Κάποιοι περιμένουν να πάρουν την σύνταξη για να ξεκουραστούν. Η νηπιαγωγός Πέλλα Παχάκη Δακανάλη που ζει στις Μοίρες, προφανώς δεν ανήκει σε αυτήν την κατηγορία. Για την αγαπημένη νηπιαγωγό, εκατοντάδων παιδιών που πέρασαν από τα “χέρια της” στα 35 χρόνια που υπηρέτησε στην εκπαίδευση, η συνταξιοδότηση αποτέλεσε απλώς το σημείο από το οποίο ξεκίνησε να ζει μια δεύτερη σπουδαία ζωή.
Της Μαρίας Καλλέργη
Είναι πραγματικά δύσκολο και να περιγράψει κανείς αλλά και να ακολουθήσει όσα καθημερινά κάνει η κυρία Πέλλα, που στα 70 της χρόνια, όχι μόνον δεν κρύβει την ηλικία της αλλά καμαρώνει γι αυτή. Ο σύζυγος, τα παιδιά, τα εγγόνια, τα σκυλιά, το νοικοκυριό και τα καθημερινά μαγειρέματα είναι απλώς ένα μικρό διάλλειμμα, μια ανάπαυλα από τα πολλά που απασχολούν την καθημερινότητα της νηπιαγωγού.
Στις 24 ώρες που ποτέ δε φτάνει όπως η ίδια είπε στην cretewoman, έχει πολλές άλλες ασχολίες αφού φοίτησε στη σχολή Μουσικής της Μητρόπολης Γορτύνης και Αρκαδίας, ενώ παρακολουθεί μαθήματα Αγιογραφίας και Ψηφιδωτού με εξαιρετική επιτυχία όπως θα δείτε στις φωτογραφίες. Και να ήταν μόνο αυτά.. Γράφει διηγήματα, ποιήματα και μαντινάδες όχι απλώς για να “περνά η ώρα” αλλά κατακτώντας διακρίσεις και βραβεία σε Πανελλήνιο επίπεδο. Διακρίσεις σημαντικές έχει όμως και στην Αγιογραφία.
Με ζεστασιά και σεμνότητα
Όταν συναντάς την κυρία Πέλλα την ξεχωρίζεις για το καθαρό της βλέμμα και το ζεστό τρόπο που πλησιάζει τους ανθρώπους. Φυσικό θα πείτε, αφού τόσα χρόνια “μεγάλωσε” εκατοντάδες παιδιά; Κανείς άνθρωπος χωρίς περίσσευμα αγάπης δε θα μπορούσε να το κάνει αυτό, καθώς εκτός από παιδιά έχει και σκυλάκια.
Όπως λέει η κ. Παχάκη : “πάντα μου άρεσε να ασχολούμαι με πολλά διαφορετικά πράγματα. Και όταν βγήκα στην σύνταξη ασχολήθηκα με αυτά που μου άρεσαν. Κουράζομαι βέβαια γιατί έχω πολλές υποχρεώσεις και στο σπίτι ασχολούμαι με τα εγγόνια μου, με το μαγείρεμα, το νοικοκυριό, αλλά μου αρέσει”.
Η τελευταία τάξη τη χρονιά της συνταξιοδότησης της κυρίας Πέλλας το 2004
Τελικά όπως από ότι φαίνεται ότι κάνει η κυρία Πέλλα αρέσει και στους άλλους. Γι αυτό και τα βραβεία και οι διακρίσεις. Η ίδια καμαρώνει γι αυτά, αλλά με το ζεστό και σεμνό χαμόγελο που έχουν οι άνθρωποι που δημιουργούν από αγάπη, χωρίς καμία έπαρση.
H ταλαντούχα νηπιαγωγός
Πάντως η κ. Πέλλα Παχάκη Δακανάλη, εκτός από την ενασχόληση της με πολλά αντικείμενα κατέχει κι ένα άλλο ρεκόρ. Το μοναδικό ταλέντο με το οποίο τα κάνει όλα εξαιρετικά. Η καλλιτεχνική της φύση πάντως είχε φανεί από νωρίς όσο ακόμα υπηρετούσε στην εκπαίδευση.
Το 1980 από 30 Ιανουαρίου μέχρι 5 Φεβρουαρίου έλαβε μέρος στην έκθεση Ζωγραφικής χαλκογραφίας δασκάλων και νηπιαγωγών του νομού Ηρακλείου στην Βασιλική του Αγίου Μάρκου.
Το 1985 ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών «Η ΦΑΙΣΤΟΣ» οργάνωσε σεμινάριο αισθητικής αγωγής, όπου έλαβε μέρος ως εκπαιδεύτρια σε 250 συναδέλφους και υπέδειξε πολλές χειροτεχνικές κατασκευές.
Μια πορεία ζωής
Έχει ενδιαφέρον να δούμε την πορεία της ζωής που την οδήγησε ως το σήμερα. Γεννήθηκε στις Μοίρες Ηρακλείου Κρήτης στις 15-4-1947. Τέλειωσε το Λύκειο Μοιρών το 1965.
Παρακολούθησε έξι τάξεις του Βρετανικού Ινστιτούτου Αγγλικής γλώσσας και μιλάει και γράφει άνετα.
Πήρε πτυχίο της Σχολής Νηπιαγωγών της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης με άριστα. Διορίστηκε το 1969 στη Δημοτική Εκπαίδευση σε Δημόσιο Νηπιαγωγείο.
Μια παρέλαση από τα παλιά. Με το νηπιαγωγείο σε παρέλαση της δεκαετίας του 80 στις Μοίρες
Παντρεύτηκε το Δακανάλη Μανόλη από τα ηρωικά Ανώγεια Μυλοποτάμου Αγρονόμο και αποκτήσαν μια κόρη και ένα γιό, που είναι παντρεμένα και σήμερα έχουν τέσσερα εγγόνια.
Το 1987 ορίστηκε από τον προϊστάμενο Δημοτικής Εκπαίδευσης Ηρακλείου ως μέλος Οργανωτικής Επιτροπής για την έκθεση «ΙΝDERKID 1987» στο Ηράκλειο από 13 μέχρι 21 Μαΐου στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου
Το σχολικό έτος 1987-88 συμμετείχε στο πρόγραμμα επιμόρφωσης και ενημέρωσης των νηπιαγωγών στο σχέδιο του νέου Αναλυτικού Προγράμματος που οργανώθηκε από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Η αρχή της νέας ζωής
Μετά την συνταξιοδότηση της η κυρία Πέλλα το 2004, κι αφού υπηρέτησε την εκπαίδευση για 35 χρόνια ξεκίνησε μια νέα ζωή. Η ζωή αυτή είχε πολλούς σημαντικούς “σταθμούς” τους οποίους συνοπτικά αναφέρουμε παρακάτω:
*Φοίτησε στη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητρόπολης Γορτύνης και Αρκαδίας για τρία χρόνια.
*Συμμετείχε σε διάφορους διαγωνισμούς ποίησης και της απονεμήθηκε από τη ΧΟΝ Αθηνών το 2006 πρώτο πανελλήνιο βραβείο για τα ποιήματα «Μάνα δε σε ξεχνώ» και «Η γιορτή της μητέρας».
*Το 2008 της απονεμήθηκε από το ΧΟΝ Αθηνών πρώτο πανελλήνιο βραβείο για το ποίημα «Η μητρική αγκάλη».
*Το 2010 συμμετείχε σε διαγωνισμό Κρητικής μαντινάδας που διοργάνωσε ο Σύλλογος Στιχουργών Νομού Χανίων και απέσπασε το 2ο παγκρήτιο βραβείο μαντινάδας.
*Συμμετείχε σε διαγωνισμό μαντινάδας του Πολιτιστικού Συλλόγου Ζαρού Ηρακλείου με θέμα «Κρασί- Λάδι- Ψωμί» και της απονεμήθηκε έπαινος.
*Τα τελευταία έξι χρόνια φοίτησε στη Σχολή Βυζαντινής Αγιογραφίας, τρία χρόνια στο τμήμα Ψηφιδωτού και ένα χρόνο στο τμήμα χορωδίας παραδοσιακών τραγουδιών της Ιεράς Μητρόπολης Γορτύνης και Αρκαδίας.
*Το 2016 της απονεμήθηκε το Α΄ παγκόσμιο βραβείο για το ποίημα η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ, το Β΄ Βραβείο για το ποίημα ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΟΥ ΟΡΦΑΝΟΥ και το Α΄ Βραβείο για την εικόνα Βυζαντινής Αγιογραφίας ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΘΕΡΑΠΕΥΟΥΣΑ, από τον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΌ ΟΜΙΛΟ ΚΥΠΡΙΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΕΠΟΚ).
Το 2017 Της απονεμήθηκε το Α΄ παγκόσμιο βραβείο από τον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΟΜΙΛΟ ΚΥΠΡΙΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΕΠΟΚ) για το διήγημα ΗΡΩΙΔΑ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ και το Α΄ βραβείο αγιογραφίας για τον άγιο νεομάρτυρα ΙΩΑΝΝΗ ή ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΙΑΝΝΗ από τη Φαιστό.-
