Αργυρώ και Νίκος, ένας μεγάλος έρωτας που άνθισε στα βουνά της Κρήτης στην εποχή του εμφύλιου

  • Κυριακή, 16 Σεπτέμβριος 2018 08:38
  • Συντακτική Ομάδα
  • Βιβλίο

Ο έρωτας δύο νέων απ’ την Κρήτη, την εποχή του εμφυλίου, πρωταγωνιστεί στο νέο βιβλίο της Ιταλίδας δημοσιογράφου, συγγραφέα και πολιτικού Λουτσιάνα Καστελλίνα, με τίτλο «Amori Comunisti» (Κομμουνιστικοί έρωτες).

Η Καστελλίνα, ιστορική μορφή της ιταλικής Αριστεράς, παρουσιάζει τρεις έρωτες που συνδέονται και εμπνέονται από την πολιτική δράση στην Ελλάδα, την Τουρκία και στις Ηνωμένες Πολιτείες.

«Γράφτηκαν πολλά βιβλία για τις διαψεύσεις και τις τραγωδίες των κομμουνιστών. Εγώ αποφάσισα να ακολουθήσω έναν άλλο δρόμο και να διηγηθώ τους έρωτές τους» δήλωσε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ η Λουτσιάνα Καστελλίνα.

Η συγγραφέας Λουτσιάνα Καστελλίνα

Στους έρωτες αυτούς πρωταγωνιστούν ο Ναζίμ Χικμέτ και η Μουνβέρ Αντάκ, η Αργυρώ Πολυχρονάκη και ο Νίκος Κοκοβλής, η Σίλβια Μπέρμαν και ο Ρόμπερτ Τόμπσον. Όλοι τους κομμουνιστές, όλοι τους ταγμένοι στην υπηρεσία της ιδεολογίας τους αλλά και με εντονότατα προσωπικά συναισθήματα.

Η Αργυρώ και ο Νίκος ήταν μέλη του Δημοκρατικού Στρατού, στην Κρήτη. Συναντήθηκαν το 1948 στα βουνά της Κρήτης κι «ενώ η Ελλάδα κατασπαραζόταν από τον Εμφύλιο». Και όπως επισημαίνει η Καστελλίνα, στο βιβλίο που εξέδωσαν οι ίδιοι το 1963 δεν υπάρχει σχεδόν καμία αναφορά στην προσωπική τους σχέση. Προτίμησαν να δώσουν μια ουσιαστική ερμηνεία της πολιτικής τους στράτευσης.

Η συγγραφέας τούς γνώρισε το 2007 σε περιοχή κοντά στα Χανιά. Η γνωριμία εκείνη έδωσε την ευκαιρία να προστεθεί ένα ακόμη κεφάλαιο στην ιστορία τους.

Σύμφωνα με την Καστελλίνα «μοιάζει με τον έρωτα δύο εφήβων, που γεννιέται με ένα βλέμμα αλλά μένει κρυφός για πολύ καιρό, επειδή δεν βρίσκουν το θάρρος να το ομολογήσουν ούτε στον ίδιο τους τον εαυτό».

Μόνον στις αρχές της δεκαετίας του ‘60 οι δύο αντάρτες, κατ’ εντολή και με παρέμβαση της ΕΔΑ, κατεβαίνουν μαζί με άλλους έξι συντρόφους τους στην Αθήνα. Από εκεί, ξεκινά ένα περιπετειώδες ταξίδι μέσω Ιταλίας (με τη βοήθεια του Κομμουνιστικού Κόμματος PCI), Αυστρίας, Ουγγαρίας και τελικό προορισμό την Σοβιετική Ένωση και την Τασκένδη.

Παρότι ο Νίκος καταφέρνει στο Ουζμπεκιστάν να τελειώσει τις σπουδές του στα οικονομικά, μετά από κάποια χρόνια έρχεται και η διάψευση σε ό,τι αφορά τις τακτικές και τη στάση της Μόσχας. Όμως ο Νίκος και η Αργυρώ ζουν επιτέλους ως πραγματικό ζευγάρι. Παντρεύονται στο δημαρχείο και στην εκκλησία, αποκτούν παιδί, έχουν δικό τους σπίτι.

Μετά την πτώση της Χούντας επέστρεψαν στην Ελλάδα, βρίσκοντας «λιγότερη εμπιστοσύνη και περισσότερο κυνισμό». Παρέμειναν βέβαιοι, ωστόσο, ότι η αρχική τους επιλογή ήταν και η μόνη δυνατή. Και ο «κομμουνιστικός τους έρωτας» άντεξε, σε πείσμα τόσων και τόσων ανατροπών και ασύλληπτων δυσκολιών. «Ο δικός μας, ήταν ένας ευτυχισμένος γάμος» έγραψε η Αργυρώ.

Το βιβλίο κυκλοφόρησε πρόσφατα στην Ιταλία από τις εκδόδεις Nottetempo.