Tα social media οι ανόητοι και οι έξυπνοι. Του Γιώργου Παπακωνσταντή.

  • Δευτέρα, 7 Δεκέμβριος 2020 20:06
  • Editorial
Ο κόσμος των social media είναι πια μεγάλο κομμάτι του συνολικού μας κόσμου. Για κάποιους είναι ο κόσμος ολόκληρος. Μέσα από την ευκολία του πληκτρολογίου και του κινητού, έχουμε αντικαταστήσει τη ζωντανή συζήτηση, έχουμε αντικαταστήσει το κουτσομπολιό, την επικοινωνία, την επαφή, τον έρωτα...
Ειδικά την περίοδο αυτή της υποτιθέμενης καραντίνας, όλοι ξοδεύουμε ώρες σκρολάροντας (Συγνώμη κύριε Μπαμπινιώτη...) και διαβάζουμε συχνά ανούσιες πληροφορίες, άσχετες ενημερώσεις…
Νοιώθουμε όμως ότι έχουμε και δύναμη. Γράφουμε την αποψάρα μας και τη διαβάζουν όλοι οι “φίλοι” μας και ανάλογα με τα likes και τις καρδούλες, φτιάχνει ή χαλάει η ψυχολογία μας. Όμως είμαστε χαρούμενοι. Επιτέλους έχουμε άποψη! Πάντα είχαμε δηλαδή, αλλά το πολύ πολύ να τη λέγαμε στο καφενείο με τις ρακές και το χαρτάκι μας και να την άκουγαν κουνώντας το κεφάλι 3-4 νοματαίοι...
Τώρα έχουμε το μέσο να τη δουν και να τη διαβάσουν χιλιάδες. Να την επιβεβαιώσουν ή να τη γιουχάρουν. Όμως τότε έχουμε και το όπλο του μπλοκαρίσματος, οπότε βλέπουμε μόνο όποιον συμφωνεί μαζί μας. Γιατί όχι, όλοι έχουμε δικαίωμα στην άποψη άλλωστε…
Όμως εδώ υπάρχει ένα λαθάκι στη σκέψη που χαλάει τη μανέστρα. Πως διακρίνουμε την άποψη από τη γνώση; Ο μαραγκός μπορεί να έχει άποψη για το φαινόμενο του Θερμοκηπίου, αλλά δεν έχει γνώση για τις αιτίες και τις συνέπειες, όπως έχει ο περιβαλλοντολόγος, που έχει φάει τη ζωή του στα ειδικά βιβλία, στις έρευνες και στις μελέτες για να κατακτήσει αυτό το περιβόητο phd...Από την άλλη ο περιβαλλοντολόγος δεν έχει ιδέα πως φτιάχνεται μια όμορφη και λειτουργική ντουλάπα. Αλλά ίσως να έχει την ξυλουργική για χόμπι. Μπορεί όμως να έχει άποψη αν είναι όμορφη ή όχι, όπως και ο μαραγκός μπορεί να έχει άποψη αν το κρύο ή η ζέστη  του αρέσει ή όχι. Αυτά είναι βασικά πράγματα και φαίνονται αυτονόητα. Αμ δε! Στα social media, τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Με το δεδομένο μάλιστα όπως έχει πει κάποιος, το κακό σε αυτό τον κόσμο είναι πως οι έξυπνοι είναι γεμάτοι αμφιβολίες ενώ οι ανόητοι είναι γεμάτοι βεβαιότητες, καταλαβαίνουμε όλοι πόσο πάσχει το πράγμα.
Πέραν όμως από αυτό, οι ανόητοι έχουν την τάση να αλληλοϋποστηρίζονται, ειδικά στα social media με το δεδομένο ότι τους συνενώνει η απλοϊκότητα, η καχυποψία για ότι δεν γνωρίζουν, η έλλειψη και η αδυναμία αυτογνωσίας και κυρίως η πεποίθησή τους ότι είναι πολύ περισσότερα αυτά που ξέρουν από εκείνα που δεν ξέρουν. Για τους έξυπνους, τους καλλιεργημένους, ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Αφενός αξιολογούν ο ένας τον άλλο, κριτικάρονται μεταξύ τους και μέσα από την κριτική βελιώνονται, αφετέρου, όσες γνώσεις και αν έχουν, γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι ελάχιστες σε σχέση με την ανθρώπινη γνώση γενικώς. Επιπλέον, εκφράζοντας τη γνώση τους, συχνά οι ανόητοι απλά δεν τους καταλαβαίνουν.

Τα social media λοιπόν αποτελούν ένα γήπεδο, στο οποίο στον αγώνα Ανόητοι-Έξυπνοι, το σκορ είναι πάντα υπέρ των πρώτων. Είναι λοιπόν χαμένος ο αγώνας εντελώς για όλους εκείνους που προσπαθούν μέσα από αναρτήσεις ψεκασμένων, νάρκισσων, βλακών ή ακόμη και ψυχοπαθών, να αρθρώσουν μια σοβαρή κουβέντα, να εκφέρουν γνώμη βασισμένη στη γνώση και στην εμπειρία, να λειτουργήσουν στη βάση της λογικής;

Η απάντηση είναι ευλόγως όχι. Δεν είναι χαμένος κανένας αγώνας υπέρ της επιστήμης, της γνώσης, της λογικής, της ψυχραιμίας, της επιχειρηματολογίας. Γιατί αριθμητικά μπορεί στα social media να κυριαρχούν οι άλλοι, όμως ευτυχώς ο κόσμος εξακολουθεί να στηρίζεται και να κινείται από εκείνους που έχουν ταχθεί στη λογική, στην προσπάθεια, στην έρευνα, στη μάθηση μέσα από την επιστήμη τους και τις γνώσεις τους που έχουν κατακτηθεί με κόπο. Όσο π.χ. και αν κάνουν θόρυβο οι πάσης φύσεως αρνητές του ιού ή των εμβολίων, γνωρίζουν πάρα πολύ καλά όλοι, ότι οι επιστήμονες και οι ειδικοί κάνουν αγώνα νυχθημερόν στις ΜΕΘ και σώζουν ζωές. Οι επιστήμονες και οι ερευνητές μέσω του εμβολίου θα απαλλάξουν τον κόσμο από την πανδημία. Οι πάσης φύσεως αλαλαγμοί στο facebook, μπορεί να κάνουν θόρυβο, αλλά δε συμβάλλουν στο παραμικρό στο να πάει ο κόσμος αυτός μπροστά. Είναι απλά παρακολουθήματα της εποχής.