Όλα ειναι ψυχολογία. Του Γιώργου Παπακωνσταντή.

  • Κυριακή, 15 Νοέμβριος 2020 19:29
  • Editorial
Κλεισμένοι μέσα, φοβισμένοι, μπερδεμένοι από την αλλαγή των συνηθειών μας, νιώθουμε έξω από τα νερά μας. Από τη μια ο φόβος, από την άλλη η επιθυμία να συνεχίσουμε τους ίδιους ρυθμούς ζωής που είχαμε. Αν προσθέσουμε και την οικονομική ανασφάλεια και την αβεβαιότητα, το μείγμα είναι εξουθενωτικό. Μέσα σ όλα αυτά, τα παιδιά που δεν έχουν σχολείο να ζουζουνίζουν γύρω μας, να βαριούνται, να μην έχουν που να ξεδώσουν την ενέργειά τους.

Και καλά για όσους ζουν σε χωριά και κωμοπόλεις, μέσα στη φύση όπου ο ζωτικός χώρος είναι απείρως μεγαλύτερος. Τι να πουν εκείνοι που στριμώχνονται στα διαμερίσματα των πόλεων, οι οποίοι ανάμεσα στα δελτία απωλειών της τηλεόρασης, μετακινούνται από τον καναπέ του σαλονιού, στην καρέκλα του χωλ, από την τουαλέτα στην κρεβατοκάμαρα ή στην καλύτερη περίπτωση στο μπαλκόνι αν δε βρέχει και δεν κάνει κρύο. Μια λύση είναι να βγεις να περπατήσεις , να συναντηθείς “τυχαία” με κάποιον φίλο να τα πείτε λίγο εκεί στα όρθια, με άγχος, με ανησυχία, όχι τόσο αν θα πέσει το πρόστιμο αλλά κι αν αυτός είναι μολυσμένος;

Ζοφερές σκέψεις, ζοφερές καταστάσεις σε μια ζοφερή εποχή, όπου όλοι περιμένουμε πως θα περάσει ο καιρός να ...αποφυλακιστούμε. Ωστόσο έχεις ανάγκη να εκφραστείς, να ξεθυμάνεις το θυμό σου. Αντιδράς, βρίζεις, σκέφτεσαι με τα λίγα που ξέρεις , που είναι το λάθος και οπωσδήποτε το βρίσκεις. Παραπονιέσαι γιατί δεν ακούν τη σκέψη σου, τη δική σου λογική, η οποία έτσι πρόχειρα και εκ του ασφαλούς, μέσα από το fb εκφράζεται με ύφος “ εγώ τα ξέρω όλα… Την τύφλα σου ξέρεις…

Μήπως να το δούμε αλλιώς; Να πάψουμε να μιζεριάζουμε. Να ασχοληθούμε με τα απλά τα βασικά που φαίνεται να έχουμε ξεχάσει. Να τροφοδοτήσουμε τις σχέσεις μας, να διαβάσουμε, να ακούσουμε μουσική, να ανασυγκροτηθούμε από τους τρελούς ρυθμούς που ετεροκαθορίζουν τη ζωή μας. Να αφιερώσουμε ποιοτικό χρόνο στα παιδιά μας, Να διαμορφώσουμε κλίμα αισιοδοξίας και δύναμης. Να σκεφτούμε νέες ιδέες, να τεμπελιάσουμε απλά, δημιουργικά και να επαναπροσδιορίσουμε τη ζωή μας. Θα ανακαλύψουμε μεγάλες αλήθειες αν το θέλουμε.

Η καραντίνα δεν είναι τελικά περιορισμός της ελευθερίας. Ειδικά όταν κατανοούμε για ποιο λόγο γίνεται και ότι είναι μικρής διάρκειας. Τι διάολο μπροστά στις δεκάδες νεκρούς που μετράς κάθε μέρα, το να κάτσεις ένα μήνα μέσα στο σπίτι σου δεν είναι δα και το τέλος του κόσμου. Άλλωστε η σκέψη δε φυλακίζεται. Η ελευθερία του ίντερνετ προστατεύει από οποιαδήποτε κατάλυση της δημοκρατίας. Συχνά μια ανάρτηση στο διαδίκτυο έχει πολύ μεγαλύτερη επίδραση από πολλές διαδηλώσεις…και μια διαδικτυακή συζήτηση μπορεί να είναι περισσότερο γόνιμη. Εσύ όμως επιμένεις...να μη στερηθείς αυτά που εσύ θεωρείς προτεραιότητα ακόμη και μέσα στον πόλεμο της πανδημίας.

Φοβάμαι όμως ότι στην πραγματικότητα, η καραντίνα μας φέρνει μπροστά στις πραγματικές μας δυσκολίες στη διαχείριση της ζωής μας, της προσωπικής μας ζωής. Να αναλογιστούμε γιατί θέλουμε τον περισσότερο χρόνο μας να τον περνούμε έξω από το σπίτι. Γιατί νιώθουμε να βαριόμαστε με τους “δικούς” μας ανθρώπους με τους οποίους συνοικούμε, να σκεφτούμε γιατί μας εκνευρίζουν τα παιδιά μας στο σπίτι. Να ενδοσκοπήσουμε στις βαθύτερες αιτίες της έλλειψης αισιοδοξίας , της μιζέριας και της γκρίνιας που εκφράζουμε συχνά και χωρίς σημαντικές αιτίες. Να δούμε γιατί η όποια ιδεολογία μας, υπερβαίνει την κοινή λογική. Να καταλάβουμε τι μας χειραγωγεί και τι εμείς θέλουμε να χειραγωγήσουμε. Να κοιταχθούμε λίγο στον καθρέπτη.

Τις περισσότερες φορές οι αντιδράσεις μας απέναντι στους άλλους, ή σε όσους είναι σε θέσης ευθύνης ή σε καλύτερη κατάσταση από εμάς, κρύβουν βαθύτερες αιτίες. Στην πραγματικότητα προβάλλουμε σ αυτούς όλα όσα υποσυνείδητα θέλουμε να καταλογίσουμε στον εαυτό μας. Όλα είναι ψυχολογία.

Άνθρωποι πεθαίνουν γύρω μας. Δυστυχώς πολλούς όσο δεν χάνουν δικούς τους, φαίνεται να μην τους ενδιαφέρει. Οι περισσότεροι φοβούνται για τους ίδιους και τους δικούς τους ανθρώπους...Κάποιοι δεν έχουν τη λογική να ενδιαφερθούν ούτε για αυτό. Όμως το να επιμένουν ναρκισσιστικά να κάνουν ενέργειες εναντίον όλων των υπολοίπων, στην πραγματικότητα αποτελεί ύβρι για όλους μας.