Ποια καραντίνα και πράσινα άλογα…Του Γιώργου Παπακωνσταντή

  • Σάββατο, 21 Νοέμβριος 2020 22:08
  • Γιώργος Παπακωνσταντής
  • Editorial


Όλοι παραδέχονται ότι το δεύτερο λοκντάουν, δεν έχει σχέση με το πρώτο. Στο πρώτο, η Κυβέρνηση κινήθηκε γρήγορα και οι πολίτες πειθάρχησαν. Δεν ξέραμε και πολλά τότε για την πανδημία. Έτσι φοβόμαστε περισσότερο και προσέχαμε περισσότερο και όταν ήρθε η Άνοιξη και το καλοκαίρι, πιστέψαμε ότι ο κίνδυνος πέρασε, ότι αυτό ήταν, πάει έφυγε. Από εκεί και πέρα, κινηθήκαμε φυσιολογικά. Σαν να μην υπάρχει πρόβλημα. Τα στοιχεία κινητικότητας της google δείχνουν ότι τον Αύγουστο η κινητικότητα των Ελλήνων δεν διέφερε από έναν συνηθισμένο Αύγουστο. Το ίδιο και η Πολιτεία, χαλάρωσε, επαναπαύτηκε στις δάφνες της πρώτης επιτυχίας και ούτε προετοιμάστηκε για το δεύτερο κύμα όσο έπρεπε, ούτε όμως προετοίμασε και τους πολίτες.

Τώρα έστω και αργά πάρθηκαν μέτρα τα οποία μπορούν αν τηρηθούν σωστά, να προλάβουν θανάτους και επιβαρύνσεις στο σύστημα υγείας. Είμαστε ήδη στη δεύτερη εβδομάδα της καραντίνας και ενώ παρατηρείται μια σταθεροποίηση των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων, οι θάνατοι αυξάνονται, όπως και οι διασωληνωμένοι ασθενείς. 108 θάνατοι ανακοινώθηκαν το Σάββατο 21 Νοεμβρίου, και είναι σαν να ακούσαμε ένα συνηθισμένο νούμερο, λες και δεν αφορά συνανθρώπους μας, οι οποίοι ήθελαν να ζήσουν και να χαρούν τους συγγενείς και τους φίλους τους….
Ωστόσο, η καραντίνα στην οποία βρισκόμαστε δε μοιάζει και τόσο καραντίνα. Η κινητικότητα των πολιτών έχει μειωθεί πολύ λιγότερο από την πρώτη καραντίνα. Λες και κάποιοι το κάνουν επίτηδες και όλο αυτό που συμβαίνει δεν τους αφορά. Συγκεντρώσεις για ποτό και χαβαλέ, σε αποθήκες, σε απομακρυσμένα σπίτια και βίλες, πάρτι γενεθλίων σαν να μην τρέχει τίποτα και όχι από κάποιον αμόρφωτο ή αμαθή, αλλά ακόμη και από τον πρόεδρο του μεγαλύτερου δικηγορικού συλλόγου της χώρας.

Όχι, ακόμη και με τα σχολεία κλειστά δεν φαίνεται να έχουμε καραντίνα. Ρακοποσίες σε συνεργεία αυτοκινήτων, χαρτάκι σε σπίτια, οικογενειακές γιορτές, κουβεντούλα καμιά δεκαριά συνταξιούχων σε παραθαλάσσια παγκάκια, ομαδικές αναχωρήσεις με αλλοδαπούς για μάζεμα ελιάς, είναι κάποιες από τις καθημερινές εικόνες που πολλοί από εμάς βλέπουμε.
Αν βάλουμε σ’ αυτά συγκεντρώσεις για το Πολυτεχνείο, και επαφές σε σημεία όπου μαζεύεται κόσμος για δουλειά, όπως Τράπεζες, εταιρείες Κούριερ, ΚΕΠ, ταχυδρομεία κ.α., τότε δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι τα κρούσματα δεν μειώνονται όπως θ’ άπρεπε. Για όλα αυτά οι έλεγχοι είναι αδύνατο να είναι επαρκείς και είναι και εντελώς λάθος κατά τη γνώμη μου να βασίζονται στην απειλή υψηλών προστίμων, όταν και οι ίδιοι που καλούνται να ελέγξουν δεν έχουν πειστεί για τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Ειδικά οι αστυνομικοί, οι οποίοι πρέπει να ελέγχουν και ένα σωρό άλλα πράγματα, πως να πειστούν να ρίξουν 300 ευρώ πρόστιμο σε μια παρέα 5 ατόμων, όταν οι ίδιοι συνωστίζονται ανά διμοιρίες στις κλούβες και πολλοί από αυτούς ήδη νοσούν;

Κακά τα ψέματα. Εμείς οι Έλληνες δεν καταλαβαίνουμε από απαγορεύσεις όσο λογικές και αν είναι. Ίσως η κυβέρνηση έπρεπε να επενδύσει περισσότερο στην καμπάνια, στο φιλότιμο και στην πειθώ, όχι μόνο στην απειλή τιμωρίας. Όταν ανακοινώνονται πάνω κάτω πενήντα χιλιάδες έλεγχοι την ημέρα και γύρω στα 1500 πρόστιμα συχνά τραβηγμένα από τα μαλλιά, σε ένα πληθυσμό πάνω από 10 εκατομμύρια, σημαίνει απλά ότι οι έλεγχοι είναι υποτυπώδεις. Όμως με την απειλή τους τώρα στην καραντίνα νοιώθουμε τη γλύκα της “παρανομίας” με βλακώδεις πράξεις, αλλά που μας κάνουν να νιώθουμε ότι τη “φέρνουμε στο σύστημα” ή απλά δείχνουν την αμεριμνησία μας.

Δε φοβόμαστε τίποτα και πιστεύουμε ότι δεν μπορεί κανείς να μας απαγορεύσει ότι θέλουμε να κάνουμε. Εμείς ξέρουμε! Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να καταλάβει ποια καραντίνα ακριβώς τηρούμε. Μια καραντίνα στην οποία βρίσκουν την ευκαιρία να μαζεύονται κρυφά οι φίλοι, τα σόγια, αδέρφια, θείοι, θείες, ξαδέρφια και όλοι οι συγγενείς μέχρι τρίτου βαθμού για να περνούν μαζί την...καραντίνα. Έτσι κάτι σαν το κρυφό σκολειό...Να τους τη φέρουμε...Μέχρι να μας χτυπήσει το κακό την πόρτα...Ε τότε φταίει πάνω από όλα το κράτος, η Κυβέρνηση, οι Κινέζοι που έφτιαξαν τον ιό, οπωσδήποτε οι Αμερικάνοι, (αυτοί πάντα φταίνε...), άντε και η γκαντεμιά του Μητσοτάκη... Εμείς δε φταίμε σε τίποτα. Και θέλουμε και άλλες ΜΕΘ και άλλες κλίνες και αγνοούμε ότι κανένα σύστημα υγείας δεν μπορεί να αντέξει μια γενικευμένη ανοησία τη αγέλης...108 Νεκροί σήμερα, άραγε πόσοι αύριο, πόσοι μεθαύριο...Ας σωπάσουμε τουλάχιστον και ας χαμηλώσουμε το κεφάλι στη μνήμη τους...

Γιώργος Παπακωνσταντής

Διδάκτορας εγκληματολογίας, "εγκληματεί" καθημερινά στην προσπάθειά του να βελτιώσει λίγο τα πράγματα.