Είμαστε στο τέλος του καλοκαιριού και στα πρόθυρα του Φθινοπώρου. Μια γενικότερη μελαγχολία κυριαρχεί στην ατμόσφαιρα, και σιγά σιγά η ανεμελιά που δείχναμε το καλοκαίρι, πάει περίπατο. Όμως εκείνοι που νιώθουν περισσότερο από όλους την αλλαγή είναι οι μαθητές. Άλλοι με λαχτάρα, να βρουν φίλους, συμμαθητές, αγαπημένους δασκάλους και άλλοι με κατήφεια, ειδικά αν σχολείο σημαίνει περιορισμός, αναγκαστικό διάβασμα, δυσκολίες μάθησης, ή ακόμη και ένταξης.
Η αρχή της σχολικής χρονιάς, πρέπει να έιναι γιορτή. Το σχολείο πρέπει να είναι γιορτή. Μια γιορτή μάθησης, κοινωνικοποίησης, αλληλεπίδρασης, δοκιμασιών των ορίων και των δυνατοτήτων. Όμως όλα αυτά μπορεί να γίνουν σε ένα σχολείο όπου θα προτάσσεται η ευαισθησία, η ενσυναίσθηση, η αλληλεγγύη, η κοινωνική ευθύνη και η αριστεία όχι απλά η γνωστική, αλλά η ευρύτερη, που εκτός από τις γνώσεις θα περιλαμβάνει τον αλτρουισμό, την κοινωνική ευθύνη, τη συνεργασία, την πρακτικότητα και δεν θα βασίζεται μόνο στην ικανότητα απομνημόνευσης.
Ένα σχολείο που δεν θα είναι ανταγωνιτικό, αλλά συνεργατικό και με ευγενή άμιλλα, που θα αναγνωρίζει τη διαφορετικότητα και θα αξιολογεί με κριτήρια ήθους, αλληλεγγύης, προσπάθειας, αποτελεσματικότητας, συνεργασίας σε ομάδες και αλληλοβοήθεια.
Σ αυτό το σχολείο, μεγάλο ρόλο διαδραματίζουν οι γονείς, γιατί τα πρώτα στοιχεία όλων των παραπάνω καλλιεργούνται στην οικογένεια και τα στοιχεία αυτά, πρέπει να αναπτύσσονται περισσότερο στο σχολείο,παράλληλα με τη μετάδοση γνώσεων και δεξιοτήτων. Ένα σχολείο που θα μεταδίδει χαρά, κέφι, αυτοπεποίθηση και θα στοχεύει στην προώθηση της δυνατότητας των παιδιών να είναι ευτυχισμένα και όχι απλά επιτυχημένα.
Σήμερα, οι μαθητές είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι άνθρωποι. Στη χώρα μας, το ωράριο των μαθητών δεν περιλαμβάνει μόνο τις ώρες σχολείου. Έχει το διάβασμα στο σπίτι, έχει την ξένη γλώσσα, ή και τη μουσική, έχει οργανωμένη αθλητική δραστηριότητα και κυρίως έχει πίεση, πολύ πίεση για άριστη απόδοση παντού. Έτσι τα παιδιά χάνουν από νωρίς την παιδικότητά τους. Χάνουν το παιχνίδι τους, τη χαλαρότητα που πρέπει να έχουν κάποιες ώρες, χάνουν ακόμη και τον ποιοτικό χρόνο που πρέπει να περνούν με τους γονείς και γενικά με τα αγαπημένα τους πρόσωπα, αφού η επαφή γονιών και παιδιών αρχίζει και τελειώνει με την προστακτική Διάβασε! Στο πλαίσιο αυτό, συχνά απαιτητικοί και αγχωμένοι γονείς καθοδηγούν τα παιδιά τους με σκοπό να είναι με κάθε θυσία άριστα στα μαθήματα, υποβαθμίζοντας ή κια αγνοώντας άλλες δεξιότητές τους αλλά και αυτή την ίδια την παιδική τους υπόσταση.
Με αφορμή λοιπόν την έναρξη της σχολικής χρονιάς, ας αναρωτηθούμε για τις προτεραιότητές μας, ας σκεφτούμε ψυχραιμα για τις δυνατότητες των παιδιών μας που είναι πολύπλευρες και διαφορετικές μεταξύ τους και ας πειστούμε ότι όλη η σχολική διαδικασία είναι μια γιορτή και έτσι πρέπει να την αντιμετωπίζουμε.
Και ας σταθούμε με δέος στα πρωτάκια, που μπαίνουν σε ένα νέο, απαιτητικό και σκληρό κόσμο και πρέπει να μάθουν να τον αντιμετωπίζουν
Καλή σχολική χρονιά!!
