Για θυμήσου, μήπως έκανες και εσύ μπούλινγκ; Του Γιώργου Παπακωνσταντή

  • Τετάρτη, 11 Ιούλιος 2018 14:55
  • Συντακτική Ομάδα
  • Έχεις Mail

Με αφορμή την τραγική αυτοκτονία του 14χρονου στην Αργυρούπολη, επανήλθε στην επικαιρότητα το θέμα του μπούλινγκ, ως ένα σημαντικό πρόβλημα της σχολικής ζωής.

Ο όρος χρησιμοποιείται πολύ τελευταία, σε πολλές περιπτώσεις όταν θέλει να δείξει κάποιος ότι υπάρχει εκφοβισμός. Όμως στην κυριολεξία του αφορά το σχολικό εκφοβισμό, την άσκηση βίας ψυχολογικής και σωματικής από μαθητές σε συμμαθητές τους, το σχολικό «νταιλίκι», που συχνά διαμορφώνεται στον ψυχισμό κάποιων παιδιών.

Η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας τα τελευταία χρόνια και οι επισημάνσεις των επιστημόνων έχουν φέρει τον όρο στην οθόνη των συζητήσεών μας.

Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπήρχαν παλιότερα οι αντίστοιχες πρακτικές. Όμως όσο οι κοινωνίες προοδεύουν και δεν ανέχονται τη βία οποιασδήποτε μορφής, όλο και περισσότεροι ευαισθητοποιούνται και καταγγέλλουν και αναφέρουν αντίστοιχα περιστατικά.

Όμως μιλάμε για το μπούλινγκ μέσα στα σχολεία και διερωτόμαστε γιατί υπάρχει, όταν αν κοιτάξουμε γύρω μας, ολόκληρη η κοινωνία λειτουργεί μέσα σε συνθήκες διαφόρων τύπων εκφοβισμού που ασκείται από διάφορες ομάδες ή άτομα σε άλλες ομάδες ή άτομα.

Από την επίσημη πολιτική ζωή, μέχρι τη βία στους αθλητικούς χώρους, από το βρισίδι και τις απειλές στα  social media μέχρι τους πάσης φύσεως διαμαρτυρόμενους, όλοι σχεδόν επιλέγουν τη μέθοδο του εκφοβισμού για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.

Η λεκτική βία, (αλήτες, προδότες, προσκυνημένοι, γερμανοτσολιάδες κλπ) από την οποία γέμισε η πολιτική και κοινωνική ζωή τα τελευταία χρόνια, μέχρι τις επιθέσεις αλα Ρομπέν των δασών του κάθε ένα που πιστεύει ότι …διαβαίνει το Ρουβίκωνα αν εκτοξεύει απειλές και ασκεί βία σε όποιον γουστάρει, η κοινωνία μας λειτουργεί στη βάση του εκφοβισμού, ο οποίος συνήθως ασκείται από τον ισχυρότερο στον πιο αδύναμο. Και βέβαια το ποιος είναι ισχυρότερος και ποιος αδύναμος, φαίνεται εκ του αποτελέσματος, δεδομένου ότι όσοι υφίστανται τους παραπάνω εκφοβισμούς, εκ προοιμίου πρέπει να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες, αφού η κοινωνία τους προσδίδει όταν θυματοποιούνται στοιχεία ενοχής… «…Ε για να τον δείρουν ποιος ξέρει τι θάχει κάνει…»

Στο πλαίσιο αυτό είναι τουλάχιστον υποκριτικό, να παρουσιάζονται όλοι ευαισθητοποιημένοι για το μπούλινγκ, τη στιγμή που ολόκληρη η κοινωνία είναι δομημένη στον εκφοβισμό. Φαίνεται όμως ότι οι υπάρχοντες θεσμοί, πόρρω απέχουν από το να είναι αποτελεσματικοί στην αποστολή τους για εξασφάλιση παιδείας και καλλιέργιας σε συνδυασμό με αποτελεσματική δικαιοσύνη, και κοινωνική ειρήνη…  Αν ο 14χρονος δεχόταν σχολικό εκφοβισμό στο σχολείο του και οι εκαπιδευτικοί όπως φαίνεται δεν είχαν πάρει χαμπάρι, τότε κάτι δεν πάει καλά στο σχολείο αυτό ή στα σχολεία...