Παρακολουθούμε στην τηλεόραση τον τελευταίο καιρό διάφορα επιτυχημένα reality μετρώντας την επιτυχία με βάση την τηλεθέαση και άρα την οικονομική αξία του τηλεοπτικού προϊόντος. Άλλωστε ο ρόλος της εμπορικής τηλεόρασης είναι αυτός. Να παρουσιάζει ψυχαγωγικά προϊόντα που να προσελκύουν πολλούς τηλεθεατές και έτσι αφενός μεν να πουλά ακριβά τον τηλεοπτικό χρόνο διαφημίσεων, αφετέρου το κάθε κανάλι να αυξάνει την επιρροή του και την ελκυστικότητά του στο σύνολό του και βέβαια και στις ενημερωτικές εκπομπές.
Όμως παρατηρούμε ότι στα επιτυχημένα reality, τα οποία βεβαίως παρουσιάζουν τις προσωπικότητες των συμμετεχόντων καθώς και πολλές προσωπικές τους στιγμές, σκέψεις, δραστηριότητες κλπ πάντα βέβαια με έντεχνο μοντάζ, πολλοί τηλεθεατές ταυτίζονται και ινδαλματοποιούν κάποιες από αυτές τις τηλεπερσόνες.
Διαδήλωση έγινε στη Ρόδο για την υποδοχή του James Καφετζή, "ήρωα" του survivor και άξιου εκπρόσωπου του νησιού στους αγώνες επιβίωσης, όπου κάποιοι πληρώνονται για να πεινούν, να ανταγωνίζονται σε κάτι περίεργα παιχνίδια με λάσπες και διάφορες άλλες ομορφιές ή να ξεκατινιάζονται μπροστά στην κάμερα με την έντεχνη βέβαια χρήση του μοντάζ…
Παρόμοια διαδήλωση με μεγαλύτερη μάλιστα αγωνιστική διάθεση έγινε κατά την υποδοχή του Τριαντάφυλλου, αφού ακούστηκαν μέχρι και αγωνιστικά συνθήματα και ζητωκραυγές κατά την υποδοχή του άλλου «ήρωα» επιβίωσης επί πληρωμή…
Εύλογες οι απορίες κάθε λογικού ανθρώπου. Προς τι αυτή η ταύτιση; Γιατί τόσοι πολλοί από μας ψάχνουμε ινδάλματα και «ήρωες» να αποθεώσουμε έστω και αν είναι fake: ή μάλλον κυρίως επειδή είναι fake;
Πότε υποδεχθήκαμε ή αποθεώσαμε έναν πραγματικό «ήρωα», ο οποίος πραγματικά έχει δοξάσει την πατρίδα του; Τι είναι εκείνο που μας κάνει να κινούμαστε ακόμη και στον τρόπο που αναπτύσσουμε πρότυπα ανθρώπων με βάση το «χαβαλέ» και να αποθεώνουμε εν γνώσει μας εκείνους που τον εκφράζουν;
Οι παίκτες των reality, στην πραγματικότητα ασκούν για όσο χρόνο συμμετέχουν μια επαγγελματική δραστηριότητα. Να βγάλουν χρήματα, να γίνουν γνωστοί, να επανεκκινήσουν την όποια καριέρα τους και από αυτή την οπτική, είναι σεβαστή η επιλογή τους και εξηγεί και γιατί περίπου 30000 άνθρωποι ίσως και παραπάνω έχουν κάνει αιτήσεις για τα reality της επόμενης τηλεοπτικής σεζόν. Όμως η ταύτιση μεγάλου μέρους του τηλεοπτικού κοινού κυρίως νέων ανθρώπων, με τους «ήρωες» αυτούς, αφενός μεν δείχνει τη δύναμη χειραγώγησης της τηλεόρασης, κάτι που είναι γνωστό βέβαια, αφετέρου όμως δείχνει την ανάγκη προτύπων και «ηρώων» μέρους της κοινωνίας μας προς την κατεύθυνση του εύκολου, του ρηχού, του φτιασιδωμένου, του επιδεικτικού και της πλάκας. Υπάρχουν και αυτά σε μια ελεύθερη κοινωνία, αποδεκτά και κατανοητά, όμως δεν πρέπει να υπάρχουν μόνο αυτά. Δυστυχώς όμως δεν βλέπω προς το παρόν να αποθεώνονται ή έστω να αναζητούνται και να τιμούνται, άλλα πιο σοβαρά πρότυπα ανθρώπων που πραγματικά προσφέρουν στην επιστήμη, στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, στα γράμματα, στην πατρίδα…
Ποια πρότυπα "ηρώων" αποθεώνουμε; Του Γιώργου Παπακωνσταντή
- Τρίτη, 8 Ιούνιος 2021 09:26
- Editorial