Περίπτερο με άρωμα από το παρελθόν - Αναμνήσεις και ζωή 65 χρόνων για την κυρία Ειρήνη

  • Τρίτη, 5 Σεπτέμβριος 2017 10:44
  • Συντακτική Ομάδα
  • Κρήτη

Μπήκε σχεδόν κοριτσάκι στο περίπτερο και από τότε δε βγήκε ποτέ. Η Ειρήνη Κυρλάκη εδώ και 65 ολόκληρα χρόνια μοιράζει τη ζωή της ανάμεσα στο περίπτερο της πλατείας Αγίου Μηνά στην Επισκοπή Ηρακλείου και στο σπίτι της λίγο πιο πέρα.

Της Μαρίας Καλλέργη

Εκεί έζησε χαρές και πίκρες, είδε τα χρόνια να περνούν άλλοτε σαν αστραπή κι άλλοτε αργά και δημιουργικά. Σήμερα το περίπτερο είναι όλη της η ζωή, οι φίλες, οι ξαδέρφες, τα παρεάκια μέσα στο τετράγωνο κουτί, η επαφή της με τον “έξω κόσμο”.

Η εικόνα του περιπτέρου, σκάβει βαθιά στις παιδικές αναμνήσεις. Αν δεν είχε το συναγερμό στο πλάι και το χαρτί που προειδοποιεί για το POS που δεν “έφτασε” ακόμα θα μπορούσε να είναι ένα ... σύγχρονο περίπτερο της δεκαετίας του 50. Με το σιδερένιο ρόλο και τον κλαρωτό μουσαμά που περικλείει το άνοιγμα – παραθυράκι.

Όταν πλησιάζεις μια ηλικιωμένη γυναίκα, με έντονα τα σημάδια μιας νεανικής αρχοντικής ομορφιάς, η κυρία Ειρήνη πίσω από άνοιγμα γελαστή είναι έτοιμη να σε εξυπηρετήσει. Με ότι της αφήνουν οι διαρρήκτες κάθε φορά, καθώς το περίπτερο έχει γίνει στόχος τέσσερις φορές. Και το άδειασαν οι άτιμοι, κάνοντας μεγάλη ζημιά στην κυρία Ειρήνη καθώς πήραν μεγάλες ποσότητες τσιγάρων που αποτελούν και το ακριβό είδος που πωλείται στο περίπτερο.

Από τότε μπήκε και ο συναγερμός ο οποίος αποτελεί μεν ανασταλτικό παράγοντα για την επόμενη διάρρηξη ωστόσο δεν κατάφερε να διώξει το φόβο που φώλιασε στην ψυχή της ιδιοκτήτριας του περιπτέρου, που η αλήθεια προέρχεται από μια γενιά Ελλήνων που είχε μάθει να κοιμάται με τις πόρτες ανοιχτές.

Άλλωστε και η ίδια η εμφάνιση της κυρίας Ειρήνης παραπέμπει σε κείνες τις εποχές. Κοτσονάτη και περιποιημένη με ασυνήθιστα πλούσιο κότσο για την ηλικία της. Η ίδια λέει πως πάντα είχε τον κότσο και για του λόγου του αληθές επιδεικνύει παλιά θολή φωτογραφία, με τη μάνα και τις αδερφές της όπου η ίδια εικονίζεται τέρμα δεξιά, ψηλή και λεπτή με ένα ωραίο κότσο και καταμαύρα μαλλιά.

Δεν είναι και η μοναδική φωτογραφία μέσα στο περίπτερο. Παρά τις αντιρρήσεις της κυρίας Ειρήνης, που δε θέλει να φωτογραφηθεί, πλησιάζουμε από την πίσω πλευρά του περιπτέρου.

Τρεις γυναίκες κάθονται χαμογελαστές. Η κυρία Ειρήνη και δύο φίλες της. Κι είναι να απορείς πως χωρούν σε τόσο λίγο χώρο. Όχι μόνο οι γυναίκες αλλά και τα πολλά αντικείμενα. Εκτός από αυτά που πουλιούνται. Και η εικόνα είναι ατμοσφαιρική, γλυκιά, ρομαντική κι ανθρώπινη. Μια μικρή τηλεόραση με το πλεκτό σεμεδάκι, και πολλές ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Ανάμεσα σε τσιγάρα, μια οδοντόκρεμα, εικονισματάκια και ένα ξομπλιαστό κουλουράκι. Αναμνήσεις μιας ζωής που έφυγε. Γλυκά και όμορφα, ανάμεσα στο περίπτερο και στο σπίτι της κυρίας Ειρήνης.

Αναμνήσεις που γίνονται σημάδια για το παρόν και το μέλλον. Για την ιδιοκτήτρια του περιπτέρου της Επισκοπής και τις φίλες της που ζουν τη κάθε τους μέρα, με παρέα και τρανταχτά γέλια.