Στην εποχή του ίντερνετ, μαθαίνουμε πολλά. Για την ακρίβεια πληροφορούμαστε ότι ανεβαίνει σε εκατομμύρια sites και στα social media και τυχαίνει να πέσουμε πάνω τους
Έτσι βομβαρδιζόμαστε από πολλές, πάρα πολλές πληροφορίες. Σε μια ροή ακατάπαυστη και χωρίς καμιά, ως προς τις προτεραιότητες εμφάνισης, μορφή αξιολόγησης.
Του Γιώργου Παπακωνσταντή
Την ώρα που διαβάζουμε για τις εξελίξεις στην Καταλωνία, μας κάνει ντιν το κινητό και μας ειδοποιεί ότι κάποιος ανέβασε κάτι στο instagram, βλέπουμε λοιπόν τον ακόλουθό μας, και καταγράφουμε την πληροφορία μιας φωτογραφίας τους, κάπου σε μια παραλία και μετά πάμε από εκεί στο facebook, όπου διαβάζουμε το κείμενο που ένας φίλος έχει ανεβάσει για την κεντροαριστερά.
Ανοίγουμε μια ιστοσελίδα ειδησεογραφική, όπου αναφέρει για σύλληψη ενός τρομοκράτη, δίπλα σε ένα άρθρο που έχει τίτλο «πώς να πετύχετε τον πιο τέλειο οργασμό!», εθισμένοι στην πληροφορία, μπαίνουμε στο βίντεο που μας καλεί μια ομάδα του facebook που λέει «οι πιο επικίνδυνες προσγειώσεις αεροπλάνων» και μας πάει στο yutube, όπου αφού είδαμε τα αεροπλάνα και τρομάξαμε, μας καλεί να δούμε τους πιο εκπληκτικούς ανθρώπους να κάνουν πράματα και θάματα. Μετά αντιστεκόμαστε και πάμε σε ένα άλλο σοβαρό, ειδησεογραφικό site να διαβάσουμε οικονομικές ειδήσεις, ξάφνου μας πετάει διαφήμιση του νέου μοντέλου αυτοκινήτου που κυκλοφόρησε και έχοντας εικόνα την πτώση του χρηματιστηρίου, βλέπουμε το νέο μοντέλο σε βίντεο και μας αρέσει κιόλας. Την ίδια στιγμή έρχεται μήνυμα στο messenger από κάποιο φίλο για να μας υπενθυμίσει ότι έχουμε να πάμε σε μια συγκέντρωση και αφού ανοίγουμε και τα e mail μας όπου μας έχουν πήξει στις διαφημίσεις για φτηνά εισιτήρια και φτηνά ρούχα, τι στιγμή που αποφασίζουμε να το κλείσουμε το ρημάδι, μας πετάει ένα ποστ κάποιου ταλαίπωρου, με μια φωτό αεροπλάνου και υδρατμούς από πίσω του όπου γράφει θριαμβευτικά: «τελικά μας ψεκάζουν. Ιδού η απόδειξη».
Το κλείνεις τελικά και αναλογίζεσαι πόσα πράγματα έμαθες μέσα σε τόσο λίγη ώρα. Τι λίγη δηλαδή, δυο ωρίτσες ήσουν καρφωμένος στο μαραφέτι και τελικά, ελάχιστα ήταν τα χρήσιμα που έμαθες. Το χειρότερο είναι ότι μέσα στον κυκεώνα του διαδικτύου και των social media, μπορεί να μπερδευτούν η πιο σοβαρή με την πιο γελοία είδηση. Μπορεί να μπερδευτεί η απειλή πυρηνικού πολέμου με το κιλοτάκι κάποιας ηθοποιού, ή ολόκληρη η οικονομική πολιτική με τα φιλιά κάποιου ζεύγους celebrity. Άλλωστε ο καθένας μπορεί πια να ανεβάσει ότι θέλει όπως το θέλει, χωρίς κανένα σχεδόν περιορισμό. Δισεκατομμύρια οι ιστοσελίδες και οι αναρτήσεις καθημερινά.
Αυτή η υπερπληροφόρηση, οι άχρηστες εν τέλει πληροφορίες που χωνεύουμε κάθε μέρα, δεν προκαλούν μόνο σύγχυση αλλά και απάθεια. Μας εμποδίζουν να ξεχωρίσουμε το σοβαρό από το ασήμαντο. Μας εμποδίζουν να αναλύσουμε. Η υπερπληροφόρηση επί παντός, μας εθίζει όχι μόνο στην άχρηστη πληροφορία, αλλά και σε ένα απλοϊκό τρόπο σκέψης. Η όποια επιστημονική και τεκμηριωμένη άποψη για ένα θέμα, χάνεται στις χιλιάδες απόψεις που εκφράζουν οι κάθε άσχετοι και είναι και δύσκολη στην κατανόησή της, ακριβώς γιατί είναι τεκμηριωμένη και πόσοι νάχουν τη διάθεση να αφιερώσουν χρόνο να σκεφτούν…
Το χειρότερο είναι εκείνο που ακούς όλο και πιο συχνά… «Άκου που σου λέω, η γη είναι επίπεδη τελικά, το διάβασα στο ίντερνετ», Εκεί αναφωνείς τελικά μάλλον όντως μας ψεκάζουν και παραιτείσαι από οποιαδήποτε προσπάθεια να αναλύσεις τις επιπτώσεις της υπερπληροφόρησης και της παραπληροφόρησης...
