Εσύ χαμογέλασες σήμερα; Του Γιώργου Παπακωνσταντή

  • Κυριακή, 31 Μάρτιος 2019 23:36
  • Συντακτική Ομάδα
  • Editorial

Ξύπνησες το πρωί, κοιτάζεις το ρολόι και…τρέχεις1

Να ετοιμάσεις τα παιδιά, να φας κάτι, να τα πας στο σχολείο και γραμμή για τη δουλειά.

Τα χαρτιά σε περιμένουν στοίβες, οι πελάτες έρχονται γεμάτοι απαιτήσεις, ο προϊστάμενος είναι με το ρολόι στο χέρι και σου ρίχνει αγριωπές ματιές … θέλεις δε θέλεις ήδη στις 9 το πρωί, έχεις μπει στις ζοφερές σκέψεις της καθημερινότητας. Ρυτίδες έντασης σχηματίζονται στο πρόσωπό σου και όλα σου φταίνε…

Αυτόματα σχεδόν παίρνεις καφέ, και αυτόματα το μυαλό και η δράση σου κατευθύνεται σε όλα εκείνα τα μικρά και τα μεγάλα που σε απασχολούν. Εκτός από τη δουλειά, μπορεί το βράδυ να μην κοιμήθηκες καλά, να τσακώθηκες με τον άνθρωπό σου, οι βαθμοί των παιδιών δεν είναι ικανοποιητικοί, και η μητέρα κι ο πατέρας σου παραπονιούνται ότι έχεις μέρες να τους δεις…

Μια καθημερινότητα αγχωτική, που χάνεται στον ωκεανό των μικροπροβλημάτων που καθημερινά πρέπει να διαχειριστείς.

Λοιπόν, τελικά ετσι θα είναι η ζωή; Αυτό θα συνεχίζεται; Αναρωτιέσαι συχνά αν και πότε θα…ευτυχίσεις. Μπορεί να σκέφτεσαι αποδράσεις, εξόδους με φίλους , να φαντασιώνεσαι παραδεισένια νησιά και διακοπές σε πανέμορφες ακρογιαλιές, αλλά ξεχνάς να χαμογελάς. Αντίθετα, είσαι γεμάτος ένταση, σκεπτικός, έχεις ένα απροσδιόριστο άγχος και μέσα σου κυριαρχούν αρνητικές σκέψεις.

Μπορεί να ακούγεται δύσκολο, αλλά τελικά κάθε πρωί, έχουμε τη διάθεση που επιλέγουμε. Αν επιλέξουμε να «αφεθούμε» στα προβλήματα και να κυριαρχήσουν πάνω μας οι καθημερινές δυσκολίες, χάνουμε το χαμόγελό μας, γεμίζουμε ένταση και άγχος και το πολύ πολύ για ψυχολογική άμυνα, να φαντασιωνόμαστε μια…άλλη ζωή, στην οποία νομίζουμε ότι θα είμαστε ευτυχισμένοι και χαρούμενοι. Όμως τελικά η ζωή περνά, η καθημερινότητά μας είναι χωρίς χαμόγελο, χωρίς χαρά, γιατί ακόμη και ασυνείδητα, επιλέγουμε να είναι έτσι. Οι μικροδυσκολίες, πάντα συμβαδίζουν με τις μικροχαρές. Μπορούμε κάθε στιγμή να βρίσκουμε αφορμές να νιώθουμε όμορφα, να χαμογελούμε και να αντιμετωπιζουμε με θετικές σκέψεις την καθημερινότητα.

Η ζωή είναι εδώ και τώρα,   στη χαλαρή κουβέντα με τα παιδιά το πρωί που ετοιμάζονται για το σχολείο, στο χαμόγελο και στην κουβεντούλα με το συνάδελφο, στον καφέ με το φίλο, ακόμη και στην ικανοποίηση όταν τελειώνεις μια δουλειά, ή στο όμορφο κτίριο που βλέπεις στη γωνία, στο δρόμο για τη δουλειά…Το χαμόγελο είναι επιλογή. Το θετικό συναίσθημα είναι επιλογή, η έννοια της ευτυχίας είναι πάντα παρούσα, δεν είναι μελλοντική. Χαιρόμαστε την κάθε στιγμή ζωής, δεν σχεδιάζουμε να χαρούμε μια άλλη στιγμή…