Ο πατέρας που συγκίνησε την Ελλάδα είναι ιερέας και ζει στην Κρήτη - Ευχήθηκε στο γιο του για την αποτυχία!

  • Παρασκευή, 25 Αύγουστος 2017 10:28
  • Συντακτική Ομάδα
  • Κρήτη

Ένας ιερέας που ζει στην Κρήτη είναι ο πατέρας που χθες ημέρα των αποτελεσμάτων των Πανελλαδικών έδωσε συγχαρητήρια στο γιο του ... για την αποτυχία του και συγκίνησε όλη την Ελλάδα. Ο π. Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος έκανε την ανάρτηση στο προφίλ του στο facebook και σε χρόνο ρεκόρ είδε ολόκληρη την Ελλάδα να υποκλίνεται στο μεγαλείο του πατέρα που είναι περήφανος για το ίδιο το παιδί του και όσα μπορεί να πετύχει.

Στο προφίλ του π. Χαράλαμπου αναφέρεται ως τόπος καταγωγής το Ηράκλειο και τόπος κατοικίας ο Πύργος στα νότια του νομού Ηρακλείου. Ο ιερέας συχνά διατυπώνει τις σκέψεις του ενώ τις δημοσιεύει και στο προσωπικό του ιστολόγιο, το plibyos.blogspot.gr.

 

Τα συγχαρητήρια της αποτυχίας

Συγχαίρει λοιπόν ο π. Χαράλαμπος το γιο του για την αποτυχία γράφοντας:

Σήμερα βγήκαν τα αποτελέσματα των Πανελληνίων εξετάσεων 2017. Συγχαρητήρια στον τρίτο γιό μου τον Αλέξανδρο!!! Δεν πέρασε Πουθενά!!! Μπράβο που "απέτυχε". Μια χαρά. Κι αν πετύχαινε πάλι μπράβο θα του έλεγα γιατί ήθελε πολύ την σχολή της Πληροφορικής. Αλλά και τώρα που δεν τα κατάφερε, είναι όλα όμορφα. Και είμαι το ιδιο περήφανος γι αυτόν, και στην επιτυχία μα ιδιαιτέρως στην αποτυχία του.

Οι μεγάλες στιγμές στην ζωή μας συγγενεύουν με μεγάλες ατυχίες και αποτυχίες. Όταν μικρέ μια μέρα θα κοιτάξεις πίσω την ζωή σου, και πλέον θα έχεις ώριμα μάτια θα δεις οτι τα λάθη, οι ήττες και οι αποτυχίες, σε προχώρησαν μπροστά και σε ώθησαν για κάτι άλλο που ήξερε ο Θεός μα εσύ τότε ούτε καν φανταζόσουν. Ο Steve Jobs είχε πει σε αποφοίτους, «Δεν υπάρχει αυτό που αποκαλούμε αποτυχία - αποτυχία είναι απλά η ζωή που προσπαθεί να μας αλλάξει κατεύθυνση…» Εγω θα πρόσθετα ο Θεός που ανοίγει άλλους παράδοξους δρόμους. Και η αγαπημένη πονεμένη και «αποτυχημένη» Σαρλότ Ράμπλινγκ, μας φωνάζει μέσα από την δοξασμένη και πληγωμένη της ζωή, «οτι είμαστε εδώ το οφείλουμε σ΄αυτές τις στιγμές που μας δυσκόλεψαν. Αυτές οι στιγμές είναι η προίκα της ζωή μας...»

Γι αυτό θέλω να σου πω ότι δεν είμαι περήφανος μόνο στις επιτυχίες σου μα και στις φαινομενικές ήττες σου, γιατί αγαπώ αυτό που είσαι και οχι εκείνο που ήθελε ο εγωισμός μου να είσαι. Και γιατί αγαπώ εσένα, με όλα τα σημάδια της διαδρομής σου, που πίστεψε με δεν κρίθηκε σήμερα, απλά σήμερα ξεκίνησε. Και να σου πω και κάτι; Ποτέ δεν θα σε χρησιμοποιούσα για να νιώσω εγω "επιτυχημένος". Δεκανίκι του δικό μου κενού δεν θα γινόσουν ποτέ. Σε αγαπώ γι αυτό που είσαι!!!

 

Να θυμάσαι μικρέ, οτι στα λάθη μας μαθαίνουμε, και οτι για να φτάσεις στον παράδεισο θα χρειαστεί να περάσεις πολλές φορές από την κόλαση. Καλό ταξίδι ζωης...

Ο φόβος και η θλίψη

Γράφει σε άλλο κείμενο του ο π. Χαράλαμπος για τον πόνο και τη θλίψη:

Τόσα χρόνια παρέα με την θλίψη και τον φόβο, έφτιαξες μια εικόνα εαυτού, που πλέον δεν ξέρεις να ζει χωρίς αυτές. Ναι, λες «θέλω να γίνω καλά, να απαλλαγώ....», μα δεν ξέρεις άλλο τρόπο να ζήσεις. Η θλίψη και εσύ, ο φόβος και εσύ, έχετε γίνει ένα, που δίχως τους δεν υπάρχεις. Δεν γνωρίζεις άλλη ζωή έξω από αυτά τα συναισθήματα. Δεν ξέρεις να ζείς χαλαρά, ήρεμα, γιατί μια ζωή μάχεσαι. Ούτε την χαρά ξέρεις τι να την κάνεις γι αυτό και την σκοτώνεις κάθε που θα έρθει να σε βρει.

Εάν εξαφανιστούν θα νιώσεις ένα κενό, μια απώλεια, όπως αυτή που νιώθουμε όταν χάνουμε κάτι ή κάποιον πολύ δικό μας. Το ξέρω, οτι τώρα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές λες, «ναι έτσι είναι....» όμως αμέσως το Εγώ σου, ο νους σου, αμύνεται και απαντάει, «μα τι βλακείες λέει αυτός; ....».

Σώπασε το νου. Αυτός κάθε φορά που επιθυμείς κάτι να αλλάξεις στην ζωή σου, θα βρίσκει δεκάδες λογικοφανείς αιτίες για να μην κάνεις τίποτε. Πόσο όμορφα το έλεγε ο Άγιος Πορφύριος, «όταν θες να αλλάξεις μην το λες ούτε στον εαυτό σου, γιατί το ακούει ο κρυφός αντίθετος εαυτός και σε εμποδίζει...».

Άκουσε λοιπόν την καρδιά σου, και θα δεις, οτι έχει αλήθεια μέσα. Μάθαμε να ζούμε με την θλίψη και τον φόβο. Αναλάβαμε αυτό τον ρόλο στην ζωή και ανεβήκαμε να παίξουμε το δράμα μας στην σκηνή του κόσμου. Δεν είναι κακό να είσαι «ηθοποιός», αλλά να ξέρει να διακρίνεις, άλλο πράγμα ο ρόλος και άλλο εσύ. Εσύ δεν είσαι ο ρόλος σου, ο φόβος και η θλίψη σου, αλλά κάτι βαθύτερο. Είσαι εικόνα Θεού. Πλάσθηκες για την χαρά που υπάρχει μέσα σου, εκεί που την άφησε ο Θεός και καλείσαι εσύ να την βρεις ....