

Και δεν είναι μόνο αυτά. Κάθε στιγμή, σε κάθε λειτουργία της τα στερεότυπα αυτά, συνδυαστικά επιδρούν πάνω της και διαμορφώνουν και εκείνο το παντοδύναμο, «Τι θα πει ο κόσμος». Όταν ο Πατέρας φέρει φαγητό από το Φαστ φουντ, είναι όμορφη κίνηση για τα παιδιά του. Όταν φέρει η μητέρα, είναι τεμπέλα που δε μαγείρεψε.

Η γυναίκα σήμερα μπορεί να πιλοτάρει αεροπλάνο, αλλά εκείνη θα βάλει πλυντήριο στο σπίτι. Εκείνη θα ξυπνήσει τη νύχτα αν κλαίει το παιδί. Εκείνη θα πάει στο σχολείο για τους βαθμούς. 
Μπορεί να είναι πρωθυπουργός, αλλά εκείνη θα μαγειρέψει, εκείνη θα πάει σούπερ μάρκετ. 
Η Γυναίκα μπορεί να έχει μπει σε όλους τους εργασιακούς χώρους, αλλά δεν έχει απαλλαγεί από κανένα παραδοσιακό στερεοτυπικό ρόλο. Κάποιες ίσως εξαιρέσεις, απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.


Από μια πλευρά,  θα μπορούσε να πει κανείς ότι η γυναίκα είναι πιο χρήσιμη στην κοινωνία και για το λόγο αυτό διαθέτει στην πραγματικότητα περισσότερη εξουσία. Όμως αντί γι αυτό, τελικά η γυναίκα διαθέτει λιγότερη ελευθερία. Αφενός  γιατί είναι περισσότερο απασχολημένη, οπότε διαθέτει λιγότερο χρόνο για τη δική της ελεύθερη αυτοδιάθεση και απασχόληση  αφετέρου  γιατί τελικά τις περισσότερες θέσεις εξουσίας τις κατέχουν άνδρες και δεν έχουν καμιά διάθεση να τις απεμπολήσουν. 

Άλλωστε η σχέση άνδρα-Γυναίκα, ενώ από τη φύση είναι σχέση ισότιμη, πολυγαμική και για τους δύο, από τις πρώτες κοινωνίες δομήθηκε ως σχέση ιδιοκτησιακή, σχέση εξουσίας,  του άνδρα στη γυναίκα και πολλά  κατάλοιπά της σχέσης αυτής υπάρχουν ακόμη,  όσο και αν έχουν γίνει σημαντικές πρόοδοι.
  
Ακόμη λοιπόν εκατομμύρια γυναίκες είναι στην πραγματικότητα σκλάβες ανδρών και  κρύβονται σε μπούρκες. Ακόμη εκατομμύρια ακρωτηριάζονται στα γεννητικά τους όργανα. Ακόμη χιλιάδες δολοφονούνται γιατί ξέφυγαν από την εξουσία κάποιου άνδρα. Ακόμη όλες αμείβονται λιγότερο για την ίδια δουλειά. Ακόμη  οι περισσότεροι θεωρούν ότι  η δουλειά των γυναικών είναι  στο σπίτι και να κάνουν παιδιά και να υπακούουν σε κάποιον άνδρα. 
Να λοιπόν γιατί  ακόμη (πρέπει να) γιορτάζουν οι γυναίκες!
 

Γιώργος Παπακωνσταντής

Διδάκτορας εγκληματολογίας, "εγκληματεί" καθημερινά στην προσπάθειά του να βελτιώσει λίγο τα πράγματα.