Τον τελευταίο καιρό έχουμε γεμίσει φιλοσόφους, ψυχολόγους, διεθνολόγους και κάθε ...λόγους, οι οποίοι μέσα από το διαδίκτυο, βρίσκουν εύκολο τρόπο να εκφράζονται ως περισπούδαστοι ειδικοί.
Συχνά ανάλογα με την επικαιρότητα, τα social media γεμίζουν με ...σεισμολόγους, μετεωρολόγους, νομικούς, ειδικούς των...διεθνών σχέσεων και ότι άλλο θέλετε.
Όμως η "φιλοσοφία" στην πολιτική της διάσταση κυρίως αλλά και στην υπαρξιακή, και η "Ιστορία" είναι εκείνες που έχουν στα social media την τιμητική τους. Το τι περισπούδαστες φράσεις μπορούμε να αλιεύσουμε, δε λέγεται. Για να φιλοσοφήσει όμως κανείς ακόμη και στα social media, χρειάζεται αφορμή...
Μια ερωτική απογοήτευση, μια επαγγελματική αποτυχία, η μοναξιά, η ακόμη και οι ανικανοποίητες επιθυμίες και τα όνειρα, είναι κάποιοι από τους παράγοντες που μας κάνουν να...φιλοσοφούμε. Έτσι στο facebook, στο instagram,στο twiter, μπορούμε να βρούμε από αρλούμπες και κοινοτοπίες μέχρι -σπανιότερα βέβαια-διαμάντια της ανθρώπινης σκέψης.
Και μέχρις εδώ καλά. Όμως όταν η φιλοσοφική και ιστορική διάθεση αντί να συνδυάζονται με τον έρωτα, το "ρομαντισμό", τη φύση, τα υπαρξιακά προβλήματα συνδυάζονται με το μίσος και με εσφαλμένες αναγνώσεις - ανάλογα την περίπτωση- φιλοσοφικών και ιστορικών θεωριών, ή άλλων δηθέν επιστημονικών θεωρήσεων, τότε υπάρχει πρόβλημα. Δεν θα ήταν σοβαρό, αν δεν συνοδευόταν με μίσος, έχθρα, φοβίες διάφορες που στοχεύουν στο να "δείξουν" ως εχθρούς διάφορες κοινωνικές ομάδες, ή να καθοδηγήσουν εχθρικά ενάντια σε διάφορα γεγονότα ή καταστάσεις.
Έτσι ο κόσμος των social media και του internet γενικά είναι γεμάτος από διαστρεβλώσεις, απάτες ή αυταπάτες, από συνωμοσιολογικές θεωρίες, από ημιμαθείς που νομίζουν πως τα ξέρουν όλα. Με λίγα λόγια είναι γεμάτος από ψέματα. Από ανθρώπους που προβάλλουν ψεύτικα τον εαυτό τους, που εκφράζουν βαρύγδουπες αρλούμπες ως...καταξιωμένες θεωρίες που μόνο κάποιοι...μυημένοι υποτίθεται γνωρίζουν.
Συχνά, όλο αυτό το συνοθύλευμα μπερδέυεται με την εθνική μας ταυτότητα, όπως κάποιοι νομίζουν ότι πρέπει να την εκφράζουν. Διαμορφώνεται έτσι η εικόνα που έχουμε για την πατρίδα μας, για τους άλλους, για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Διαμορφώνει την αυτοεικόνα μας. Τη δική μας, του λαού και της χώρας μας.
Είναι πραγματικά κρίμα, που στη χώρα που γέννησε την επιστήμη που βασίστηκε στον ορθό λόγο, στην έρευνα, στην παρατήρηση, στο πείραμα, στην επαλήθευση, όλα αυτά έχουν αντικατασταθεί από κάθε λογής περίεργες, ανορθολογικές απόψεις. Από ιδεοληψίες και δογματισμούς και από αμπελοφιλοσοφίες.
Είναι θέμα παιδείας θα καταλήξουμε πάλι, έτσι γενικά, μια που σε ότι δεν κατανοούμε και δεν έχουμε την επιθυμία να εμβαθύνουμε αν και γνωρίζουμε ότι είναι λάθος, λέμε "είναι θέμα παιδείας" και...καθαρίζουμε! Όμως τίποτα δεν κάνουμε για αυτή την έρμη την παιδεία.
Μας αρέσει όποτε δυσκολευόμαστε, να ανατρέχουμε στα προτερήματα της φυλής. Στις αδικίες που μας έκαναν δήθεν διαχρονικά, οι μεγάλες χώρες. Βαυκαλιζόμαστε ότι κάθε κακό σ αυτή τη χώρα έγινε με την επίδραση άλλων. Μας αρέσει να βλέπουμε μόνο δικαιώματα, να πιστεούμε ότι έχουμε πάσης φύσεως υπεροχές, μοναδικοί, ανάδελφοι που όταν χτίζαμε Παρθενώνες, οι άλλοι έτρωγαν βελανίδια...Αγνοούμε ουσιαστικά την παγκόσμια ιστορία. Κάνουμε απλά τη δική μας παγκόσμια αλλά και αυτήν, όταν έχει μόνο θετικά γεγονότα. Δεν μαθαίνουμε από τις τραγωδίες, τα λάθη μας, τους εμφυλίους μας και πάντα μας φταίνε οι άλλοι..
Είναι πραγματι σημαντικός ο αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός, έδωσε τα φώτα του μέσα από την αναγέννηση και το διαφωτισμό στο σύγχρονο δυτικό κόσμο...όμως εμείς, οι νεώτεροι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, ακόμη λοξοκοιτάζουμε προς την ανατολή, έχοντας υιοθετήσει αρκετά πολιτισμικά στοιχεία από τους εξ ανατολών γείτονες...
Χρειαζόμαστε αλλαγές. Από τον τρόπο που δομείται το κράτος, μέχρι το τι και πως διδάσκονται τα παιδιά μας από το νηπιαγωγείο. Μεταρρυθμίσεις τολμηρές που θα βάλουν την Ελληνική Κοινωνία στη σύγχρονη εποχή. Όμως οι βασικότερες αλλαγές πρέπει να γίνουν μέσα μας, στον καθέναν από μας, κατακτώντας επιτέλους την αναγκαία αυτογνωσία.
