Μετά την καταιγίδα πάντα βγαίνει ο ήλιος! Του Γιώργου Παπακωνσταντή

  • Παρασκευή, 5 Φεβρουάριος 2021 13:52
  • Editorial
Έρχονται στιγμές που προσγειώνεσαι λίγο ανώμαλα. Εκεί που θεωρείς ότι δυσάρεστα πράγματα δε σε αφορούν, ξαφνικά βρίσκεσαι στο κέντρο του κυκλώνα και ξημερώνει μια μέρα που κυριαρχεί το άγχος για την υγεία σου και την υγεία των δικών σου. Έχεις κολλήσει την ασθένεια, από την οποία πεθαόνουν καθημερινά χιλιάδες. Εδώ σε μας, κάθε μέρα η αναφορά των θανάτων έχει γίνει σχεδόν συνήθεια. Πριν λίγο καιρό είχαμε εκατοντάδες κάθε μέρα, τώρα μετράμε σε δεκάδες. Αρχίζει η αγωνία. Άραγε εγώ σε ποια κατηγορία θα βρεθώ; Στους καταγεγραμμένους απλά; Στους νοσηλεύομενους, που είναι μερικές χιλιάδες;  στους εισαχθέντες στις ΜΕΘ; Στους διασωληνωμένους; ή ...άσε καλύτερα να μην το πω....
Και οι δικοί σου άνθρωποι; Τι θα γίνει με αυτούς;
Έτσι συνειδητοποιείς ξαφνικά, πόσο αληθινό είναι εκείνο  το κλασσικό, το χιλιοειπωμένο, "πάνω από όλα η υγεία"!
Μετράς τις ώρες, ψάχνεσαι να δεις αν χειροτερεύεις ή καλυτερεύεις, και έτσι, περνούν οι μέρες...Κάθε μέρα και μια μικρή νίκη. Εκεί που διαμαρτυρόσουνα μήπως το λοκνταουν είναι αυστηρό, νιώθεις ευτυχισμένος που μπορείς να σηκωθείς από το κρεβάτι και να πας μέχρι το σαλόνι να δεις τηλεόραση. Και ακόμη καλύτερα, όταν καταφέρνεις να περπατήσεις χίλια βήματα γύρω γύρω στο σαλόνι...
Ανακαλύπτεις λοιπόν την αξία αυτών των μικρών πραγμάτων που θεωρείς δεδομένα. Να μπορείς να ανασάνεις ελέυθερα, να έχεις τη δύναμη να περπατήσεις, να μπορείς να χαίρεσαι που και οι δικοί σου άνθρωποι μπορούν επίσης.  Έτσι συνειδητοποιούμε καλύτερα, ποια είναι τα σημαντικά και ποια τα ασήμαντα πράγματα στη ζωή. Κατανοούμε το μυστήριο και τις αντιφάσεις της. Δεν νοείται ζωή χωρίς όνειρα αλλά δεν νοιείται ζωή και χωρίς ανατροπές. Ακριβώς αυτή είναι η ομορφιά της. Ωστόσο, πάντα μετά την καταιγίδα, βγαίνει ο ήλιος. Συνήθως μας βρίσκει περισσότερο έμπειρους, πιο γνωστικούς. Κατανοείς ότι δεν ξέρεις το αυριανό μυστήριό της ζωής. Όμως όπως συνεχίζεται, απαιτεί να τη ζήσεις όχι να σχεδιάζεις να τη ζήσεις. Κάθε στιγμή, έχει τη ν αξία της. Κάθε διαφορετική μέρα, κάθε διαφορετική κατάσταση, μπορεί να μας έχει εκπλήξεις, θετικές ή αρνητικές, αλλά όπως λέει κάποιος δεν υπάρχουν άσχημα πράγματα στη ζώη, υπάρχουν όμορφα πράγματα και μαθήματα για το μέλλον!
Κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει το δικαίωμα και την ανάγκη να ονειρευόμαστε, να απολαμβάνουμε τις όμορφες σκέψεις, τους ανθρώπους μας, τον τόπο μας, που πολλοί θα ζήλευαν την ομορφιά του. Μια βόλτα στη φύση, ένας καφές με φίλους, ένα βιβλίο, ένα νόστιμο φαγητό, ένα ταξίδι...Και τόσα άλλα, που μας κάνουν να νιώσουμε ότι ζούμε. Ακόμη και η βόλτα Κρεβατοκάμαρα - Σαλόνι, δεδομένων των συνθηκών, μπορεί να σε κάνει να νιώσεις υπέροχα. Ωστόσο σε 3-4 μήνες έρχεται και εκείνο το Ελληνικό Καλοκαίρι, το καλύτερο φάρμακο για όλα. Ελπίδα, υπομονή και όνειρα λοιπόν.