Να πας στη θάλασσα, να αράξεις να ξεκουραστείς...Του Γιώργου Παπακωνσταντή

  • Σάββατο, 14 Ιούλιος 2018 09:50
  • Συντακτική Ομάδα
  • Editorial

- Καλά καλοκαίρι και δεν πας στη θάλασσα;

-Να πάω στη θάλασσα; Με 35 βαθμούς, ντάλα στον ήλιο και να τσουρουφλίζομαι κάτω από μια δήθεν ομπρέλλα; Να βλέπω δίπλα μου ότι μπορείς να φανταστείς –έχει και ωραία πράγματα δε λέω- Να ακούω παιδάκια να τσιρίζουν, μαμάδες να ξεφωνίζουν…Γιαννακηηηηηη!, να είναι ο διπλανός μου τόσο κολλητά που να ακούω όλα του τα μυστικά καθώς μιλάει στο τηλέφωνο…Λοιπόν τώρα που λέω μιλάνε στο τηλέφωνο, το τι ακούν τα αυτιά μου δε λέγεται. Κυριαρχεί το μωράκι μου, μετά το γουρουνάκι μου, γουρουνίτσα μου, μετά το αγαπούλα και δώστου πίτσι πίτσι…

Στην παραλία ήρθες χριστιανέ μου να λύσεις όλα τα προβλήματα του κόσμου; Τα δικά σου, της μαμάς σου, της θείας σου, τα γκομενικά σου μαζί και το κυπριακό;

Υποτίθεται ότι η παραλία είναι για ξεκούραση. Να αράξεις, να χαλαρώσεις, να ηρεμήσεις, να διαβάσεις κανένα καλό βιβλίο χωρίς να σε ενοχλεί κάτι, να κάνεις τις βουτιές σου και τις απλωτές σου και όταν φύγεις να είσαι λιγότερο κουρασμένος από όταν ήρθες.

Όμως για κοιτάτε γύρω σας. Σε πολλές οργανωμένες παραλίες, οι επιχειρηματίες γνωρίζοντας ότι το καλοκαίρι είναι σύντομο, προσπαθούν να χωρέσουν στα τετραγωνικά άμμου  που έχουν στη διάθεσή τους, ότι μπορούν. Έχει καταντήσει συχνά ξαπλώστρα ανά τετραγωνικό.

Πληρώνεις λοιπόν τους καφέδες σου, αράζεις μόνη-μόνος ή με την παρέα σου και …ακούς τα οικογενειακά των διπλανών, αφού ρε παιδί μου δεν είναι ακριβώς διπλανοί, κολλητοί είναι…Μα γιατί με χώρισε ο Τάκης; Η μία, Ρε συ μη μου λες ομάδα τη Γαλλία…ο άλλος, ο τρίτος ωρύεται στο τηλέφωνο…Μα σου είπα το τιμολόγιο να κόψεις…καμιά φορά βρέχει και άμμο από κανένα πιτσιρίκι που παίζει μέσα στα πόδια σου και εσύ πασχίζεις να βρεις τη χαμένη σου ηρεμία.

Και εκείνο το Τακ-Τοκ, Τακ-Τοκ καθώς χτυπά το μπαλάκι στη ρακέτα, είναι σαν να βάλει πυροβολικό από γύρω γύρω...

Παρόλα αυτά προτιμούμε τις οργανωμένες παραλίες. Εκείνες που είναι πολλοί μαζεμένοι.

Κάποτε στα χρόνια της αθωότητας ψάχναμε όλοι για ήρεμες, έρημες και ανοργάνωτες. Να ξεμοναχιαστούμε, να απολαύσουμε μπάνιο και τη φύση.

Τώρα, χωρίς φρέντο εσπρέσσο, χωρίς Ice tea, χωρίς ένα ποτήρι μπύρα, μπάνιο δεν κάνουμε…

Έτσι πληρώνουμε μισό μεροκάματο για το μπάνιο της ημέρας και μας αρέσει κιόλας, γιατί είναι βρε αδερφέ η θάλασσα και μέρος της νεοελληνικής μας κουλτούρας.

Να μας δούνε και να τους δούμε. Να, και εμείς εδώ είμαστε. Να δούμε ηλιοκαμένα κορμιά, σέξυ μπικίνι και γραμμωμένους κοιλιακούς…Τι τσάμπα πηγαίναμε όλο το χειμώνα γυμναστήρια; Που να τρέχουμε τώρα  στις ερημιές και στη φύση…