«We are childfree»: Η διαδικτυακή κοινότητα των γυναικών που αποφάσισαν να μην αποκτήσουν παιδιά

«Όταν οι γονείς μου μού χάρισαν ένα κουκλόσπιτο, εγώ το γέμισα με σκυλάκια» αφηγείται η Marcy Mendelson σε μια από τις ιστορίες της πλατφόρμας που επιχειρεί να μας απελευθερώσει από στερεότυπα.

Πότε θα βρεις έναν σύντροφο; Πότε θα παντρευτείς; Πότε θα γίνεις μητέρα; Πότε θα κάνεις δεύτερο παιδί; Ακόμα και αν ενδίδουμε στα στερεότυπα, στο ένα μετά το άλλο, οι ερωτήσεις και οι κοινωνικές προσδοκίες απέναντί μας μοιάζουν να μην τελειώνουν ποτέ. Με αυτό το σκεπτικό, η Zoe Noble, μια Βρετανίδα φωτογράφος με έδρα το Βερολίνο, δημιούργησε την πλατφόρμα «We Are Childfree», στοχεύοντας στο πιο πιεστικό ίσως στερεότυπο από όλα: Ότι μια γυναίκα δεν είναι «ολοκληρωμένη» αν δεν γίνει μητέρα.

Η Noble, σύμφωνα με ένα μεγάλο αφιέρωμα των New York Times στη διαδικτυακή της κοινότητα, χρειάστηκε στα 37 της να υποβληθεί σε υστερεκτομή για ιατρικούς λόγους, αν και ήδη γνώριζε, παρότι παντρεμένη, πως δεν ήθελε να αποκτήσει παιδιά. Αφορμή για τη δημιουργία του wearechildfree.com στάθηκε στο σχόλιο ενός οδηγού ταξί που όταν έμαθε ότι ήταν άτεκνη, επέμεινε πως «από τη στιγμή που θα αποκτήσεις το πρώτο παιδί, μέχρι το δεύτερο και το τρίτο θα το θέλεις».

Στη διάρκεια του lockdown πήρε συνέντευξη από 40 γυναίκες από όλο τον κόσμο, ηλικίας 21-78 ετών, ενώ εκκρεμούν ακόμα 200 αιτήματα ενδιαφέροντος. «Μέχρι πρόσφατα ο κόσμος υπέθετε ότι αν δεν έχεις παιδιά ζεις μια τραγωδία γιατί, απλά, δεν μπόρεσες να αποκτήσεις» σχολίασε στους New York Times η Meghan Daum, επιμελήτρια του βιβλίου «Selfish, Shallow and Self-Absorbed», που πραγματεύεται την ιδέα της «υποχρεωτικής» μητρότητας. Ή ότι είσαι υπερβολικά «εγωίστρια», αν και σύμφωνα με την Daum «εγωισμός είναι να αποκτήσεις παιδιά που δεν θέλεις ή δεν μπορείς να φροντίσεις σωστά».

«Θα πάρω ένα κουτάβι»

Ανάμεσα στις ιστορίες που παρουσιάζουν οι New York Times με αφορμή τη διαδικτυακή πλατφόρμα; Αυτή της Guen Douglas, που λέει: «Ανέκαθεν γνώριζα ότι δεν θέλω παιδιά. Στα 32 μου, μετά από έναν χωρισμό και τη μετακόμισή μου στο εξωτερικό, επανεξέτασα αυτή την απόφαση και τίποτα δεν είχε αλλάξει. Δεν χρειάστηκε να συγκρίνω τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα – δεν ήθελα παιδιά, ήταν απλό. Όταν συνειδητοποίησα με το σύντροφό μου ότι θέλαμε να είμαστε μαζί, τόσο εκείνος όσο κι εγώ νιώσαμε ότι δεν θα γινόμασταν γονείς».

Μια άλλη γυναίκα, η Lise Scott, διαγνώστηκε πρόσφατα με σοβαρή ενδομητρίωση και υποβλήθηκε άμεσα σε υστερεκτομή, αλλά ούτως ή άλλως ήταν συνειδητή η απόφασή της να μη γίνει μητέρα: «Όταν έγινα νταντά είδα πόσο δύσκολο είναι και συνειδητοποίησα ότι τα παιδιά είναι καλά για λίγες ώρες, αλλά δεν θα ήθελα με τίποτα να αποκτήσω δικά μου. Η μητέρα μου μού είπε, και πώς θα καλύψεις το κενό στην καρδιά σου; Της απάντησα, θα πάρω ένα κουτάβι».

Ενώ η Marcy Mendelson θυμήθηκε πως «οι γονείς μου μού έκαναν δώρο ένα κουκλόσπιτο όταν ήμουν πέντε κι εγώ το γέμισα με σκυλάκια. Προφανώς δεν ήθελα παιδιά, αλλά περίμενα ότι κάποια στιγμή θα θελήσω. […] Ως φωτορεπόρτερ, που έχω δώσει δουλειά στους λονδρέζικους Times και στο National Geographic, που έχω φωτογραφίσει μια ιεροτελεστία πολεμιστών στην Κένυα και έχω περπατήσει χιλιόμετρα στην έρημο για να βρω ένα τσίτα, δεν θα είχα αποκτήσει ποτέ αυτές τις εμπειρίες αν με περίμενε ένα παιδί στο σπίτι».
Πηγή: marieclaire.gr