Βασίλης Σκουλάς, Παντελής Θαλασσινός και ένα γεμάτο φεγγάρι - Τα συστατικά για μια μαγική βραδιά

  • Παρασκευή, 8 Σεπτέμβριος 2017 22:45
  • Συντακτική Ομάδα
  • Μουσική

Τι καλύτερο από μια συναυλία ενός μεγάλου μουσικού; Μα φυσικά μια συναυλία δυο υπέροχων και αξιόλογων καλλιτεχνών. 

 

Της Ελίνας Λαγουδάκη

 

Βασίλης Σκουλάς και Παντελής Θαλασσινός, μια από τις καλύτερες μουσικές συνεργασίες των τελευταίων ετών, όλο το καλοκαίρι γύρισαν την Ελλάδα και χάρισαν τις υπέροχες μελωδίες τους. 

Την Τετάρτη το βράδυ όλα έμοιαζαν μαγικά. Τον λόφο της Φορτέτζας γέμισαν οι πάνω από χίλιοι ακροατές που ταξίδεψαν με τις πιο όμορφες μελωδίες καθώς το Ρέθυμνο ήταν ένας από τους μουσικούς τους σταθμούς. Νέες μελωδίες, παλιά και αγαπημένα τραγούδια, μουσικοί με όρεξη και ταλέντο και ένα κοινό με όρεξη που δεν σταμάτησε στιγμή να τραγουδά και να δίνει ρυθμό και παλμό με τον δικό του τρόπο στους δυο καλλιτέχνες. 

Όχι, αν νομίζετε πως το κοινό είχε τέτοια ζωντάνια επειδή απαρτιζόταν από νέα άτομα, κάνετε λάθος. Ο λόφος ήταν γεμάτος από άτομα όλων των ηλικιών και το χάσμα γενεών που υπήρχε ανάμεσα στους παρευρισκόμενους εξαφανίστηκε σαν αστραπή. 

Για τους δυο αυτούς μεγάλους κυρίους, ποιος και τι μπορεί να πει. Σεμνές και ευχάριστες παρουσίες με όρεξη και κέφι, έγιναν ένα με τον κόσμο και με τον παλμό που υπήρχε στο κοινό. Μόλις άρχιζαν το τραγούδι, έμοιαζαν με μικρά παιδιά και έδιναν τον καλύτερο τους εαυτό. 

Αν κάποιος με ρωτούσε ποιες στιγμές θα ξεχώριζα από εκείνη τη μαγική βραδιά της Τετάρτης, θα δυσκολευόμουν να απαντήσω. Οι πιο συγκινητικές στιγμές ήταν το υπέροχο τραγούδι σε στίχους του αείμνηστου Ηλία Κατσούλη " Ο πατέρας", η στιγμή που ο Βασίλης Σκουλάς αφιέρωσε στον Αντιστράτηγο Μανώλη Τζανιδάκη τον "Ήλιο Θεό". Η πιο διασκεδαστική στιγμή όμως, ήταν ξεκάθαρα προς το τέλος της συναυλίας που τραγούδησαν μαζί με το κοινό το Μαύρα μου μάτια αλλά με λίγο ιδιαίτερο τρόπο. Η πρώτη φράση άνηκε στο κοινό και την επανάληψη την έκαναν οι δυο καλλιτέχνες, κάτι που σχολίασε με έξυπνο χιούμορ ο κύριος Θαλάσσινος. 

Το μόνο σίγουρο είναι πως όλη η βραδιά ήταν ένα μουσικό ταξίδι που δεν απογοήτευσε κανέναν. Κρυστάλλινες φωνές που νομίζω πως όλοι θα μπορούσαν να ακούν συνέχεια. Δεν περίμενε νομίζω κανείς τίποτα λιγότερο από το τέλειο. Αν σας δωθεί η ευκαιρία, απλά μην την χάσετε. Απολαύστε τους!

 

 

 

*Φωτογραφίες : Ελίνα Λαγουδάκη