Το πρόβλημα με τα ζευγάρια που αναφέρονται πάντα ως .... Εμείς

Μολονότι είναι μια «αγαπησιάρικη» γλωσσική ένδειξη, εντούτοις μπορεί να αποτελεί ύποπτο σημάδι μιας καθόλου υγιούς αλληλεξάρτησης. Ειδικά αν διατηρείς προφίλ στο Facebook «Μαρία- Γιάννης»…

Όταν μια γυναίκα κι ένας άντρας ερωτευθούν, μέσα στην ομιχλώδη ευδαιμονία της εγκεφαλικής, ψυχικής και σωματικής σύνδεσής τους, μπορεί να αρχίσουν να αποκτούν κάποιες «περίεργες» συμπεριφορές. Ένα από τα πρώτα σημάδια του ζευγαριού είναι η αλλαγή αντωνυμίας. Από το πουθενά, εσείς και η σύντροφός σας, από πρώην άτομα με τις δικές τους ξεχωριστές πεποιθήσεις, φιλοδοξίες και συνήθειες, ξαφνικά γίνεστε «εμείς».

Είναι κατανοητό: Σ’ αυτό το ροζ σύννεφο που βρίσκεστε, όλα -από το σεξ μέχρι το φαγητό και από την παρακολούθηση ταινιών έως το νοικοκυριό-, δείχνουν να είναι τόσο καλά δεμένα μεταξύ τους, που πολύ γρήγορα μόνο ο πληθυντικός είναι εκείνος που αντιπροσωπεύει την οντότητά σας. Ίσως να μην το παρατηρήσετε στην αρχή, αλλά μόλις αυτό το «εμείς» ξεκινήσει να κυριαρχεί στο λεξιλόγιο σας, είναι αδύνατο να αγνοήσετε.

Υπάρχουν κάποιες λογικές εξηγήσεις γι’ αυτό. Εν πρώτοις, η γραμματική. Οι αντωνυμίες στον πληθυντικό δημιουργούν εξοικονόμηση χρόνου και αποφυγή της επανάληψης δυο αντωνυμιών στον ενικό όταν μιλάτε με φίλους και γνωστούς. Έτσι, αντί να ξεκινάτε κάθε πρόταση με το «Η Μαρία και εγώ», ξεμπερδεύετε εύκολα και γρήγορα με ένα «εμείς». Και αν πραγματικά ξοδεύετε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου σας με τον σύντροφό σας -λαμβάνοντας κοινές αποφάσεις, συγκατοικώντας, χτίζοντας μια ζωή μαζί, παρακολουθώντας τις ίδιες σειρές- τότε το «εμείς» είναι η πιο κατάλληλη αντανάκλαση της «μονάδας» που έχετε γίνει.

«Στο ξεκίνημα μιας σχέσης, το ένστικτο που οδηγεί στην αντωνυμία “εμείς” μπορεί στην πραγματικότητα να είναι ένα καλό σημάδι» λέει η Μαρίζα Κοέν, ψυχολόγος ειδικευμένη στην συμβουλευτική σχέσεων. «Δείχνει ότι και τα δυο μέρη του ζευγαριού έχουν τη σοβαρή διάθεση να ζήσουν κοινές εμπειρίες και να να επεκτείνουν τον εσωτερικό και εξωτερικό κόσμο τους από κοινού, με βασικό αποδέκτη το κοινωνικό κύκλο τους», εξηγεί.

Καθώς η σχέση εξελίσσεται, λέγοντας διαρκώς «εμείς», θα μπορούσε επίσης να είναι ένας τρόπος που υποδεικνύει ότι η σχέση προχωρά σε καλά θεμέλια, επιβεβαιώνοντας έτσι το ενδιαφέρον που έχει ο ένας για τον άλλο για κάθε πτυχή της κοινής αλλά και της προσωπικής ζωής τους. «Αλλά αν ένα άτομο στη σχέση υιοθετήσει την πληθυντική αντωνυμία για να μιλήσει εκ μέρους του άλλου -ακυρώνοντας τις ιδέες ή τις προτάσεις του και ιεραρχώντας τις δικές του προτεραιότητες-, αυτό υποδηλώνει ίσως παθολογική αλληλεξάρτηση, άρα, προβληματική σχέση», λέει η Κοέν, εξηγώντας: «Εάν για παράδειγμα, η σύντροφός σας απαντήσει σε τηλεφώνημα ενός συνεργάτη ή γνωστού σας λέγοντάς του “Ω, είμαστε απασχολημένοι αυτή τη στιγμή”, αυτό θα μπορούσε να είναι κόκκινη σημαία».

Υπάρχει επίσης μια δυσφορία που δημιουργείται στους απέναντι όταν μιλάτε με το «εμείς». «Μερικές φορές τα ζευγάρια συνηθίζουν να μιλούν αυτή τη γλώσσα ακόμη και μπροστά σε παρέες, κάτι που όχι μόνο σας αποξενώνει από κοινού, αλλά και μπερδεύει τους συνομιλητές σας», αναφέρει η Κοέν, και συμβουλεύει: «Αμιγώς γραμματικά, είναι αρκετά εύκολο -και σωστό πολλές φορές- να αναφερθείτε με την πληθυντική αντωνυμία, ειδικά για θέματα που έχουν να κάνουν με τα κοινά σας σχέδια –πώς θα ανακαινίσετε το σπίτι, πότε θα παντρευτείτε, τι θα κάνετε το επόμενο Σαββατοκύριακο. Αλλά σε πιο ειδικές περιπτώσεις, όπως το πώς θα διαχειριστείτε τους συνεργάτες, τους προσωπικούς φίλους ή τους συγγενείς σας, το να μιλάτε διαρκώς με το “εμείς” θα μπορούσε να είναι μια σαφής εκδήλωση ανισορροπίας στη σχέση σας».

Σύμφωνα με την κλινική ψυχολόγο Δρ Λίζα Φάιρστοουν, για να έχετε μια καλή και αρμονική σχέση, πρέπει πολλές φορές να διαφοροποιείστε. «Συχνά, τα άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση, προσπαθούν να συγχωνευτούν στο “εμείς” μιας σχέσης, κυρίως για να μην δείξουν ευάλωτοι σε τυχόν διαφορές ή συγκρούσεις, που αναμφίβολα θα προκύψουν στην πορεία της σχέσης» λέει η Φάιρστοουν.

«Γι’ αυτό είναι σημαντικό να εξακολουθείτε να έχετε τα δικά σας ενδιαφέροντα, χόμπι, προσωπικούς φίλους και επαγγελματικά σχέδια. Αυτό όχι μόνο θα ενισχύσει τη δική σας προσωπικότητα μέσα σε μια σχέση, αλλά και θα μετατραπεί σε ένα είδος εξακρίβωσης του σεβασμού και της αληθινής αγάπης που τρέφει η σύντροφός σας για εσάς προσωπικά. Διαφορετικά, απ’ τη μια κινδυνεύετε να χάσετε την αίσθηση της ατομικότητάς σας και απ’ την άλλη, η σύντροφός σας να είναι κάτι σαν το “δεξί” σας χέρι, παρά το άλλο μισό της ζωής σας».

Η Φάιρστοουν τονίζει: «Εάν αισθάνεστε ότι έχετε γίνει “εμείς” μέσα σε μια σχέση, μην το απορρίπτετε εντελώς. Απλά, προσπαθήσετε να δείτε τον εαυτό σας και τη σύντροφό σας σαν δυο ξεχωριστές προσωπικότητες, που δεν είναι άκαμπτες στις προσωπικές ανάγκες, επιδιώξεις και συνήθειες του άλλου. Παρόλο που είναι υπέροχο να βρει κάποιος έναν άνθρωπο που θα αγαπήσει πολύ και θα θελήσει να χτίσει μια νέα ζωή μαζί του, είναι τελείως ανόητο να μην διατηρείτε κάποια αίσθηση αυτονομίας στη σχέση».

Μερικές φορές, το «Η Μαρία και εγώ» είναι πιο υγιές από το «εμείς».

Πηγή: reader.gr