Ένας από αυτούς ένα βιβλίο με παιδικά ομαδικά παιχνίδια από όλη την Ελλάδα, όπως τα δύο παρακάτω που ξυπνάνε μνήμες σε πολλούς από εμάς.
Λύκε, λύκε είσαι δω;
(Πανελλήνιο, παραλλαγή Κιλκίς)
Αγοράκια – κοριτσάκια 4-10 ετών
Ένα από τα μεγαλύτερα παιδιά κάνει το λύκο, που πάει και κρύβεται πίσω από ένα θάμνο ή ένα δέντρο. Τα άλλα παιδιά με επικεφαλής ένα από τα μεγαλύτερα που θα είναι η «μάνα» πιάνονται στη σειρά, το ένα πίσω από το άλλο και πλησιάζουν το κρυσφήγετο του λύκου, απαγγέλλοντας ρυθμικά:
«Πήγε ο λύκος στο βουνό,
μες στο δάσος το πυκνό.
Τριγυρνώ και τραγουδώ:
Λύκε, λύκε, είσαι δω;»
Ο λύκος απαντάει:
– Εδώ είμαι:
Τα παιδιά ρωτούν:
– Και τι κάνεις;
Ο λύκος:
– Βάζω το πουκάμισό μου! ή
– Τώρα σηκώνουμαι απ’ το κρεβάτι μου!
Τα παιδιά απομακρύνονται, κάνουν ένα νέο γύρο, πάντα πιασμένα το ένα πίσω από το άλλο και σταματούν πάλι έξω από το κρησφύγετο του λύκου, λέγοντας το ίδιο τραγουδάκι. Ο λύκος εξακολουθεί να ντύνεται και τους απαντάει πάντα: «Βάζω το παντελόνι μου» ή «φοράω τα παπούτσια μου!» ή δίνει άλλες αστείες απαντήσεις, όπως: «Ξυρίζω τα μουστάκια μου!», ανάλογα με την ηλικία του και με την ετοιμότητά του. Στο τέλος λέει: «Βάζω το καπέλο μου!» ή «Παίρνω το μπαστούνι μου και βγαίνω» και τότε τα παιδιά σκορπίζονται φωνάζοντας:
«Λύκε, λύκε, φτάσε με,
σαν μπορεί; και πιάσε με!».
Ο λύκος τρέχει από πίσω τους και τα κυνηγάει. Όποιο παιδί φτάσει, βγαίνει από το παιχνίδι. Αυτό γίνεται ώσπου να τα πιάσει όλα ή ώσπου να κουραστούν τα παιδιά.
Το μαντηλάκι ή Αλάτι χοντρό!
Αθήνα
Αγοράκια – κοριτσάκι 5-10 ετών
Κυκλικό κυνηγητό
Τα παιδιά σχηματίζουν κύκλο και κάθονται στα γόνατα με το πρόσωπο γυρισμένο προς το εσωτερικό του κύκλου. Ένα παιδί που βγαίνει με λάχνισμα κρατάει ένα μαντηλάκι στο χέρι του και κάνει απέξω το γύρο του κύκλου τραγουδώντας:
«Αλάτι χοντρό, αλάτι ψιλό,
έχασα τη μάνα μου
και πάω να τη βρω!
Παπούτσια δε μου πήρε
να πάω στο χορό,
κι αν δεν μου τα πάρει,
(ο Χάρος) ο κούκος να την πάρει!».
Καθώς κάνει το γύρο τραγουδώντας ρίχνει το μαντηλάκι πίσω από ένα παιδί. Μόλις πάψει το τραγούδι, τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να γυρίσουν πίσω και να ιδούν σε ποιο έχει ρίξει το μαντήλι. Εκείνο που το βλέπει ριγμένο πίσω από την πλάτη του πρέπει αμέσως να σηκωθεί και να κυνηγήσει εκείνη που του το έριξε, ενώ αυτή τρέχει να πιάσει τη θέση του. Αν το πετύχει, τότε τα φυλάει η δεύτερη.
Τα παραπάνω παιχνίδια είναι από το βιβλίο Γεωργία Ταρσούλη, Τα παιγνίδια μας, Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, Αθήνω 1979.
