Το Ηράκλειο τίμησε το πρωί της Παρασκευής 25ης Αυγούστου τη μνήμη του Αγίου Ενδόξου Αποστόλου Τίτου, Πρώτου Επισκόπου Κρήτης. Ο όρθρος και η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία τελέσθηκε στον ιστορικό Ιερό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Τίτου, προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Σεβαστείας κ. Δημητρίου, του Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνού, του Μητροπολίτη Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Κυρίλλου καθώς και του Πρωτοσύγκελου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης, Αρχιμανδρίτη π. Μεθόδιου Βερνιδάκη, ενώ παρέστη συμπροσευχόμενος ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος, παρουσία και του Δημάρχου Ηρακλείου Βασίλη Λαμπρινού.
Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας εψάλη επιμνημόσυνη δέηση, στον αύλιο χώρο του ναού, για τους σφαγιασθέντες την 25η Αυγούστου του 1898. Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από τους βουλευτές Λευτέρη Αυγενάκη, Βασίλη Κεγκέρογλου, Σπύρο Δανέλλη, τον Περιφερειάρχη Κρήτης Σταύρο Αρναουτάκη, τον Δήμαρχο Ηρακλείου Βασίλη Λαμπρινό, τον Ανώτερο Διοικητή Φρουράς Ηρακλείου και τον εκπρόσωπο της Ενώσεως Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού.
Το «παρών» στην τελετή έδωσαν επίσης o Αντιπεριφερειάρχης Ηρακλείου Ευριπίδης Κουκιαδάκης, οι Αντιδήμαρχοι Γιώργος Καραντινός, Γιώργος Βλαχάκης, Πέτρος Ινιωτάκης, Μαρία Καναβάκη, Κώστας Βαρδαβάς, ο πρόεδρος του ΔΟΠΑΦΜΑΗ Γιώργος Βουρεξάκης, οι δημοτικοί σύμβουλοι Νίκος Φακουρέλης, Γιάννης Λυγεράκης οι πρώην βουλευτές Μάξιμος Σενετάκης, Μαρία Σκραφνάκη, ο πρώην Νομάρχης Ηρακλείου Δημήτρης Σαρρή κ.α..
Δήλωση του Δημάρχου Ηρακλείου Βασίλη Λαμπρινού
για την Επέτειο της 25ης Αυγούστου 1898
«Τα γεγονότα της 25ης Αυγούστου 1898 στην πόλη του Ηρακλείου, αποτελούν ορόσημο για την Ιστορία της Κρήτης.
Κατά τις διαδικασίες μετάβασης από το σουλτανικό διοικητικό σύστημα προς ένα καθεστώς ειδικής Αυτονομίας, ένα τμήμα του Αγγλικού στρατού (εκ μέρους των Μεγάλων Δυνάμεων), επεχείρησε να εγκαταστήσει χριστιανούς υπαλλήλους στο φορολογικό γραφείο στο λιμάνι του Ηρακλείου. Ο εξαγριωμένος τουρκικός όχλος, με την παρότρυνση των τουρκικών στρατιωτικών και διοικητικών αρχών, κινήθηκε σε μια πρωτοφανούς αγριότητας σφαγή του αμάχου πληθυσμού της πόλεώς μας, σε θανάτωση Άγγλων στρατιωτών, καθώς και σε εκτεταμένη καταστροφή κτιρίων και περιουσιών.
Οι ωμότητες αυτές υπήρξαν ένα ακόμη βαρύτατο τίμημα που έμελλε να υποστεί ο λαός της Κρήτης μέσα στα χρόνια της σκλαβιάς. Εντούτοις, τα γεγονότα της τουρκικής βαρβαρότητας θα επισπεύσουν τις εξελίξεις. Οι ευρωπαϊκοί πολιτικοί συσχετισμοί είχαν αλλάξει, και η άφιξη, εκείνο το έτος, του Ύπατου Αρμοστή, Πρίγκηπος Γεωργίου, μαζί με την πολύπτυχη δράση του Ελευθερίου Βενιζέλου, και σύσσωμου του χριστιανικού πληθυσμού, έπειτα από σειρά προσπαθειών και αγώνων, θα οδηγήσουν, στην Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.
Η θυσία εκατοντάδων συμπολιτών μας, κατά την 25η Αυγούστου 1898, ενδυνάμωσε την θέληση των συμπατριωτών μας για Ελευθερία. Το μεγάλο αυτό γεγονός της νεώτερης Ιστορίας μας παραμένει πάντα ζωντανό στην συλλογική μας Μνήμη».
