Και αύριο καραντίνα είναι! Του Γιώργου Παπακωνσταντή

  • Σάββατο, 4 Απρίλιος 2020 12:59
  • Συντακτική Ομάδα
  • Editorial

Κάθεσαι λοιπόν στο σπίτι, μετακινείσαι από την πολυθρόνα στον καναπέ, πηγαίνεις μια βόλτα μέχρι την κουζίνα, τσιμπάς λίγο από το κέικ που έμεινε από χθες, περπατάς μέχρι τη βιβλιοθήκη και κοιτάζεις ποια βιβλία έχεις αδιάβαστα, παίρνεις ένα στην τύχη, ξανακάθεσαι στην πολυθρόνα, ξεκινάς να διαβάζεις, σκέφτεσαι όμως ότι η ώρα είναι για δελτίο ειδήσεων, ανοίγεις την τηλεόραση, αφήνεις φυσικά το βιβλίο, μετράς νεκρούς και διασωληνωμένους, περνάει η ώρα των ειδήσεων, Α! είναι ώρα να φάμε...

Αφού τρως ότι μπορείς να φανταστείς, γιατί το έτερον ήμισυ, όση ώρα εσύ χάζευες γενικώς, είχε κατεβάσει το μισό Τσελεμεντέ μαζί με τον Παρλιάρο και τον Πετρετζίκη, αράζεις πάλι στην πολυθρόνα, ανοίγεις το κινητό στο FB (ευλογημένος ο εφευρέτης του), διαβάζεις ότι μπορεί να βάλει ανθρώπου νους, νευριάζεις με κάτι τύπους που όλα αυτά τα θεωρούν συνωμοσία των Ροκφέλλερ, των Ροτσιλντ και του Σόρος,κάποιοι βάζουν και τα νεφελίμ μέσα...Γλαρώνεις λίγο τα ματάκια σου να ξεκουραστείς από το ...καθισιό, ξάφνου χτυπά μήνυμα, το ανοίγεις, βλέπεις ότι κάποιος σ´ έχει βάλει σε κάποια ομάδα και...στέλνει ομαδικό βίντεο, φωτογραφία ότι μπορείς να φανταστείς, το αγνοείς και ξαναγλαρώνεις, σε λίγο νέο μηνυμα, μια από τα ίδια...

Δεν σου κολλά ύπνος, οπότε ξαναπιάνεις το βιβλίο και καλά κάνεις, διαβάζεις 2-3 σελίδες και ...ω του θαυματος, το γλάρωμα έρχεται ξανά...Ο εγκέφαλος αρνείται πεισματικά να μπει σε...εγρήγορση

Αφού σηκώνεσαι πιασμένος από το κεφαλοκλείδωμα του καναπε και του χοντρού μαξιλαριού, φτιάχνεις έναν καφέ και σκεφτόμενος ότι πρέπει να δεις τις εξελίξεις, ξανακάνεις το λάθος και ανοίγεις την τηλεόραση. Άλλωστε κοντεύει έξι και είναι η ώρα της επίσημης ενημέρωσης. Στρώνεσαι στο σαλόνι κύριος, τοποθετείς όμορφα όμορφα το καφεδάκι με το νερό, από κοντά και το έτερον ήμισυ...Τι...θάρθει ο κύριος Τσιόδρας και μη μας βρει ατημέλητους και σε κατάσταση χάους. Την επίσημη ενημέρωση πρέπει να την υποδεχόμαστε επίσημα. Και νάτος! Καλοσυνάτος, ευγενής, χαμηλών τόνων, κύριος! Εμπνέει εμπιστοσύνη και έχει τον τρόπο του βρε παιδί μου.

Μετράς πάλι νεκρούς και διασωληνωμένους, προσπαθείς να κάνεις σύγκριση με τα χθεσινά, αλλά τα έχεις ξεχάσει, ρίχνεις ταυτόχρονα και μια ματιά στο...FB, για να δεις τα σχόλια αμέσως σε σχέση με τις ανακοινώσεις-Εξάρτηση είναι αυτή-και συνεχίζεις να ακούς στη συνέχεια τον Κύριο Χαρδαλιά, λίγο άγριος ήταν αυτός, αλλά τώρα έχει ηρεμήσει...και συνεχίζεις αποχαυνωμένος, να παρακολουθείς καθηγητάδες, πάσης ιατρικής ειδικότητας και δημοσιογράφους-λοιμωξιολόγους, σε βαθιά επιμορφωτικά σεμινάρια για τον Covid-19. Και...φοβάσαι. Φοβάσαι χθες που πήγες στο Σούπερ Μάρκετ, εκείνη η ταμίας δε φορούσε μάσκα...Αμ ο άλλος, που ήταν δίπλα σου σε απόσταση μέτρου από τα ζαρζαβατικά...Λες;

Λυπάσαι και τους καημένους τους Iταλούς...Πωπω τι παθανε, από κοντα και τους Ισπανούς.. όσο για τους Άγγλους και τους Αμερικάνους...Εμ.. μ΄ αυτούς που πήγαν και ψήφισαν...Εσύ νιώθεις καλύτερα, που έστω και για μια φορά η χώρα σου φαίνεται να τα καταφέρνει καλύτερα από τους μεγάλους.

Αφού τελειώνει η ... Ενημέρωση και νιώθεις ότι πάνε καλά για σένα τα πράγματα, έρχεται ο πουρές καρότου μαζί με κάτι που μοιάζει κοτόπουλο, αλλά είναι λέει με ινδικό τρόπο μαγειρεμένο, σύμφωνα με συνταγές ινδικής κουζίνας από το ίντερνετ, όπως σε πληροφορεί το έτερον ήμισυ...Το τρως γιατί δεν έχεις κάτι άλλο να κάνεις και ωστόσο αρχίζουν τα κεντρικά δελτία ειδήσεων...Περνάς άλλο ένα σεμινάριο λοιμωξιολογίας και δημόσιας υγείας-καλά να πάθεις- και κάποια στιγμή κάνεις και ένα ταξίδι μέχρι την τουαλέτα. Εκεί, ώς γνωστόν, πάιρνονται οι σοβαρότερες αποφάσεις και εσύ αποφασίζεις να τα κλείσεις όλα και να διαβάσεις επιτέλους αυτό το έρμο το βιβλίο. Όσο για τις δουλειές που δεν έκανες σήμερα, είσαι εντελώς αποφασισμένος να τις κάνεις αύριο...Στάζει η Βρύση, θέλει ρύθμιση η κλειδαριά, το καζανάκι ταχει παίξει, τα χαλιά θέλουν φύλαγμα μουρμουρίζει το...ημισυ και και ο σκύλος θέλει πάλι...βόλτα!

Αποφασίζεις να βγάλεις το σκύλο βόλτα νυχτιάτικα, στέλνεις σαν καλός πολίτης το sms σου και εύχεσαι να έχει την ίδια ιδέα και η...γειτόνισα με το λαμπραντόρ απέναντι, για να ανταλλάξετε βρε παιδί μου και μια κουβέντα....

Επιστρέφοντας μετά από μισή ώρα, αποφασισμένος να διαβάσεις το βιβλίο επιτέλους, πέφτει το μάτι σου στον Μπρους Γουίλις σε μια σκηνή στην τηλεόραση, και σαν αποφασιστικός που είσαι απλά στρωνεσαι στον καναπέ να δεις την ταινία. Κι αύριο καραντίνα είναι!!