Όταν έχεις την ίδια συμπεριφορά, μην περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα.

  • Παρασκευή, 19 Μάρτιος 2021 21:56
  • Editorial
Του Γιώργου Παπακωνσταντή
 
Το βλέπεις, ότι τα προβλήματα συνεχίζουν. Ότι τα πράγματα τα αντιμετωπίζεις λάθος, ότι πάντα κάτι σου ξεφεύγει και απογοητεύεσαι.
Εσύ όμως συνεχίζεις το ίδιο μοτίβο. Έχεις μια συγκεκριμένη συμπεριφορά απέναντι στα πράγματα.
Νομίζεις ότι αυτή είναι η σωστή. Δεν την αλλάζεις. Έχεις τις ίδιες απόψεις, την ίδια ιδεολογία εδώ και δεκαετίες.
Αδυνατείς να προσαρμοστείς, περιμένεις οι άλλοι να προσαρμοστούν, γιατί νομίζεις κατέχεις την απόλυτη γνώση την απόλυτη αλήθεια.  
Προσπαθείς να ρίξεις το φταίξιμο αλλού. Εγώ σωστός είμαι λες, έχω βάλει τις απαιτήσεις μου, είμαι σταθερός στην ιδεολογία μου, έχω οριοθετήσει τις ενέργειές μου και συνεχίζω όπως ξέρω και όπως έχω συνηθίσει.
Το βλέπεις ότι δεν δουλεύει, αλλά στην πραγματικότητα δεν θέλεις να το δεις. Σου το λένε, σου το εξηγούν, αλλά χωρίς να το καταλάβεις έχεις περιχαρακωθεί στην επιθυμία σου όπως διαμορφώνεται συχνά από μια άτεγκτη ιδεοληψία και στη συμπεριφορά σου που πηγάζει από αυτήν.
Καμία ευελιξία, καμία αλλαγή. Οδηγείς στο αντίθετο ρεύμα, αλλά όχι, οι άλλοι πάνε ανάποδα.
Ερμηνεύεις τα πράγματα εντελώς άστοχα. Οι άλλοι είναι πάντα «άσχετοι», δεν ξέρουν τι τους γίνεται, αγνοούν τα τσιτάτα των ιδεολόγων του προπερασμένου αιώνα, τους οποίους εξακολουθείς να έχεις θρησκεία.
Αντιστέκεσαι και εναντιώνεσαι «ενάντια» στο κατεστημένο, στους καλύτερους από σένα, στους διαφορετικούς, σε εκείνους τελικά που έχουν άλλη άποψη. Και ο κόσμος σε προσπερνάει. Μαθαίνει, ερευνά, αναπτύσσει νέα προϊόντα, νέες ιδέες, δημιουργεί διαρκώς νέα δεδομένα. Εσύ, επαναστατείς «ενάντια», ανάθεμα κι αν ξέρεις σε τι «ενάντια».
Βυθισμένος στον ατάραχο ιδεολογικό ναρκισσισμό σου, συνεχίζεις να σκέφτεσαι το ίδιο, να κάνεις τα ίδια πράγματα και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα…Εμ..δε γίνεται!  Έχοντας την ίδια συμπεριφορά, θα έχεις πάντα τα ίδια αποτελέσματα.
Όταν ο  εγωισμός δεν σε αφήνει να δεις μπροστά σου και η ανασφάλειά σου σε φέρνει σε άμυνα, ε τότε είναι δύσκολο να αντιληφθείς την πραγματικότητα. Δεν σε ενδιαφέρει. Προβάλλεις την ταινία σου και εκεί πρέπει να παίξουν όλοι. Απαιτείς και περιμένεις τα πάντα από τους άλλους, να αλλάξουν εκείνοι. Να συμπεριφερθούν εκείνοι όπως θέλεις εσύ, να   γίνουν τα φερέφωνα των επιθυμιών σου, να αφεθούν στις επιθυμίες σου ανεξαρτήτως συνεπειών…Πόσο κοντόφθαλμο αλήθεια μπορεί να είναι αυτό και πόσο τελικά πληγώνει εσένα, τη χώρα σου αλλά  και πόσο πληγώνει εκείνους που το βλέπουν και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα…