Ένας περιζήτητος άντρας - Γυμνάζεται με κρίκους, πετάει με αλεξίπτωτο, χορεύει τάγκο, κι είναι ηλεκτρολόγος!

  • Κυριακή, 19 Νοέμβριος 2017 08:33
  • Συντακτική Ομάδα
  • Πρόσωπα

Για άμεση εξυπηρέτηση, για έκτακτες περιπτώσεις, μπορεί να πάει με αλεξίπτωτο, να κατέβει με χορευτικές κινήσεις, να προσγειωθεί με τη δύναμη που του δίνουν οι κρίκοι και να χτυπήσει το κουδούνι του σπιτιού, για να φτιάξει το… γενικό ηλεκτρολογικό πίνακα που έχει πρόβλημα.

Της Ροδούλας Λουλουδάκη 

Κι αν δεν έχει πρόβλημα ο πίνακας … να το δημιουργήσουμε, θα μπορούσαν να πουν τα κορίτσια, αφού ο Παναγιώτης Σπυρόπουλος 28 ετών είναι όμορφος, πετάει με αλεξίπτωτο, χορεύει αργεντίνικο τάγκο, γυμνάζεται με κρίκους και η δουλειά του είναι ηλεκτρολόγος. Λογικά περιζήτητος.

Είναι η απόδειξη του ότι αν θέλεις να κάνεις πολλά μπορείς ακόμα και στη Ρόδο το χειμώνα αντί να σχολιάζεις στις καφετέριες ότι «η Ρόδος είναι νέκρα».

Όρεξη για ζωή να έχεις και ο Παναγιώτης να δείχνει το δρόμο!

ΕΡ. Πάντα γυμναζόσουνα;

Γυμναστική έκανα από μικρός, στίβο, ποδόσφαιρο. Στα 16 μου ξεκίνησα γυμναστήριο και από τα 21 μου τους κρίκους. Από τότε γυμναστική έκανα κάθε μέρα, και τις Κυριακές.

ΕΡ. Λίγο ασυνήθιστο να κάνει κρίκους κάποιος στη Ρόδο. Εσύ πως ξεκίνησες;

Είχα δει μια ταινία μ΄ έναν αθλητή ενόργανης γυμναστικής ο οποίος τραυματίστηκε και ο μέντοράς του τον στήριξε τόσο πολύ που σε έξι μήνες, μετά τον τραυματισμό του, πήρε μέρος σε αγώνες. Η ταινία ήταν βασισμένη σε πραγματική ιστορία.

ΕΡ. Τι χρειάζεται για να κάνει κανείς κρίκους;

Για αρχή κρίκους, κι ένα μέρος για να τους κρεμάσεις. Κι αυτό είναι το δύσκολο. Βρήκα τη λύση στο υπαίθριο γυμναστήριο του Δήμου, στην οδό Βύρωνος, όπου γυμνάζομαι  για όσο ο καιρός είναι καλός. Το υπόλοιπο διάστημα προπονούμαι στο σπίτι, σε σημείο όπου προσαρμόζω τους κρίκους.

ΕΡ. Γιατί είναι καλή η γυμναστική με κρίκους;

Γιατί γυμνάζεται όλο το σώμα και γίνεται πιο δυνατό. Αποκτάς ισορροπία και ελέγχεις το σώμα σου ευκολότερα.

ΕΡ. Αν θέλει κάποιος να προπονηθεί στη Ρόδο που πάει, πέρα από το υπαίθριο γυμναστήριο;

Στη Ρόδο για την ενόργανη γυμναστική δεν υπάρχει υποδομή. Μακάρι να υπήρχαν υπαίθρια γυμναστήρια, που δεν υπάρχουν, πέρα απ΄ αυτό της Βύρωνος. Ξέρετε πόσοι αλλοδαποί  από την Ευρωπαϊκή Ένωση που ζουν και  εργάζονται στη Ρόδο και η γυμναστική είναι τρόπος ζωής γι αυτούς, έρχονται και γυμνάζονται μαζί μας ;  Μακάρι ο Δήμος Ρόδου να έδινε την αδειοδότηση για τη λειτουργία κι άλλων τέτοιων υπαίθριων χώρων ώστε η νεολαία που θέλει να γυμναστεί να μπορεί να το κάνει.

ΕΡ. Αργεντίνικο Τάγκο πώς ξεκίνησες να χορεύεις;

Πριν από οκτώ χρόνια ως φοιτητής στην Κρήτη, είχα ελεύθερο χρόνο τα βράδια του Σαββάτου και όταν ξεκίνησαν μαθήματα Τάγκο στη Σχολή μου,  άρχισα να μαθαίνω  κι εγώ. Σκέφτηκα πως αν μου άρεσε τελικά και το αγαπούσα, θα μπορούσα να χορεύω όλη μου τη ζωή.

ΕΡ. Πώς αισθάνεσαι, τι είναι αυτός ο χορός;

Σε κάθε χορευτή το αργεντίνικο τάγκο λειτουργεί διαφορετικά, σαν καταλύτης παρουσίασης του εαυτού του. Στο χορό βγάζεις αυτό που είσαι στην πραγματικότητα. Ο καβαλιέρος είναι leader, κι ο χορός αυτός είναι ένας διάλογος, είναι επικοινωνία. Ο καβαλιέρος μιλάει με τη ντάμα του χωρίς να λένε λόγια. Το αργεντίνικο τάγκο, είναι ο σεβασμός προς τη γυναίκα και ακουμπάει καρδιά, με καρδιά. Ο καβαλιέρος προσπαθεί να «ταξιδέψει» τη ντάμα στην αγκαλιά του. Συγκεντρώνεται στη ντάμα του και αναδεικνύει εκείνην. Στην αγκαλιά του τάγκο, όλα τα συναισθήματα βγαίνουν στην επιφάνεια.

ΕΡ. Φοράς κοστούμι και τα παπούτσια του τάγκο;  Πού χορεύεις;

Ναι κοστούμι, και τα παπούτσια του. Χορεύω σε βραδιές μιλόγκα, σε φεστιβάλ, σε παραστάσεις σχολών, παρακολουθώ σεμινάρια, μαθήματα…

ΕΡ. Και πέρα από το χορό ανεβαίνεις ψηλά και πετάς με αλεξίπτωτο πλαγιάς!

Εδώ και ένα χρόνο πετάω με αλεξίπτωτο πλαγιάς. Από μικρός είχα μια μανία να πετάξω και τελικά ήρθε στη ζωή μου το αλεξίπτωτο με «Τα Γεράκια». Είμαι ένας από τους επτά αθλητές που πραγματοποιούμε πτήσεις. Είμαστε επτά και κάποιες φορές γινόμαστε και περισσότεροι.

ΕΡ. Πως είναι να κοιτάς τη γη από ψηλά;

Το άθλημα το ερωτεύτηκα στο δεύτερο μάθημα που έκανα και αισθάνθηκα με το αλεξίπτωτο ό,τι και με το τάγκο, σαν να χόρευα με ντάμα και την κατεύθυνα, αλλά στον αέρα αυτή τη φορά. Η Ρόδος είναι πανέμορφη, το τοπίο της εκπληκτικό, και το απολαμβάνω όσο πιο συχνά μπορώ. Συνήθως κάθε μέρα.

ΕΡ. Από τι εξαρτάται το να πετάξεις;

Από τον καιρό. Ο άνεμος πρέπει να είναι 2-3 μποφόρ. Δουλεύω μέχρι το μεσημέρι στην Κάλαθο και κατά την επιστροφή μου στην πόλη όταν ο καιρός το επιτρέπει, πετάω από την παναγιά Τσαμπίκα. Αργότερα την ίδια μέρα μπορεί να πάω να πετάξω κι από το Μόντε Σμιθ.

ΕΡ. Είσαι ηλεκτρολόγος, ποια σχολή έχεις τελειώσει;

Το ΤΕΙ Ηρακλείου Κρήτης Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών. Είναι και ο πατέρας μου ηλεκτρολόγος, κι έχουμε κατάστημα με ηλεκτρολογικό υλικό στην Κάλαθο.

ΕΡ. Αν χρειαζόταν να διαλέξεις ένα απ΄ αυτά που κάνεις, τι θα διάλεγες;

Το καθένα ικανοποιεί άλλο κομμάτι του εαυτού μου. Στο τάγκο  ικανοποιούμαι συναισθηματικά, στους κρίκους σωματικά, στο αλεξίπτωτο είναι η αίσθηση της ελευθερίας. …Το αλεξίπτωτο είναι μια κατηγορία μόνο του.  Και ηλεκτρολόγος είναι η δουλειά μου.

ΕΡ. Δηλαδή χτυπάς κουδούνι σε σπίτι, σε επιχείρηση και είναι ο ηλεκτρολόγος που θα φτιάξει το γενικό διακόπτη;

Βεβαίως.

ΕΡ. Με όλα αυτά που κάνεις εσύ φαίνεται ότι όποιος θέλει να κάνει πράγματα και στη Ρόδο το χειμώνα, μπορεί!

Φτάνει να θέλει. Αυτά που ακούω από άλλους στην ηλικία μου ότι το χειμώνα η Ρόδος είναι νέκρα και δεν έχει να κάνεις τίποτα, δεν ισχύουν. Αν θέλεις, αν το ψάχνεις, βρίσκεις και περνάς καλά.

EP. Κι επομένως εσύ κάθε μέρα, να δουλέψεις, να κάνεις προπόνηση στους κρίκους, να φας, να πας να πετάξεις, να πας να χορέψεις… Πόσες ώρες έχει η μέρα για σένα;

Θα ήθελα να ΄χει άλλες πέντε!



Πηγή :Η ΡΟΔΙΑΚΗ