Τα γυναικεία τάγματα θανάτου της Ρωσίας

  • Τρίτη, 15 Αύγουστος 2017 17:59
  • Συντακτική Ομάδα
  • Ιστορία

Το 1917 η Ρωσία έγινε η πρώτη δύναμη στην σύγχρονη ιστορία που στρατολόγησε και έστειλε στο μέτωπο γυναίκες. Επρόκειτο για το «Γυναικείο Τάγμα Θανάτου» και είχε σκοπό να ντροπιάσει τους άντρες που είχαν χάσει το ηθικό τους από τις μάχες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και να τους στείλει πίσω στα χαρακώματα.

Την άνοιξη εκείνου του έτους, ο πρόεδρος της Δούμα, Μιχαήλ Ροντζιάνκο, έβγαζε πύρινους λόγους με σκοπό να ενισχύσει το ηθικό των στρατιωτών. Όμως κάθε προσπάθεια απέβαινε μάταια. Η ιδέα και μόνο να πάνε γυναίκες στον ρωσικό στρατό ήταν τότε αδιανόητη. Και θα παρέμενε έτσι εάν δεν ήταν η Μαρία Μποχκαρέβα.

Σύμφωνα με το Russian Today, η Μποχκαρέβα κέρδισε την θέση της στον στρατό αναπάντεχα: Οι διοικητές την είχαν απορρίψει, όμως, εκείνη έστειλε μια επιστολή στον Τσάρο, που εντελώς απρόσμενα της απάντησε θετικά.

Όταν η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία άρχισαν να καταστρώνουν το σχέδιο, ο μεγάλος φόβος τους ήταν να πάει κάτι στραβά και να αφήσει το στίγμα του στον ρωσικό στρατό. Όμως η Μποχκαρέβα, τότε, το υπερασπίστηκε λέγοντας ότι θα ηγηθεί του τάγματος με απόλυτη αυστηρότητα απαιτώντας υπακοή.

Στις αρχές του καλοκαιριού του ίδιου έτους, περίπου 2.000 γυναίκες από διαφορετικές κοινωνικές καταβολές και εθνικότητες είχαν καταταγεί. Κατά την εκπαίδευση, αυτός ο αριθμός μειώθηκε στις 300. Κάποιες έφυγαν διότι εκτίμησαν πως η Μουχκαρέβα ήταν ιδιαίτερα αυστηρή και αυταρχική λειτουργώντας έτσι ενάντια στα σχέδια για έναν κόσμο ισότητας μεταξύ των ανθρώπων, όπως πολλοί οραματίζονταν μετά την πτώση της μοναρχίας.

Στις 4 Ιουλίου του 1917, σε μια τελετή στον Καθεδρικό του Αγίου Ισαάκ στην Αγία Πετρούπολη, το τάγμα ιδρύθηκε. Ακολούθησαν και άλλα στο Κίεβο, το Μινσκ, την Πολτάβα, το Μπακού, την Οδησσό, και αλλού.
Τα τάγματα δέχθηκαν σφοδρή κριτική από τις φεμινίστριες της εποχής. «Δυο εχθρικοί γυναικείοι κόσμοι έχουν παραταχθεί απέναντι ο ένας του άλλου. Από τη μία πλευρά, φεμινίστριες της μπουρζουαζίας με τα τάγματα θανάτου τους. Από την άλλη ένας στρατός εργαζόμενων γυναικών, ένας κόκκινος στρατός προλετάριων, που άφοβα μάχονται για να προστατεύσουν τον πιο σημαντικό σκοπό: την ενότητα όλων των εργατών του κόσμου», έγραφε τότε η Αλεξάντρα Κολοντάι, φεμινίστρια και επαναστάτρια, που έμελε να γίνει η πρώτη γυναίκα υπουργός στον κόσμο.

Στις 21 Ιουλίου το τάγμα της Μποχκαρέβα πολέμησε για πρώτη φορά και μέσα σε τρεις ημέρες, αναχαίτησε 14 γερμανικές επιθέσεις. Το κόστος βέβαια ήταν τεράστιο: Από τις 170 γυναίκες, 30 σκοτώθηκαν και 70 τραυματίστηκαν. Η ίδια τραυματίστηκε και έμεινε σχεδόν δυο μήνες στο νοσοκομείο. Η πράξη τους παρόλα αυτά χαρακτηρίστηκε ηρωική και η ίδια προήχθη στον βαθμό του υπολοχαγού.

Το κόστος, όμως, έφερε και αντιδράσεις. Έτσι, οι στρατηγοί απαγόρευσαν στα τάγματα των γυναικών να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και τους έστειλαν στα μετόπισθεν. Κατά συνέπεια, πολλές γυναίκες παραιτήθηκαν.

Ένα από τα τάγματα, χωρίς την Μποχκαρέβα, υπερασπίστηκε τα Χειμερινά Ανάκτορα κατά την Οκτωβριανή Επανάσταση. Όταν οι Μπολσεβίκοι κέρδισαν διέλυσαν τον αυτοκρατορικό στρατό και μαζί του τα γυναικεία τάγματα.

Το 1920, η Μαρία Μποχκαρέβα εκτελέστηκε από τους Μπολσεβίκους με την κατηγορία ότι βοήθησε τους αντικομμουνιστές. Υπάρχουν βέβαια οι φήμες ότι επέζησε, καθώς όταν άνοιξε ο φάκελός της το 1992, δεν βρέθηκε κανένα ντοκουμέντο της εκτέλεσής της.

 

Πηγή: tvxs