Απαιτείται λογική και σύνεση στη διαχείριση του ρίσκου. Του Γιώργου Παπακωνσταντή

  • Τετάρτη, 10 Ιούνιος 2020 17:12
  • Editorial
Μπορεί να τελείωσε η καραντίνα. Μπορεί οι περισσότερες επιχειρήσεις να άνοιξαν, αλλά από ότι φαίνεται ο κίνδυνος της πανδημίας δεν έχει περάσει.

Ήδη, ο κορωνοϊός κάνει επέλαση στη λατινική Αμερική, σε κάποιες χώρες των Βαλκανίων, της Ανατολικής Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής...Εμείς εδώ, επαναφέραμε την καθημερινή ενημέρωση, γιατί πολύ απλά χαλαρώσαμε εντελώς και σημειώθηκε μια κάποια αύξηση κρουσμάτων. Όσο είχαν επιβληθεί τα μέτρα, τα τηρήσαμε φοβούμενοι τα επακόλουθα. Τώρα, οι περισσότεροι έχουν πειστεί ότι ο κίνδυνος εξέλιπε και ότι μπορούμε να συνεχίσουμε κανονικά. Σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Μαγαζιά όπου δεν τηρείται καμιά απόσταση. Συγκεντρώσεις επισήμων στον πειραιά με υπουργούς για να γιορτάσουν τον...Παλαιολόγο, χωρίς καμιά προφύλαξη, Κλαμπ στη Μύκονο όπου έγινε ο κακός χαμός...Και τόσα άλλα παραδείγματα όπου δείχνουμε τουλάχιστον απερισκεψία.

Άλλοι τηρούν τα μέτρα, άλλοι καθόλου. Επίσκεψη στα γραφεία της ΔΕΗ, με υποχρεωτική θερμομέτρηση και Μάσκα. Επίσκεψη σε υποκατάστημα γνωστής τράπεζας, κανένα μέτρο...

Οι παρέες, τα γλεντοκόπια, άρχισαν κανονικά. Ποιες αποστάσεις και ποια μέτρα...Σαν να μην τρέχει τίποτα.

Ωστόσο, στο πάρτυ μιας νεαράς στη Θεσσαλονίκη, ο ιός φαίνεται έκανε και αυτός πάρτυ, σε συγκεντρώσεις διαδηλωτών, κανένα μέτρο ενώ αφυκτικά γέμισαν οι υπηρεσίες χορήγησης ασύλου από αιτούντες άσυλο, με αποτέλεσμα την επέμβαση της Αστυνομίας για να αραιώσουν.

Όσο για την καθημερινότητα και τις επαφές μας, οι χειραψίες γίνονται κανονικά ενώ οι αποστάσεις σε καφέ και εστιατόρια ελάχιστα τηρούνται.

Έτσι μια ολόκληρη κοινωνία, η οποία περιμένει να πάρει μπρος η οικονομία και ειδικά ο τουρισμός, κάνει διαχέιριση ρίσκου, χωρίς να γνωρίζει ακριβώς πως να συμπεριφερθεί.

Οι υπέυθυνοι της Κυβέρνησης, άλλοτε αυστηρά και άλλοτε με καλοπιάσματα προσπαθούν να δείξουν δρομους και τρόπους, αλλά μάλλον ούτε αυτοί ξέρουν καλά καλά πως να χαλιναγωγήσουν τις κοινωνικές τάσεις, οι οποίες μας φέρνουν στην προκορωνοιού εποχή...

Διαχείριση ρίσκου λοιπόν με πολλές αβεβαιότητες. Φωνάζουν οι επιστήμονες για τήρηση απόστασης ως το βασικότερο μέτρο, μαζί με τη μάσκα για την αποφυγή μετάδοσης, Όμως εμείς, οι περισσότεροι τουλάχιστον έχουμε πειστεί ότι ο κίνδυνος πέρασε και ενεργούμε αναλόγως.

Κάτι σαν το εκκρεμές...Από την απόλυτη και επιτυχημένη τήρηση των μέτρων στην απόλυτη χαλάρωση και στην πεποίθηση ότι τελειώσε όλο αυτό...Δυστυχώς όμως τα γεγονότα έρχονται και μας διαψεύδουν.

Υπάρχει λοιπόν ακόμη κίνδυνος και την ελευθερία να διαχειριστούμε το ρίσκο που δημιουργείται από την ύπαρξη του κινδύνου σε συνδυασμό με την ανάγκη να ζούμε κανονικά, πρέπει να τη διαχειριστούμε με λογική, σύνεση και υπευθυνότητα.