Σκηνές από το παρελθόν και την παράδοση του τόπου έζησαν πριν από λίγες μέρες , όσοι παρευρέθηκαν στις Γωνιές. Ο μοναδικός λειτουργικός ανεμόμυλος του νομού Ηρακλείου, ύστερα από αρκετά χρόνια τέθηκε σε λειτουργία προκαλώντας συγκίνηση.
Της Κορίνας Καφετζοπούλου
Σε μια ξεχωριστή εκδήλωση τα “Αλευροζυμώματα” οι παλαιοί θυμήθηκαν και οι νεότεροι έμαθαν για το πώς αλεθόταν το στάρι στο παρελθόν. Στη συνέχεια το αλεύρι ζυμώθηκε, ανοίχθηκε φύλλο και τα τηγάνια πήραν “φωτιά” ετοιμάζοντας τις παραδοσιακές πίτες.
.jpg)
Στην εκδήλωση παρεβρέθηκε ο γνωστός ηθοποιός Στράτος Τζωρτζόγλου, ο οποίος μάλιστα "έσυρε" το χορό
Την εκδήλωση οργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος της περιοχής, που θέλει να κρατά την ιστορία του τόπου ζωντανή. Αυτός είναι και ο λόγος που τα μέλη καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να διατηρήσουν ζωντανά τα μνημεία και τις παραδόσεις της περιοχής όπως δήλωσε και ο πρόεδρος κ. Νίκος Μαρκατάτος.
Στη συνέχεια ακολούθησε γλέντι υπό τους ήχους του Γιώργη Φασουλά και του Κώστα Καλλέργη.
Η ιστορία του ανεμόμυλου
Στέκει εκεί 113 χρόνια, ίδιος και απαράλλακτος όπως τότε, όταν ξεκίνησε να λειτουργεί, στις Γωνιές στις αρχές του 20ου αιώνα. Ο επιβλητικός ανεμόμυλος του Μανουσάκη ή Συγλέτου, που γυρνούσε με όλους τους ανέμους, κτίστηκε το 1904. Βρίσκεται σε θέση με μοναδική θέα και τον αντικρίζει κανείς αμέσως μόλις περάσει το Γωνιανό φαράγγι, σε μια απόσταση 24 περίπου χιλιομέτρων από το Ηράκλειο. Η τελευταία φορά που άλεσε ήταν το 1955.
Οι τελευταίοι ιδιοκτήτες του ανεμόμυλου, ήταν μέλη της οικογένειας Παντερή. Συγκεκριμένα τα αδέρφια Μανώλης (Μπίκος) και Βασίλης (Πετροβασίλης ). Τα παιδιά τους, στη συνέχεια, τον δώρισαν στον Πολιτιστικό Σύλλογο.
Ο γιος του Πετροβασίλη , Δημήτρης(Πετρομήτσος) ήταν και ο τελευταίος μυλωνάς του χωριού. Οι γνώσεις του, πολύτιμες διότι με τις οδηγίες του αναστηλώθηκε, ο ανεμόμυλος που πλέον χαρακτηρίζεται ως νεότερο μνημείο.
Ο χρόνος δεν τον έφθειρε διότι έτυχε της φροντίδας όλων των κατοίκων του χωριού και κυρίως των μελών του πολιτιστικού συλλόγου Γωνιών, που διαχρονικά έδειξαν ενδιαφέρον για τη συντήρησή του.
Oι φωτογραφίες ανήκουν στο Γιώργο Δεσίπρη ενώ το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Φωνή του Μαλεβιζίου”.
