Αν δεν ασχοληθείς εσύ, κάποιος άλλος θα το κάνει σε βάρος σου

  • Δευτέρα, 27 Μάρτιος 2017 16:43
  • Γιώργος Παπακωνσταντής
  • Editorial

Είναι πολλοί οι φίλοι και οι γνωστοί που με προτρέπουν να μη γράφω πολιτικά στο cretewoman.gr. Ίσως γιατί κυριαρχεί η άποψη ότι η πολιτική είναι ένα άσχημο, βαρετό πράγμα και οι πολιτικοί, το ίδιο και χειρότερο.

Ειδικά σε έναν ιστότοπο με γυναικείο προσανατολισμό, πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν σχεδόν απαγορευμένο να ασχολούμαστε με πολιτικά ζητήματα.

Από την άλλη πλευρά όμως, η ζωή μας, η καθημερινότητά μας, το μέλλον και το μέλλον των παιδιών μας εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από πολιτικές αποφάσεις.

Από εκείνες τις αποφάσεις που παίρνουν κάποιοι άλλοι για εμάς, χωρίς τη δική μας συμμετοχή. Και δεν εννοώ τους ξένους, αλλά τους Έλληνες πολιτικούς, οι οποίοι αφού εκλεγούν, γνωρίζουν ότι έχουν να αντιμετωπίσουν μια κοινωνία που απαξιώνει την πολιτική διαδικασία, απαξιώνει και τους ίδιους,  εκτός αν πρόκειται να ζητήσει κάποια «εξυπηρέτηση» και είναι τελικά αυτό η ύψιστη εξουσία, η εξουσία της εξυπηρέτησης για ίδιο όφελος, με την ευρύτερη σημασία του όρου, που κάνει τον οποιοδήποτε να θέλει να γίνει κι αυτός μέλος του κοινοβουλίου.

Όσοι εν δυνάμει θα είχαν τη θέληση και την ικανότητα να προσφέρουν πραγματικά στον τόπο, αυτοί έχουν αποστασιοποιηθεί από την πολιτική, αγνοώντας το βασικό, ότι τελικά με την αποστασιοποίηση τους, αποδέχονται την πολιτική που τους επιβάλλουν κάποιοι, λιγότερο άξιοι από αυτούς που όμως συμμετέχουν στην εξουσία.

Εμείς εδώ, μπορεί να μιλάμε για ποιότητα ζωής, για οικογένεια, για διαπροσωπικές σχέσεις, για πολιτισμό, για τον τόπο μας την Κρήτη και την Ελλάδα, να ενημερώνουμε με έγκυρες πληροφορίες για ποικίλα θέματα, όμως τελικά όλα, μα όλα όμως, εξαρτώνται από κάποιες πολιτικές αποφάσεις που άλλοτε κυρίως ως νομοθετήματα και άλλοτε ως κατευθύνσεις καθορίζουν τη ζωή μας.

Η φορολογία, η ανάπτυξη, η απασχόληση, η πολιτική στον τουρισμό, στο περιβάλλον και άλλα παρόμοια, είναι τελικά που καθορίζουν το «ευ ζην» μας και το υποβαθμίζουν ή το αναβαθμίζουν με διάφορους τρόπους.

Οι δυσκολίες ή οι ανέσεις στις οικογένειες, στις σχέσεις, στις παρέες, οι υστερήσεις που συχνά βιώνουμε στην παιδεία, στην υγεία, στην ασφάλεια, έχουν πάντοτε πολιτικό χαρακτήρα.

Έτσι η πολιτική είναι απαραίτητη στη ζωή μας θέλουμε δεν θέλουμε. Είναι η διαδικασία για τη λήψη αποφάσεων και την επιλογή των καλύτερων λύσεων στα συλλογικά προβλήματα μιας κοινωνίας και ενός κράτους.

Όμως εμείς εδώ στην Ελλάδα, έχουμε αναγορεύσει ως πολιτική τις αντιπαραθέσεις οπαδικού τύπου μεταξύ των κομμάτων. Όποιος ή όποια παρακολουθήσει μια κοκορομαχία μεταξύ εκπροσώπων κομμάτων σε ένα πρωινάδικο, απαξιώνει την πολιτική με μιας. Όμως αυτό δεν είναι πολιτική είναι σύμπτωμα του κομματισμού.

Και μπορεί τα κόμματα να είναι πυλώνας της δημοκρατίας, αλλά πάνω από όλα τα κόμματα είναι η χώρα και η κοινωνία της. Είμαστε όλοι εμείς που πρέπει να διεκδικούμε από όσους ασκούν εξουσία να αποφασίζουν με γνώμονα το κοινό συμφέρον μας και το συμφέρον των παιδιών μας.

Το να αποστρέφεις το κεφάλι στην πολιτική, είναι σε βάρος σου πάντοτε γιατί απλά άλλοι, συνήθως χειρότεροι από σένα αποφασίζουν για σένα.

Από την άλλη, το να μην ενημερώνεσαι, να μη  διαμορφώνεις άποψη και να μην παίρνεις θέση  για καθημερινά ζητήματα επειδή «δεν ασχολείσαι με την πολιτική», απλά αφήνεις άλλους να παίζουν με το μέλλον σου.

Ας δούμε λοιπόν τρόπους πολιτικής συμμετοχής, έξω ίσως από παραδοσιακούς κομματικούς κανόνες. Ας πάρουμε θέση για κυρίαρχα ζητήματα της κοινωνίας μας.

Π.χ. Το να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή, προκειμένου να υπάρξει περισσότερη δικαιοσύνη στο φορολογικό σύστημα, είναι πολιτικό θέμα. Το να επιτραπούν μη κρατικά πανεπιστήμια για να μη φεύγουν τα παιδιά μας στη Βρετανία, στην Κύπρο και όπου αλλού, είναι πολιτικό θέμα. Το να επενδύσουμε στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας για να γλυτώσουμε όσο περιβάλλον απέμεινε και να έχουμε φθηνότερη ενέργεια είναι πολιτικό θέμα. Αλλά το ύψιστο πολιτικό θέμα είναι να ενημερωθούμε και να πάψουμε να είμαστε η «σιωπηρή πλειοψηφία» που την κουμαντάρει πάντα κάποια οργανωμένη μειοψηφία!

Γιώργος Παπακωνσταντής

Διδάκτορας εγκληματολογίας, "εγκληματεί" καθημερινά στην προσπάθειά του να βελτιώσει λίγο τα πράγματα.