Η κρίση πανικού δεν κάνει διακρίσεις!

Γράφει η Όλγα Τζουραμάνη*

Μία αληθινή ιστορία..
Καθώς πήγαινα σήμερα, με το κατοικίδιο μου, την συνηθισμένη μας βόλτα.. συνάντησα στον δρόμο ένα ζευγάρι να μαλώνει.. Η γυναίκα να λέει, μεταξύ άλλων: «Δεν αντέχω άλλο την άσχημη συμπεριφορά σου, μου συμπεριφέρεσαι σαν σκουπίδι..» και ο άνδρας να απαντά: «Είσαι τρελή, μην μιλάς. Έχεις πρόβλημα, αν δεν είχες, δεν θα πάθαινες κρίσεις πανικού. Θα πρέπει να ντρέπεσαι γι᾽αυτό! Ακούς; Είσαι του γιατρού! Να πάρεις φάρμακα!» Η γυναίκα απλά.. έσκυψε το κεφάλι, δεν μίλησε, μα στα μάτια της φαινόταν ο πόνος αλλά και η ενοχή.
Προχώρησαν στο δρόμο.. προχώρησα και εγώ.. αλλά μέσα μου η ταραχή ήταν απερίγραπτη.. και με αυτό το περιστατικό ως αφορμή, ας μοιραστώ και εγώ, μαζί σας, την δική μου ιστορία (πράγμα σπάνιο για εμένα!)
Ήταν αρχές του περασμένου Σεπτέμβρη.. Εγώ, πιο κουρασμένη από ποτέ.. πέρασα ένα καλοκαίρι γεμάτο με διάβασμα.. με δουλειά και τι άλλο; άγχος.. όλα, εκτός από ξεκούραση. Όσοι έχουν ολοκληρώσει το Διδακτορικό τους.. ή όσοι τώρα εκπονούν μια Διατριβή.. μπορούν να καταλάβουν! Μπορούν να καταλάβουν το άγχος, όσο δημιουργικό και αν είναι, τις αγωνίες, τα κόκκινα μάτια από τα ξενύχτια, την κούραση που σε οδηγεί καμιά φορά στο να αμφιβάλλεις για όσα γράφεις, ακόμα και τις τύψεις που δεν περνάς όσες στιγμές θα ήθελες με τους δικούς σου ανθρώπους! Και σαν να μην έφτανε αυτό.. έρχεται ξαφνικά και η απώλεια ενός τετράποδου πλάσματος που αγαπούσα υπερβολικά..
Η αντίδραση μου προς εμένα: «Προχώρα! Μπορείς. Προχώρα! Πιέζει ο χρόνος. Δεν έχεις περιθώρια.. Άλλο λίγο και τα κατάφερες!». Δεν επιτρεπόταν να αφήσω τον εαυτό μου, ούτε να ξεκουραστεί, ούτε και να πενθήσει. Για να μην σας κουράζω λοιπόν.. Ένα ωραίο πρωί.. ξεκίνησε η δυσκολία στην αναπνοή, το μούδιασμα στα άκρα, οι χτύποι της καρδιάς, εκτός ελέγχου.. Άρχισα να εφαρμόζω στον εαυτό μου τεχνικές.. τίποτα δεν έπιανε! Ίσα-ίσα, το αντίθετο. Ήμουν πλέον σίγουρη.. καρδιά!
..και κάπως έτσι.. βρέθηκα στα επείγοντα του νοσοκομείου.. αφού με μετέφεραν με καροτσάκι γιατί δεν μπορούσα να περπατήσω, ούτε να μιλήσω. Η διάγνωση: «Η καρδιά σου είναι μια χαρά. Είσαι υγιέστατη. Κρίση πανικού πέρασες, στην χειρότερη της μορφή. Να ξεκουραστείς, να κοιμηθείς!»
Φυσικά, άκουσα και άλλες γνώμες, όχι των γιατρών, άλλων ανθρώπων.. «Μα δεν επιτρέπεται! Εκτός από Εγκληματολόγος, είσαι και Ψυχολόγος! Αυτά δεν επιτρέπονται σε εσένα, κάτι έκανες λάθος!» Δηλαδή, με την ίδια λογική, ένας παθολόγος δεν επιτρέπεται να ανεβάσει πυρετό, ένας οδοντίατρος δεν επιτρέπεται να κάνει απονεύρωση, σε έναν μηχανικό αυτοκινήτων, δεν επιτρέπεται να του χαλάσει το αυτοκίνητο, κ.ο.κ. ! Αν ᾽τολμήσει᾽ κάποιος να πάθει κάτι.. απλά.. φταίει! Ο Ψυχολόγος δε, ακόμα χειρότερα. Στην πυρά!
Λυπάμαι.. λυπάμαι που ζούμε πλέον στο 2021 και ακόμα υπάρχουν άνθρωποι με τέτοιου είδους αντιλήψεις.. που πιστεύουν πως η κρίση πανικού κάνει διακρίσεις. Που θεωρούν πως είναι έγκλημα και αν πάθεις, ο εγκλεισμός σε ψυχιατρείο, είναι για εσένα, μονόδρομος. Αν τη γλιτώσεις και μείνεις εκτός.. η ντροπή θα σε ακολουθεί παντού.. το ΣΤΙΓΜΑ!
Έτσι και σήμερα.. αυτή η γυναίκα.. φάνηκε πόσο ντρεπόταν για αυτό που βίωνε. Πόσο πίστευε πως όντως πρέπει να ντρέπεται! Πως φταίει.. Τα μάτια της μαρτυρούσαν την ενοχή.
Πόσο ήθελα να πάω να την πιάσω από το χέρι και να της πω: «Φτάνει! Ως εδώ! Μην ντρέπεσαι για ότι πέρασες, για ότι περνάς! Μην σκύβεις το κεφάλι σε όποιον προσπαθεί να σε μειώσει, σε όποιον τολμάει να χρησιμοποιεί μια τέτοια δύσκολη στιγμή σου, σαν άσο στο μανίκι για να σε χειραγωγήσει! Η ντροπή ανήκει σε αυτόν, όχι σε εσένα!».
Όσοι έχουν βιώσει κρίση πανικού.. γνωρίζουν καλά το συναισθηματικό τσουνάμι.. γνωρίζουν πως είναι να αισθάνεσαι πως η καρδιά σου σε προδίδει.. γνωρίζουν τον φόβο και τον τρόμο.. Και για όλα αυτά θα πρέπει κάποιος να ντρέπεται;
Ένα δυνατό «Ως εδώ!» λοιπόν σε όλους όσους τελικά πρέπει να ντρέπονται για την συμπεριφορά τους απέναντι σε άλλους ανθρώπους, που χρησιμοποιούν μια τέτοια εμπειρία ως μέσο χειραγώγησης.
Και ένα ακόμα πιο δυνατό «Είμαι μαζί σου, σε καταλαβαίνω, αγκάλιασε τον εαυτό σου και μετέτρεψε την εμπειρία σου σε δύναμη!» σε όσους βιώνουν παρόμοιες καταστάσεις.
Αυτό το μοίρασμα μου, φυσικά και δεν έχει σκοπό ούτε τα likes, ούτε και την αυτοπροβολή. Έχει ως μοναδικό σκοπό την αφύπνιση και την ανάπτυξη της ενσυναίσθησης.

Όλγα Τζουραμάνη 27.12.2020

(Το κείμενο αναρτήθηκε στον προσωπικό της λογαριασμό στο FB

* Η ´Ολγα Τζουραμάνη (Ph.d) Είναι Διδάκτορας Εγκληματολογίας, ερευνήτρια στο πανεπιστήμιο Κύπρου, Ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια.
Διδάσκει στο Derby University  και στο Mediterranean College.