Η τάση της ανακύκλωσης των πρώην συντρόφων ήταν εδώ πριν από εμένα κι εσένα. Οι μανάδες μας το έκαναν αυτό πριν καν γίνει cool. Μια από τις πιο συχνές συμβουλές που έχεις πάρει στη ζωή σου ήταν το «Ο πρώην είναι πρώην και τα πισογυρίσματα είναι σπατάλη χρόνου». Και είναι σωστή, δοσμένο αυτό. Επίσης το είπε πολύ σωστά και η Μαλβίνα Κάραλη με το «Άντρας που δεν είναι τώρα, δεν ήταν ποτέ». Είναι, όμως, ένα μοτίβο συχνό και στην τελική ξέρω και ξέρεις ότι η ερωτική επιθυμία και οικειότητα μεταξύ δύο ανθρώπων που κάποτε υπήρξαν ερωτευμένοι, δεν ξεθυμαίνουν ποτέ πραγματικά. Να παραδεχτούμε και κάτι ακόμα; Αν οι πρώην σύντροφοί σου υπάρχουν ακόμα στην καθημερινότητά σου και οι σχέσεις προσπαθούν να γίνουν φιλικές, ξέρεις πως το 30% την νέας πραγματικότητας που προσπαθείς να χτίσεις, καλύπτεται από μια μικρή πιθανότητα επανασύνδεσης. Είτε επειδή κάποιος –ή και οι δύο- κάτι νιώθει που δεν είναι αρκετό, είτε γιατί η σημασία ύπαρξης μιας decent καβάτζας είναι ανυπέρβλητη όπως και να το κάνουμε. Βέβαια και η ασφάλεια του εύκολου σεξ είναι βασική, και ο πρώην είναι ο ιδανικός για κάτι τέτοιο αν ακόμα δεν έχεις βρει τον FWB σου.
Αν το έχεις πάρει απόφαση, αν έχεις ήδη ξεκινήσει τη συχνή επικοινωνία και τις παραδοχές «νοσταλγίας» με το αγόρι, απλά σε ικετεύω να μην είναι ένας από τους παρακάτω.
Ο τύπος που δεν ξέρεις καν αν μετράει για πρώην
Με αυτό τον άντρα δεν έχεις ακόμα καταλάβει αν υπήρξατε ποτέ σε σχέση. Ερχόταν στο σπίτι σου για chill and Netflix και προφανώς σκιπάρατε το Netflix. Αυτό που ήθελε ήταν το σεξ, εξαφανιζόταν όλη τη βδομάδα, σήκωνε το τηλέφωνο μόνο όταν ο Ποσειδώνας ήταν σε τρίγωνο με τον Πλούτωνα (συμβαίνει αυτό ποτέ;) και οριακά ήξερες πόσες ώρες τη μέρα δουλεύει. Σε περίπτωση που αυτός είναι ο τύπος με τον οποίο σκοπεύεις να κάνεις την επανασύνδεση, την τελευταία φορά που τσέκαρα, έπρεπε να υπάρχει η «σύνδεση» για να κολλήσεις και το «υπερ» ως πρώτο συνθετικό. Σορρυ.
Ο stalker
Να σου θυμίσω ότι τον χώρισες γιατί ήξερε όλους τους φίλους σου στο Facebook με αλφαβητική σειρά; Το ότι έχεις να τον συναναστραφείς κάποιο καιρό και αναπόφευκτα έχεις στρογγυλέψει κάποιες γωνίες, δεν σημαίνει ότι άλλαξε. Δεν είσαι έτοιμη για αδιάκριτες ερωτήσεις, συναντήσεις στα σκαλιά του σπιτιού σου, αδιάκριτα βλέμματα στον barman του αγαπημένου σου μαγαζιού και στιγμές άβολης αποστήθισης όλου το γενεαλογικού σου δέντρου από έναν τύπο που πρόλαβες να γνωρίσεις μόνο στην αδερφή σου.
Ο τύπος με τις καταχρήσεις
Αλήθεια θέλεις να το συζητήσουμε; Απλά θυμίσου τις φορές που αναγκάστηκες να τον μαζεύεις από μπαρ και να τον βάλεις για νάνι.
Ο τύπος που θέλει γάμο και παιδιά
Εντάξει, μετά από δύο αποτυχημένες σχέσεις, λογικό είναι να σου φαίνεται πολύ γλυκό αυτό το ελαττωματάκι. Που αντικειμενικά δεν θεωρείται καν ελάττωμα. Ξέρει τι θέλει ο άνθρωπος. Ωστόσο, αν αυτό ήταν που σας χώρισε και αν ακόμη δεν έχει αλλάξει το mindset σου πάνω στο θέμα, υπάρχει κάποιος λόγος να τον ταλαιπωρείς; Θα συνεχίσει να προσπαθεί να σε βάλει στον «ίσιο δρόμο», να σε «φτιάξει» και να σε μετατρέψει σε ένα ιδανικό wife material.
Ο βαρετά normal
Τελείωσε δημόσιο, αριστούχος, πήρε πτυχίο στα τέσσερα χρόνια, μεταπτυχιακό στον ενάμιση χρόνο, οι γονείς του είναι ερωτευμένοι όπως την πρώτη μέρα, έχει κάνει σχέσεις αλλά έχει κάνει και τα one night stands του, σηκώνει το καπάκι της τουαλέτας, κόβει τα νύχια του στον νιπτήρα, δεν καπνίζει, έχει βρει μια δουλειά που τον ολοκληρώνει 100%. Πλήττω.
Ο τύπος που δεν έχει φίλους
Τον πρώην που ήταν ο πιο κυνικός άνθρωπος που έχεις γνωρίσει, που δεν έχει φίλους γιατί «δεν πιστεύει στη φιλία» και κατέληγες να καλύπτεις εσύ όλους τους ρόλους στην κοινωνική ζωή που θα έπρεπε να έχει. Φίλη, γκόμενα, μάνα, ο buddy για τις μπύρες και ο άλλος για το ποδόσφαιρο. Ποιο ποδόσφαιρο; Ποιος πρώην;
Ο ανταγωνιστικός
Για αυτόν πάντα είσαι δεύτερη. Γιατί εκείνος είναι πάντα πρώτος, χρυσή μου. Επαγγελματικά δεν συζητάς μαζί του ποτέ γιατί πάντα βρίσκει έναν τρόπο να σου κάνει σαφές ότι τα δικά του είναι σημαντικότερα, βασικότερα, χρησιμότερα. Βέβαια, ούτε επιτραπέζιο δεν μπορείς να παίξεις μαζί του γιατί αν χάσεις πρέπει να τον παρηγορήσεις όσο έχει βγει στο μπαλκόνι να "ηρεμήσει" από το κακό που τον βρήκε και τσάκισε το υπέρβαρο "εγώ" του.
Πηγή: savoirville
