Ηλιάνα Μαλιχίν, η οινοποιός που ήρθε από την Αθήνα για να κάνει την Κρήτη Βουργουνδία!

Μια νέα κοπέλα, η οινοποιός Ηλιάνα Μαλιχίν, άφησε την Ηλιούπολη της Αθήνας όπου μεγάλωσε για να κάνει το Ρέθυμνο Βουργουνδία, ενώνοντας τα κρασιά της Κρήτης και της Σαντορίνης.  Με τη μητέρα της να έχει καταγωγή από την Κρήτη, σαν παιδί ζούσε όλο τον χειμώνα με τα βίντεο (ο πατέρας της που δε βρίσκεται πλέον στη ζωή, ήταν κάμεραμαν) που είχε τραβήξει από το χωριό και περίμενε να επιστρέψει ξανά. Πέρασε στη Γεωπονική σχολή στο Ηράκλειο, γνωρίζοντας ότι ήθελε να μεταπηδήσει στην Οινολογία, κάνοντας μεταπτυχιακό.

Σήμερα, η Ηλιάνα ασχολείται 100% με τη βιολογική καλλιέργεια και τα τελευταία χρόνια πειραματίζεται και με τη βιοδυναμική καλλιέργεια στις Μέλαμπες, καταφέρνοντας να δώσει ζωή σε ένα ολόκληρο χωριό και να παρακινήσει την αγορά να αναζητά τα βιολογικά κρασιά της. Εποπτεύει τα αμπέλια και είναι μαζί τους από το κλάδεμα μέχρι τη συγκομιδή.

 

Κατάφερε να ενεργοποιήσει ένα ολόκληρο χωριό 

«Μερικοί άνθρωποι έχουν έρθει στον κόσμο για να εκτελέσουν ένα έργο. Δεν είναι μόνο το να φτιάχνεις κρασί. Αυτό που κάνουμε εμείς στις Μέλαμπες και τον Φουρφουρά είναι η διάσωση των παλιών αμπελιών. Δεν μπορείς να πληρωθείς για αυτή την προσπάθεια, αλλά είναι κι ένα έργο που δεν θα το έκανε ο οποιοσδήποτε. Έπρεπε να βρεθεί κάποιος» λέει η ίδια.
Πώς γίνεται μια καλλιέργεια βιολογική; «Όταν σταματάς να χρησιμοποιείς χημικά σκευάσματα και αρχίζεις να παρατηρείς καθημερινά και δεν πηγαίνεις μία στο τόσο για να κάνεις κάτι. Πρέπει να εστιάζεις στο αμπέλι όπως ο φακός της κάμερας. Υπάρχουν πολλές βιολογικές καλλιέργειες που δεν είναι πιστοποιημένες λόγω κόστους, αλλά μπορεί αυτοί οι άνθρωποι να κάνουν πολύ καλύτερη δουλειά γιατί πιστεύουν αυτό που κάνουν και δεν έχουν πάρει απλώς μια επιδότηση από το κράτος».

Η δημιουργός του Rizes2 και του Βιδιανού έχει στο πόδι ένα ολόκληρο χωριό και έχει καταφέρει να ενώσει οινικά την Κρήτη με τη Σαντορίνη.  «Το 1975 υπήρχαν 700 στρέμματα Βιδιανό, τεράστιος αριθμός για ένα χωριό, αλλά επειδή εκεί έχουν θέμα με τις πυρκαγιές, κάηκαν τρεις φορές και έμειναν γύρω στα 150, αν και υπάρχουν και κάποια παρατημένα. Τώρα θεωρώ ότι είναι όλη η έκταση ενεργοποιημένη. Την πρώτη χρονιά με αντιμετώπισαν πολύ επιφυλακτικά, τη δεύτερη άρχισαν να ασχολούνται, και τώρα βρίσκονται όλοι σε οργασμό".