Το χωριό που έκανε το παρατσούκλι του, διάσημη γιορτή - Οι φωτογραφίες που το αποδεικνύουν

  • Δευτέρα, 10 Δεκέμβριος 2018 08:46
  • Συντακτική Ομάδα
  • Κρήτη

Aν το γνώρισμα των ευφυών ανθρώπων είναι το χιούμορ οι Τυλισανοί είναι πολύ παραπάνω από αυτό. Γιατί δεν έμειναν στο γεγονός να διασκεδάσουν απλώς επειδή οι άνθρωποι από τα γυροχώρια τους έβγαλαν το παρατσούκλι “μπακαλιάροι”. Υποστήριξαν το παρατσούκλι τους και το έκαναν όπως θα λέγαμε “συγκριτικό πλεονέκτημα” αφού εδώ και πολλά χρόνια οργανώνουν την παραμονή του Αγίου Νικολάου τη γιορτή μπακαλιάρου, μια γιορτή που συγκεντρώνει πολύ κόσμο από διάφορες περιοχές.

Χαρακτηριστικό έδεσμα που προσφέρεται στους εκλεκτούς καλεσμένους είναι φυσικά ο μπακαλιάρος και τη φετινή χρονιά παρά την καταρρακτώδη βροχή έφθασε τα 250 κιλά!

Πώς, όμως, ξεκίνησε η γιορτή; Ήταν το 2003 όταν κοινοτάρχης Τυλίσου ήταν ο Σταύρος Χαλκιαδάκης και η ιδέα έπεσε στο τραπέζι σε συνεργασία με τους τότε υπευθύνους του Πολιτιστικού Συλλόγου. Τους έλεγαν που τους έλεγαν “μπακαλιάρους” από τα γυροχώρια, ας έκαναν και μια γιορτή. Από τότε καθιερώθηκε η γιορτή.

Φυσικά εκείνες οι πρώτες γιορτές δεν είχαν καμιά σχέση με τις τωρινές, αφού μαζεύονταν μετά τον εσπερινό του Αγίου Νικολάου κι έτρωγαν όσοι παρακολουθούσαν τη λειτουργία. Τώρα για την τήρηση του εθίμου στην Τύλισο πηγαίνουν άνθρωποι από το Ηράκλειο κι άλλες περιοχές.

Το όνομα

Πώς, όμως, ονομάστηκαν μπακαλιάροι; Την Κατοχή οι Τυλισανοί μάζευαν αχινοπόδια και κατέβαιναν με τα μουλάρια στη χώρα για να τα πουλήσουν. Με τα όσα χρήματα κέρδιζαν προμηθεύονταν μπακαλιάρο, το “φτυάρι” της εποχής, όπως έλεγαν το κομμάτι που αγόραζαν, προκειμένου να προσφέρουν στις οικογένειές τους μία θρεπτική τροφή. Επειδή η διαδικασία γινόταν συστηματικά από τους Τυλισανούς, τα γειτονικά χωριά τους έδωσαν το παρατσούκλι “μπακαλιάροι”.

Eίναι κι αυτό κάτι σαν έθιμο που “συνοδεύει” σε πλήρη αρμονία το έθιμο του μπακαλιάρου. Η πρεσβυτέρα Ελένη Μαλλιωτάκη ψήνει το παραδοσιακό μαγγίρι-σούπα, την οποία σέρβιρε ο πατέρας Γεώργιος Μαλλιωτάκης με τη βοήθεια του προέδρου της Τοπικής Κοινότητας Γιώργου Κουβίδη.

Πλησιάσαμε την πρεσβυτέρα την ώρα που με περισσή φροντίδα πάνω από το αχνιστό τσικάλι έφτιαχνε το μαγγίρι. Και μας είπε το λόγο: «Tο κάνουμε για τους ιερείς που νηστεύουν και δεν τρώνε μπακαλιάρο».

Πιο αυστηρή, λοιπόν, η νηστεία για τους ιερείς. Τρία νεαρά κορίτσια που παρακολουθούσαν δεν ήξεραν τι είναι το μαγγίρι και η πρεσβυτέρα τούς τα εξήγησε όλα αναλυτικά.

Η φετινή γιορτή

Φέτος επειδή έβρεχε η γιορτή δεν έγινε στην πλατεία αλλά σε παρακείμενη του ναού αίθουσα μετά τη βραδυνή λειτουργία.

Εκ μέρους του Πολιτιστικού Συλλόγου, που είχε την ευθύνη της διοργάνωσης μαζί με την ενορία και τους άλλους φορείς του χωριού, η κυρία Βασιλική Καραμπίνη ευχαρίστησε τον κόσμο αλλά και τους χορηγούς της εκδήλωσης, τους κύριους Γιώργο Μαρή και Σπύρο Καλλέργη. Ο ιερέας Γεώργιος Μαλλιωτάκης μίλησε για τη χάρη του Αγίου Νικολάου και τα καθημερινά θαύματά του στις ζωές όλων.

Το τραπέζι δεν περιλάμβανε βέβαια μόνο μπακαλιάρο. Τα εδέσματα ταν πολλά και εκλεκτά, φτιαγμένα από τα χέρια των φημισμένων τυλισανών νοικοκυρών. Σε αυτά περιλαμβάνονταν φάβα, σκορδαλιά, ντολμαδάκια με αμπελόφυλλα, οφτές πατάτες, χορτοπιτάκια με φρέσκα χόρτα χειροποίητο φύλλο, καθώς και πολλές σαλάτες. Διατροφή νόστιμη και υγιεινή που συνοδευόταν με καλή ρακή και εξαιρετικό κρασί.