Έχετε δει δύο μοναχοπαίδια, από διαφορετικές οικογένειες να παίζουν μαζί; Αν δείτε αυτή την εικόνα, μόνο συγκίνηση θα εισπράξετε!. Στην αρχή που γνωρίζονται, είναι επιφυλακτικά. Όταν όμως συνηθίσει το ένα το άλλο, στο τέλος έχει αγκαλιά! Τα μοναχοπαίδια έχουν ανάγκη αποδοχής, αγάπης, συνεργασίας, έκφρασης συναισθημάτων με συνομηλίκους.
Έχω κουραστεί να ακούω την ατάκα : «είναι μοναχοπαίδι μωρέ, ίσον κακομαθημένο». Χρήση της ατάκας, έκανα και εγώ στο παρελθόν, αλλά μάλλον δεν ήξερα. Τα μοναχοπαίδια, έχουν ανάγκη να πιστέψουν σε αλήθειες, νιώθουν αυτό που κάνουν και διεκδικούν πιο εύκολα.
Γίνονται πάντα το κέντρο της προσοχής, μπορούν να έχουν ότι θέλουν στην ζωή και πολύ εύκολα μπορεί να νομίσουν ότι είναι μικροί θεοί. Στόχος του γονιού, είναι να μεγαλώσει έναν καλό άνθρωπο, που να μπορεί να ενταχθεί εύκολα στο κοινωνικό σύνολο χωρίς προβλήματα.
Είναι χρέος του γονιού να βάζει φρένο σε επιθυμίες, καταναλωτικές δήθεν ανάγκες και παράλογες απαιτήσεις. Τα μικρά παιδιά, μοναχοπαίδια ή όχι, πρέπει να αναπτύξουν με την βοήθεια του γονιού την περιβόητη «εν συναίσθηση». Να κάνουν πίσω στις επιθυμίες τους όταν επηρεάζουν τους άλλους και να μπορούν να εγκλιματίζονται με τις υπάρχουσες συνθήκες. Στο σπίτι, στο σχολείο, στην εργασία αργότερα.
«Όπως το μεγαλώσεις είναι» που λέμε στην απλή ελληνική. Εχω δει «κακομαθημένα» παιδιά, πάρα πολλά είτε είναι μοναχοπαίδια είτε όχι! Το ζωηρό «εγώ» που αναπτύσσεται μέχρι τα 3 χρόνια και πάει λέγοντας!
Έχω δει περιπτώσεις μεγάλων οικογενειών με πολλά παιδιά, που ενώ δηλώνουν «δεμένοι», ουσιαστικές σχέσεις μεταξύ τους δεν έχουν τα παιδιά! Έτυχε να μεγαλώσουν στο ίδιο σπίτι και πολλές φορές βοηθούσε το ένα το άλλο στην ανατροφή, αλλά μεγαλώνοντας χάνονται. Βέβαια, όταν υπάρχουν κοινές αναμνήσεις και παρελθόν είναι δύσκολο να μην έχεις μέλλον μαζί, αλλά δεν συμβαίνει πάντα.
Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις δύο αδερφών και τριών που το ένα έχει «βασανίσει» το άλλο σαν παιδιά. Το περιβόητο «bullying», υπάρχει και μέσα στην οικογένεια. Υπάρχουν αδέρφια που δεν μιλάνε μεταξύ τους για τα κληρονομικά και πολλές φορές μιλάνε μόνο μέσω των δικηγόρων τους. Υπάρχουν βεβαίως και οι ιδανικές συγκυρίες που όλα ήταν φυσιολογικά, με καλές αναμνήσεις παιδικές και υπέροχο παρών και μέλλον. Η ευχή κάθε γονιού!
Οι ισχυροί δεσμοί, είναι αυτοί που αργότερα θα ενώσουν ακόμα πιο πολύ τα παιδιά σε δύσκολες καταστάσεις, όπως ο αποχωρισμός των γονιών. Μια δύσκολη στιγμή, που είναι σπουδαίο να μπορείς να την μοιραστείς με τον αδερφό σου, που νιώθει ακριβώς το ίδιο. Δυστυχώς το μοναχοπαίδι δεν μπορεί να το κάνει αυτό!
Όμως, υπάρχουν πολλές φορές τόσο καλοί φίλοι, που όπως λέμε καμιά φορά …. «οι καλοί φίλοι, είναι το συγνώμη του Θεού, για τους συγγενείς που μας έδωσε»…….
Το μοναχοπαίδι, ίσως να ήθελε αδέρφια στην ζωή, αλλά για διάφορους λόγους μπορεί να μην ήταν εφικτό. Γι’ αυτό, ας μην είμαστε τόσο αυστηροί κριτές με την ζωή του, γιατί δεν είμαστε όλοι «αλάθητοι από το Βατικανό»….
Συγχωροχάρτι δεν μπορεί να πάρει μια κακή συμπεριφορά ενός ενήλικα επειδή ήταν μοναχοπαίδι. Μέσα μας κρύβεται ο καλός και ο κακός άνθρωπος. Ως ενήλικες επιλέγουμε τι θέλουμε να είμαστε!
Εν κατακλείδι, καλύτερα ένα χορτάτο μοναχοπαίδι και αργότερα ενήλικας χωρίς απωθημένα, παρά παιδί, που μεγάλωσε με προβλήματα γιατί ενώ δεν ήταν μοναχοπαίδι, μεγάλωσε μόνο!
*H Ελένη Βλατάκη είναι ενεργός πολίτης.
