Έχεις λοιπόν ένα τουριστικό μαγαζί σε ένα παραλιακό χωριό της Βόρειας Κρήτης. Κλασικά, είναι λίγο από όλα.
Καφέ, Εστιατόριο, Ταβέρνα, ουζερί, σνακ μπαρ...ότι θέλεις...Είσαι τυχερός γιατί είναι πάνω στη θάλασσα. Από κάτω το κύμα πλατσουρίζει, έχει ξαπλώστρες και εσύ περιμένεις πελάτες.
Έχεις αγωνία, γιατί τώρα με τον Κορωνοϊό, σκέφτεσαι...Θα έρθουν τουρίστες; Δεν θα έρθουν; θα πιάσεις μεροκάματο; Ωστόσο δειλά δειλά τουρίστες έρχονται...Έλληνες και ξένοι.
Εσύ, σίγουρος ότι είσαι σε μέρος κοφτήριο, έχεις κάνει ελάχιστες παρεμβάσεις στο μαγαζί σου. Οι τουαλέτες είναι κάπως...Τα τραπέζια δεν τα έχεις αλλάξει εδώ και χρόνια...όταν σηκώνεται πελάτης, ο σερβιτόρος με τη μάσκα κατεβασμένη στο πηγούνι, ποιος ξέρει πόσες ώρες εκεί, περνάει το τραπεζάκι με ένα λιγδιασμένο πανί και...αυτό ήταν.
Σου παρήγγειλε ο έρμος ο Έλληνας ένα Burger με κοτόπουλο και μια μπύρα Rudler...Φέρνεις ένα ποτήρι ανακατεμένη μπυρα με λεμονάδα, δικής σου παρασκευής και ένα κακοτερένιο μπεργκερ κοτόπουλο, καμμένο, που σίγουρα δεν θα το έτρωγε ούτε σκύλος...με πατάτες προτηγανισμένες ...προ Χριστού...
Τα χρεώνεις όλα αυτά, 7,20 το μπέργκερ, 2 τη μπύρα και 0,50 το...Κουβέρ, που δεν προβλέπεται...Και το σοβαρό θέμα δεν είναι οι τιμές...Είναι ότι βλέπεις τον πελάτη σου ακριβώς όπως το -καμμένο-κοτόπουλο...για μάδημα!
Είναι αυτή η νοοτροπία που κυριαρχεί σε αρκετούς δυστυχώς, επαγγελματίες εστίασης. Ό,τι αρπάξουμε!
Ωστόσο καμία επένδυση στις εγκαταστάσεις και στον εξοπλισμό. Κανένας σεβασμός στον τουρίστα του οποίου όμως θέλεις τα ωραία χρήματα...
Τους βλέπουμε δυστυχώς συχνά αυτούς τους επαγγελματίες. Σε πόλεις και σε χωριά...Ειδικά στα τελευταία, συχνά βαριούνται να κόψουν μια φρέσκια πατάτα, δεν έχουν όχι Σεφ, αλλά ούτε μάγειρα απλό...Κάποια σύζυγος, κόρη, γιαγια, ή κάποιος παραγιός, μαγειρεύει ότι μπορεί και δυστυχώς, μέσα στη ραστώνη και την ελαφρότητα του καλοκαιριού εύκολα καταπίνουμε ότι μας σερβίρουν...Και αν τολμήσεις και διαμαρτυρηθείς, τότε δε σε σώνει τίποτα. Είσαι παράξενος, το παίζεις κάπως, δε θέλεις να πληρώσεις ή ότι άλλο μπορεί να σου προσάψουν...Ένα συγνώμη για την Μπριζόλα κάρβουνο, μια ντροπή για το χάλι των τουαλετών ή για τον ατιμέλητο και άπλυτο μαγειρα ή σερβιτόρο δεν έρχεται σχεδόν ποτέ.
Πως λοιπόν μου θέλεις και τουρίστες όταν εσύ ο ίδιος δυσφημείς τον τόπο σου και το επάγγελμά σου; Πως μου διαμαρτύρεσαι ότι δεν έχεις πελάτες ενώ ο διπλανός είναι γεμάτος; Πως καταριέσαι το all inclusive, όταν πολλοί τουρίστες που βγαίνουν εκτός για φαγητό, το μετανιώνουν;
Τώρα το καλοκαίρι, κάθε γωνία και μια καντίνα. Κάθε παραλία και ένα σνακ μπαρ ή ταβέρνα. Είναι πάρα πολλές αυτές οι επιχειρήσεις και ορισμένες πραγματικά τιμούν τη δουλειά τους...Ας τις προτιμήσουμε.
Αλλά είσαι και αυτός ο ακαμάτης, ο ρυπαρός, ο Ελληνάρας που νομίζει ότι επειδή έχει πιάσει μια καλή γωνία έχει πιάσει το...Θεό, που μου θέλει και τουρίστες, με προτηγανισμένες κατάμαυρες πατάτες, βρώμικα και καμμένα κρέατα, αγενείς σερβιτόρους και ένα σωρό άλλες αντιεπαγγελματικές συμπεριφορές...
Μου θέλεις και τουρίστες...Του Γιώργου Παπακωνσταντή
- Πέμπτη, 9 Ιούλιος 2020 19:08
- Έχεις Mail