Γιώργος Βασιλάκης - 7 χρόνια από τον θάνατο του και οι συνάδερφοι του δεν τον ξεχνούν

  • Σάββατο, 24 Ιούνιος 2017 17:30
  • Συντακτική Ομάδα
  • Ελλάδα

Τραυματίστηκε θανάσιμα το μοιραίο βράδυ της 24ης Ιουνίου 2010

Επτά χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον τραγικό θάνατο του ταξίαρχου Γιώργου Βασιλάκη με τους συναδέλφους του να μην τον ξεχνούν.  Η Ελληνική Αστυνομία τίμησε τη μνήμη του αναρτώντας στο twitter τη φωτογραφία του συνοδεύοντας την με hashtag "Δεν ξεχνάμε".  

Ήταν η 24 Ιουνίου 2010 το βράδυ όταν ο 52χρονος ταξίαρχος τραυματίστηκε θανάσιμα εντός του γραφείου του στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, από έκρηξη αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού, που είχε σταλεί στον Υπουργό σε φάκελο αλληλογραφίας και ενεργοποιήθηκε με την αποσφράγισή του.

Ο Γεώργιος Βασιλάκης είχε γεννηθεί το 1960 στο Απεσωκάρι και ήταν πατέρας δύο παιδιών.

Ανέλαβε την θέση του υπασπιστή του Υπουργού, με απόφαση του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη στις 11 Οκτωβρίου του 2009 και ήταν ο άνθρωπος που άνοιξε το μοιραίο πακέτο.

Σύμφωνα με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, ο θάνατός του οφείλεται σε τρομοκρατική ενέργεια.

Στον Αστυνομικό Υποδιευθυντή Γεώργιο Βασιλάκη απονεμήθηκε τιμητικά ο βαθμός του Ταξίαρχου.

 

Τι είχε συμβεί όμως, 24 Ιουνίου το 2010;

Στις 20:09, σαν σήμερα, 24 Ιουνίου 2010 ο 52χρονος Αστυνομικός Διευθυντής Γιώργος Βασιλάκης, υπασπιστής του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοίδη, άνοιγε τον φάκελο-βόμβα που έμελλε να του στερήσει τη ζωή. Σήμερα, φίλοι και συνάδελφοί του, παρουσία της πολιτικής και φυσικής ηγεσίας του Σώματος, παραβρέθηκαν στο τρισάγιο που τελέστηκε στη μνήμη του, στον 7ο όροφο του κτιρίου της Λεωφόρου Κατεχάκη, που έχει πάρει το όνομά του.

Οι τρομοκράτες-αποστολείς είχαν στείλει το δολοφονικό πακέτο αρχικά στο πολιτικό γραφείο του τότε υπουργού, αλλά η γραμματέας του το έστειλε με έναν νεαρό αστυνομικό της φρουράς του στο γραφείο του, στο υπουργείο. Ο αστυνομικός χρησιμοποίησε το μετρό για να φθάσει στη Λεωφόρο Κατεχάκη. Ο φάκελος χωρίς να ελεγχθεί έφθασε στο γραφείο του Γιώργου Βασιλάκη.

Ο άτυχος υπασπιστής, το βράδυ εκείνης της ημέρας, αφού έδιωξε από το γραφείο του, τους συνεργάτες του επιχείρησε να δει το περιεχόμενο του φακέλου. Ο κίτρινος ταχυδρομικός φάκελος Α3, εξωτερικά ήταν χάρτινος και εσωτερικά είχε κυψελοειδές νάιλον. Στο εσωτερικό του περιείχε ένα πλαστικό σκληρό φάκελο, τύπου κλειστού ντοσιέ. Στην εξωτερική και επάνω πλευρά του εσώκλειστου φακέλου υπήρχε μια λευκή κόλλα Α4. Ηταν το «δόλωμα» για να το ανοίξει ο στόχος. Αποστολέας φαινόταν ο «Χρήστος Καραβέλας», που είχε... στείλει στοιχεία και ηχογραφημένες συνομιλίες για την υπόθεση Siemens.

Η επιστολή είχε ως εξής: «Κύριε υπουργέ, με δεδομένη την εντιμότητά σας, και με προσωπικό κριτήριο την εμπιστοσύνη, και την εκτίμηση που έχω στο πρόσωπό σας, έλαβα την απόφαση να σας αποστείλω δείγμα σημαντικών εγγράφων, και απομαγνητοφωνημένων συνομιλιών που αφορούν άμεσα την υπόθεση Siemens. Σας γνωστοποιώ πως πληθώρα ανάλογου υλικού βρίσκεται στην κατοχή μου. Η σύζυγός μου Μάρθα και ο δικηγόρος μου Ι. Μαρκουλάκος είναι ενήμεροι και θα διαχειριστούν την υπόθεση, εφόσον υπάρξει το ανάλογο ενδιαφέρον από πλευρά σας. Μετά τιμής, Καραβέλας Χρήστος».

Ο Γιώργος Βασιλάκης, άνοιξε το εσώκλειστο ντοσιέ. Από την ισχυρή έκρηξη σείστηκε ο 7ος όροφος του υπουργείου. Τον βρήκε νεκρό συνεργάτης του υπουργού που έσπευσε πρώτος στο γραφείο του. Είχε σοβαρά τραύματα στα χέρια, το πρόσωπο και στο στήθος. Το εσωτερικό του γραφείου, έμοιαζε βομβαρδισμένο. Ο τότε υπουργός, ανέλαβε το δύσκολο έργο να ενημερώσει τη σύζυγο του στενού του συνεργάτη, και τους δύο γιους του, ο ένας, 23χρονών τότε, φοιτητής στη Θεσσαλονίκη και ο άλλος 19.

Μία ανώνυμη-οργάνωση αναλάμβανε την ευθύνη της δολοφονικής επίθεση, με επιστολή προς την εφημερίδα Ελευθεροτυπία

Μία ανώνυμη-οργάνωση αναλάμβανε την ευθύνη της δολοφονικής επίθεση, με επιστολή προς την εφημερίδα Ελευθεροτυπία, όπου αποστολέας φερόταν ο «Θανάσης Κλάρας» (πραγματικό όνομα Άρη Βελουχιώτη), με διεύθυνση κατοικίας «Αγωνιστών 40, Αθήνα».

Οι λεπτομέρειες που αναφέρονταν στο κείμενο για την επιστολή-«δόλωμα», τον εκρηκτικό φάκελο και τη συνδεσμολογία του, έκανε τους αξιωματικούς της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας να την θεωρήσουν απολύτως γνήσια, καθώς κανείς δεν θα ήταν σε θέση να γνωρίζει τέτοια στοιχεία.

Ο συντάκτης έγραφε: «Σε ολόκληρο το εσωτερικό του σκληρού πλαστικού φακέλου, τοποθετήσαμε ειδικό αφρώδες αντικραδασμικό υλικό, όπου ενσωματώθηκαν δύο κομμάτια (150 γραμμαρίων έκαστο) ισχυρού εκρηκτικού κατεδάφισης, με υψηλή ταχύτητα εκρήξεως.

Στο κάθε κομμάτι τοποθετήθηκε και από ένας πυροκροτητής που ήτανε συνδεδεμένος με τους πόλους μιας μπαταρίας energizer 9 βολτ. Ο μηχανισμός πυροδότησης ήτανε αυτοσχέδιος, δικής μας κατασκευής, ειδικά διαμορφωμένος για να πληροί τα υψηλότερα στάνταρ ασφαλείας που εμείς θέταμε για τέτοιου είδους αποστολή και στόχο.

Ο συγκεκριμένος πυροδοτικός μηχανισμός ήταν ανέφικτο να εκραγεί ανοίγοντας τον εξωτερικό φάκελο, και αδύνατον να πυροδοτηθεί εάν δεν ανοιγόταν με συγκεκριμένο τρόπο ο εσωτερικός σκληρός φάκελος, και αυτό γιατί το ελατήριο επαναφοράς ήταν ασφαλισμένο σε ειδικά κατασκευασμένο κουμπί του φακέλου».

Μερικούς μήνες μετά η πολιτική και αστυνομική ηγεσία είχε διαρρεύσει ότι πάνω στον φάκελο βρέθηκε παλαμικό αποτύπωμα του Βασίλη Παλαιοκώστα, κάτι που επισημοποίησε αρκετά αργότερα...