Κορωνοϊός και απαγορεύσεις: Ποιο είναι το χειρότερο σενάριο. Του Γιώργου Παπακωνσταντή

  • Παρασκευή, 5 Μάρτιος 2021 19:48
  • Editorial

Οι επόμενες δύο εβδομάδες είναι κρίσιμες…Για πόσες βδομάδες το έχουμε ακούσει; Και ο νομός τάδε είναι στο όριο…
Και προσέχετε γιατί αυξήθηκαν τα κρούσματα και χρησιμοποιούμε το σύστημα ακορντεόν …και Click Away και Click Inside και δε συμμαζεύεται…Και τι ακριβώς συμβαίνει με τα δύο χιλιόμετρα; Μπορώ να πάω Σούπερ Μάρκετ; Και να απαγορευτεί η κυκλοφορία  στις 6. Γιατί στις 6; Αλλά πότε; Στις 9! Όχι στις Εννιά, στις 7 Και γιατί στις 7;
Μα δουλευόμαστε; Εκεί που ξεκινήσαμε πέρυσι με το φόβο του αγνώστου και τηρήσαμε υποδειγματικά το πρώτο lock down,  ένα χρόνο μετά φαίνεται ότι έχουμε χάσει τα αυγά και τα πασχάλια.
Οι λοιμωξιολόγοι, μονίμως προτείνουν σκληρά μέτρα. Το ΥΠ.ΠΡΟ.ΠΟ, και ειδικά η Πολιτική Προστασία, επιβάλει μέτρα, τα οποία μερικές φορές αποδεικνύονται ότι δεν είναι σωστά και επιπλέον, ξέρει μόνο έναν τρόπο να τα επιβάλει. Με ελέγχους και απειλές προστίμων. Με την πάροδο του χρόνου και με την επιβολή των διαφορετικών χρωμάτων ανά νομό, (κόκκινο, βαθύ κόκκινο, πορτοκαλί και δεν ξέρω τι άλλο), ο κόσμος έχει μπερδευτεί και ανάθεμα κι αν ξέρει τι ακριβώς ισχύει και πως πρέπει να πορευτεί.
Η εφαρμογή των μέτρων επαφίεται στους απλούς αστυνομικούς, οι οποίοι έχουν κυριολεκτικά συνθλιβεί ανάμεσα στην πίεση από τους προϊσταμένους τους να κάνουν ελέγχους από τη μια και να κόβουν πρόστιμα και  από τη γενικευμένη απείθεια του κόσμου από την άλλη. Βάλτε και την υποχρέωση των αστυνομικών να παρακολουθεί και να ελέγχει την τήρηση της καραντίνας από τους  νοσούντες στα σπίτια τους  και όσους συνοικούν μαζί τους, σημειώστε και όλη την καθημερινή δουλειά που πρέπει να κάνουν οι αστυνομικοί που βέβαια δεν έχει μειωθεί και έχετε τη συνταγή της πλήρους αναποτελεσματικότητας των ελέγχων.
Δυστυχώς η μπάλα έχει χαθεί, και μόνο η οργανωμένη επιτάχυνση και εκτέλεση των εμβολιασμών σε συνδυασμό με τον καλό καιρό, μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο. Τώρα, εκείνο που ισχύει, είναι: Αυτοί (κάνουν πως) επιβάλλουν μέτρα και   εμείς κάνουμε πως τα τηρούμε. Το χειρότερο είναι ότι όλοι οι λογικοί πολίτες  που πιστεύουν πως πραγματικά υπάρχει κίνδυνος και χρειάζονται μέτρα προστασίας, έχουν μπουχτίσει από τους πολλούς βλακώδεις περιορισμούς και ακριβώς λόγω της ανθρώπινης ψυχολογίας, τους δημιουργείται η τάση να παραβιάζουν τα μέτρα για να νιώσουν τη χαρά της παραβίασης μια βλακώδους απαγόρευσης.
Τα τηλεοπτικά κανάλια, που δεν τα λες και την επιτομή της αξιοπιστίας, καταβάλλουν σθεναρές προσπάθειες να επισημαίνουν τους κινδύνους και να φοβίζουν τον κόσμο  ότι γίνονται έλεγχοι και επιβάλλονται πρόστιμα, αλλά μάλλον τελικά καταφέρνουν το αντίθετο.

Γιατί για παράδειγμα είναι βλακώδες να θεωρείται ότι το να μπεις σε ένα αυτοκίνητο μόνος η με τη γυναίκα σου και το παιδί σου να πας στην εξοχή για περπάτημα, είναι πιο επικίνδυνο από το να στηθείς στην ουρά σε ένα ΚΕΠ, ή μια Τράπεζα, η να συνωστιστείς σε ένα λεωφορείο.

Είναι σε όλους φανερό  ότι πολύ περιορισμοί έχουν αποφασιστεί με γνώμονα τη διευκόλυνση του ελέγχου και όχι την αποτροπή της μετάδοσης. Έτσι όμως εξανεμίζεται οποιαδήποτε υπευθυνότητα του πολίτη και τον φέρνει εκ προοιμίου "ύποπτο" απέναντι στην πολιτεία.  Ο βλακώδης περιορισμός της κυκλοφορίας από τις 6 και όχι μόνο το απέδειξε περίτρανα,  Αυτό όμως σημαίνει ότι οι αρμόδιοι της Κυβέρνησης, εκεί στο ΥΠ.ΠΡΟ.ΠΟ και στην Πολιτική Προστασία, πιστεύουν ότι μόνο με τον έλεγχο μπορούν να ελέγχουν την πανδημία, αγνοώντας όχι μόνο την κούραση του κόσμου, αγνοώντας κυρίως ότι καμιά απαγόρευση, η οποία δεν έχει τη συναίνεση των πολιτών, δεν μπορεί να τηρηθεί για πολύ καιρό. Ας ρωτήσουν  και κανέναν κοινωνικό ψυχολόγο.
Ο μεγάλος κίνδυνος ο οποίος είναι προ των πυλών (στο όριο, όπως θα έλεγε ο Κος Χαρδαλιάς), κάτω από όλη την ψυχολογική, οικονομική και εν τέλει καταθλιπτική πίεση που βιώνει ο κόσμος,  είναι η γενικευμένη απείθεια στα μέτρα, κάτι που ήδη διαφαίνεται και η οποία θα οδηγήσει αφενός μεν στην αύξηση των κρουσμάτων, αφετέρου δε στην κοινωνική αντίδραση και στο χλευασμό απέναντι στις κυβερνητικές αποφάσεις. Και αυτό θα είναι το χειρότερο σενάριο.