Έχω δει πολλές φορές να παίζεται το επικοινωνιακό παιχνίδι με τα όπλα στην Κρήτη. Και από τις δύο μεριές. Από Υπουργούς, τότε και τώρα, (ΣΣ βλέπε Βουλγαράκης και Πολάκης) που είτε μιλάνε ... συγκινημένοι και με τα μάτια κλαμμένα για το οικογενειακό τους κειμήλιο που κρατούν στα χέρια, είτε επιτίθενται σε όσους τολμούν να γράψουν για τα ... μπαλοτοκοπήματα τους!
Της Μαρίας Καλλέργη
Αλλά κι από τα μέσα και τους δημοσιογράφους που “ανησυχούν” κι όλα γράφουν τα γνωστά “πρέπει”, τις “πολιτικές καλύψεις” και τη “σωστή χρήση” των όπλων.
Τελικά μάλλον δουλευόμαστε όλοι μεταξύ μας. Ποιά “σωστή χρήση” κύριοι; Τα όπλα έχουν φτιαχτεί για να σκοτώνουν. Αυτή θα ήταν η σωστή χρήση τους. Αν αυτό εννοούμε να το ξεκαθαρίσουμε και να αρχίσουμε να σημαδεύουμε ο ένας τον άλλο. Οτιδήποτε άλλο είναι εκ του πονηρού και “κουμπώνει” εξαιρετικά στο παιχνίδι της επικοινωνίας.
Δεν υπάρχουν κατά συνέπεια άσκοποι πυροβολισμοί, αφού επί της ουσίας άσκοπος σημαίνει δε σημαδεύω και όχι δε σκοτώνω. Όπως και δεν υπάρχουν ατυχήματα με τα όπλα. Όταν η ανθρώπινη ζωή αφαιρείται ή απειλείται, πέρα από την ετυμολογία των λέξεων, είναι δυστύχημα. Κι είναι επίσης δυστύχημα που ένας και δύο, και ποιός ξέρει πόσοι αύριο, Υπουργοί θα χρησιμοποιήσουν τη χρήση των όπλων ως άλλοθι για κειμήλια ή για έθιμα.
Πρώτον γιατί τα κειμήλια δε θα έπρεπε να είναι καν εύχρηστα και δεύτερο γιατί έθιμα με όπλα δε συνάδουν, όχι μόνον με τον Πολιτισμό της Κρήτης αλλά και με κανενός είδους Πολιτισμό. Τα υπόλοιπα είναι λόγια για να ικανοποιήσουμε και όσους “αγαπούν” τα όπλα και στην Κρήτη είναι όπως φαίνεται χιλιάδες.
Εμείς οι απλοί πολίτες λέμε πως μπορούμε να πηγαίνουμε και σε γάμους χωρίς την απειλή όπλων και δεν θέλουμε να ξέρουμε τη διαφορά μεταξύ περιστρόφων, πυροβόλων κ.λ.π. Γι αυτό ας μας κάνει τη χάρη ο κ. Πολάκης να σταματήσει να υποτιμά τη νοημοσύνη μας. Κι ας είμαστε οι εκατομμυριοστοί μετά το δημοσιογράφο Δημήτρη Καμπουράκη που τολμήσαμε να μιλήσουμε. Άλλωστε η σιωπή μας για όσους δίπλα μας πυροβολούν σε κάθε ευκαιρία μας έφερε εδώ.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Προφανώς και τα όπλα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς κάποιων ανθρώπων ή και αθλητών που επιδίδονται στην σκοποβολή. Αυτές οι περιπτώσεις είναι οι εξαιρέσεις που απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Γι αυτές θα πρέπει να εφαρμόζεται απλώς ότι προβλέπει ο Νόμος.
