Τι έκανε τόσο κόσμο να κολλήσει με το Stranger Things;

Η σειρά που λατρέψαμε ήρθε με τα 9 επεισόδια της δεύτερης σεζόν και μας συγκλόνισε για άλλη μια φορά. Με 5 τηλεοπτικά βραβεία Έμμυ και πάνω από 15 υποψηφιότητες σε Έμμυ και Χρυσές Σφαίρες, με αναφορές μέσω του ήχου και της μουσικής στην ποπ κουλτούρα των 80’s , με το τόσο επιτυχημένο cast των πιτσιρικάδων το Stranger Things δεν θα μπορούσε να είναι ακόμη μια σειρά, αλλά ένα φαινόμενο. Με επιρροές από Stephen King και Spielberg δεν θα μπορούσε να είναι τίποτε άλλο.

Ειδικά για εμάς, τη γενιά του ’80, τους σημερινούς τριαντάρηδες, το Stranger Things, υπήρξε, όπως χαρακτηριστικά δήλωσαν κι οι δημιουργοί της Matt και Ross Duffer, ένα “love letter” στα 80’s μέσα στο πνεύμα νοσταλγίας των καιρών.

Η ιστορία διαδραματίζεται στο Hawkins της Indiana, ξεκινώντας από 1983 της πρώτης σεζόν, με 4 φίλους να παίζουν Dungeons and Dragons. Ο φίλος τους Γουίλ εξαφανίζεται, ενώ την εμφάνιση του κάνει ένα περίεργο κορίτσι που το έχει σκάσει από ένα μυστηριώδες εργαστήριο. Καθώς οι  Dustin, Mike, Lucas και  Eleven λοιπόν, ψάχνουν να ανακαλύψουν τι έχει απογίνει ο Γουίλ γίνονται φίλοι, μας διδάσκουν πολλά και κάποιοι άγραφοι κανόνες της παιδικής μας ηλικίας ξαναζωντανεύουν.

Αυτή ήταν και η μαγική συνταγή της σειράς στην οποία βασίστηκε η ιστορία. Το βάρος δηλαδή των σχέσεων μεταξύ των χαρακτήρων. Δεν είναι ο κίνδυνος της επιβλητικής σκιάς αλλά οι δεσμοί που δημιουργούνται γύρω από αυτήν. Άλλωστε, το ανθρώπινο δράμα είναι πάντα πολύ πιο επιβλητικό και τρομακτικό από οτιδήποτε υπερφυσικό.

 

4 πράγματα που μας διδάσκει ή υπενθυμίζει το Stranger Things

 

1. To “κακό” έχει κυρίως χαρακτήρα ανθρώπινο: Στην δεύτερη σεζόν εισάγονται 2 καινούριοι χαρακτήρες. Το αγοροκόριτσο Μax  κι ο μεγάλος της ετεροθαλής αδερφός, Billy. Ο Billy είναι κάτι πολύ παραπάνω από τον κλασικό νταή. Είναι ο ανταγωνιστικός χαρακτήρας με πολύ οργή μέσα του, η οποία προς το τέλος της σεζόν δικαιολογείται (καθώς πίσω απο κάποιο “τέρας” κρύβεται κάποιο άλλο “τέρας”, με εξουσία πάνω στο προηγούμενο.) Όπως λέει και ο Matt Duffer:“το κακό του πραγματικού κόσμου είναι συχνά το ίδιο ή περισσότερο επιβλαβές από αυτό του υπερφυσικού.”

2. Υπάρχουν και καλοί άνθρωποι: Ο τελείως αντίθετος ρόλος από αυτόν του Billy, έρχεται με αυτόν του Bob (Sean Austin-The Goonies, The Lord of the Rings”) o οποίος είναι η προσωποποίηση της καλοσύνης και της ανιδιοτέλειας. Α ρε Μπόμπ!….

3. Friends don’t lie: Κάτι που επεξηγήθηκε κυρίως στην πρώτη σεζόν, αλλά που μας υπενθυμίζεται και με την δεύτερη στην σχέση Eleven-Hopper. Επίσης επισημαίνεται η έννοια της πραγματικής φιλίας για ακόμη μια φορά. Όπως λέει ο Mike στην Eleven: “Φίλος είναι κάποιος για τον οποίο θα έκανες τα πάντα. Οι φίλοι ποτέ δεν χαλάνε μια υπόσχεση. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί οι φίλοι λένε ο ένας στον άλλο πράγματα που οι γονείς δεν γνωρίζουν να πουν. Λένε πάντα την αλήθεια και ποτέ ψέματα.”

4. Ain’t Afraid of no ghost! : Βραδιά Halloween και η πεντάδα είναι έξω ντυμένοι Ghostbusters! Αυτό κι αν σου θύμισε την παιδική σου ηλικία. Τότε που το θάρρος ήταν περίσσιο και τολμούσες να κοιτάξεις κάτω από το κρεβάτι, για να βεβαιωθείς ότι δεν υπάρχει κανένα τέρας εκεί γύρω. Τότε που ανυπομονούσες να γυρίσεις από το σχολείο και να βρεθείς με τους φίλους σου για να το κυνηγήσετε μαζί! Αυτό που προσπαθούσαμε να κάνουμε όλοι εμείς δηλαδή, η γενιά του ’80, η τελευταία γενιά που έπλαθε παιχνίδια και τέρατα με την φαντασία της, το κατάφεραν τα παιδάκια αυτής της σειράς, έστω και στα ψέματα, σώζοντας τον κόσμο και κατατροπώνοντας το τέρας

 

Πηγή: savoirville