Στη διάρκεια του Μεσοπολέμου η καθημερινότητα του Ηρακλειου διανθίζεται όλο και περισσότερο με νέες δυνατότητες ψυχαγωγίας και διασκέδασης. Οι κινηματογραφικές αίθουσες, θερινές και χειμερινές, πληθαίνουν, ενώ συχνές είναι και οι θεατρικές παραστάσεις από μεγάλους θιάσους, όπως της Κυβέλης, της Μαρίκας Κοτοπούλη, των αδελφών Καλουτά, αλλά και από μικρότερες θεατρικές ομάδες, κυρίως προσφύγων.
Τα κυριακάτικα απογεύματα οι ηρακλειώτες κάνουν τον περίπατό τους στη νέα Λεωφόρο Βασιλέως Γεωργίου Β΄ (σημερινή λεωφόρος Δημοκρατίας) και στις Τρεις Καμάρες (σημερινή Πλατεία Ελευθερίας). Τα καλοκαίρια όλο και περισσότεροι απολαμβάνουν τα μπάνια τους στις κοντινές παραλίες, στον Κούλε, κάτω από το Μέγαρο Φυτάκη, στην Τρυπητή (στο ανατολικό άκρο της παραλιακής). Στο κέντρο αλλά και στα περίχωρα της πόλης δεκάδες είναι τα μαγαζιά - καφενεία, ζαχαροπλαστεία, εστιατόρια, ταβέρνες - που εξυπηρετούν τις ανάγκες διασκέδασης και ψυχαγωγίας. Στο χώρο της μόδας κυριαρχούν πλέον απόλυτα τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
Η παρουσία των προσφύγων εμπλουτίζει τα μουσικά ακούσματα του ηρακλειώτικου κοινού. Δεξιοτέχνες οργανοπαίκτες, μεμονωμένα ή οργανωμένοι σε κομπανίες, φέρνουν τους κρητικούς σε επαφή με τη σμυρναίικη και μικρασιάτικη μουσική παράδοση. Καταλυτική, όμως, στο χώρο της μουσικής διασκέδασης γίνεται η επίδραση του ραδιοφώνου, που γρήγορα γίνεται ανάρπαστο από το ντόπιο κοινό.
*Η φωτογραφία απεικονίζει Αρμένικη κομπανία σε καφενείο στο Μικρό Χαμαμάκι, συνοικία Αγίου Ματθαίου
Πηγή: ιστοσελίδα Δήμου Ηρακλείου
