Η ... καλή χέρα μας έκανε κουβαρντάδες! - Μνήμες της παιδικής μας αθωότητας

Δεν ξέρω αν ακόμα οι παππούδες, οι γιαγιάδες, οι θείοι και οι θείες οι νονοί και οι νονές κάνουν «καλές χέρες». Στην εποχή μας πάντως, η «καλή χέρα» ήταν απαραίτητη για να ξεκινήσει καλά η χρονιά των παιδιών.

Της Μαρίας Καλλέργη
Κάναμε ποδαρικά, λέγαμε κάλαντα, και οι μεγαλύτεροι για το καλό της νέας χρονιάς γίνονταν κουβαρντάδες.
Έτσι παίρναμε τα πενηντάρικα και τα κατοστάρικα και λίγο αργότερα τα χιλιάρικα, τα σωριάζαμε σε κουμπαράδες και σεντουκάκια και τα μετρούσαμε συνέχεια. Ο συναγωνισμός επιβεβλημένος, ενώ για το καλό του χρόνου ανοίγαμε τα σεντουκάκια και παίζαμε 31 ή σβουράκι «πάρ´ τα όλα» ξοδεύοντας τις πρώτες οικονομίες της χρονιάς.
Η αλήθεια είναι ότι η συλλογή χρημάτων που ξεκινούσε από τα κάλαντα των Χριστουγέννων συνεχιζόταν την Πρωτοχρονιά και τα Φώτα και μαζί με τις καλές χέρες αποτελούσε ένα σεβαστό ποσό. Τα δε σχέδια για το ξόδεμα αυτών των χρημάτων πάρα πολλά, που άρχιζαν ακόμα από τον Αύγουστο της προηγούμενης χρονιάς.
Όπως θα θυμούνται τα παιδιά της εποχής, τα σχέδια αυτά ουδέποτε υλοποιήθηκαν. Με έναν περίεργο τρόπο καταφέρναμε να ξοδεύουμε αυτά τα λεφτά χωρίς να πιάνουν τόπο και χωρίς να φαίνονται πουθενά. Λίγο να αγοράζουμε μπιχλιμπίδια, λίγο να κερνάμε τους φίλους μας, πολύ γρήγορα αυτά τα χρήματα εξανεμίζονταν.
Αν ρωτήσετε τώρα πώς, κανείς δεν ξέρει να σας πει. Κάπως έτσι πρέπει να κάνουν και τα σημερινά παιδιά, αλλά η καλή χέρα γι´ αυτό υπάρχει. Για να μάθουμε να ξοδεύουμε.