Η πραγματική ζωή δεν αγοράζεται! Γράφει ο Γιώργος Παπακωνσταντής

  • Τρίτη, 10 Ιούλιος 2018 23:57
  • Συντακτική Ομάδα
  • Editorial

"Παραπονιόμουνα πως δεν είχα παπούτσια, μέχρι που είδα κάποιον χωρίς πόδια! (Μ. Λουντέμης)

 

Όταν κάθε μέρα ξυπνάς κάτω από μια στέγη, είσαι υγιής, πλένεσαι με τρεχούμενο νερό,  έχεις ρούχα να φορέσεις, έχεις να βάλεις μια μπουκιά στο στόμα σου, και φεύγεις για τη δουλειά (έχεις δηλαδή δουλειά) ανήκεις στο 1% των προνομιούχων του παγκόσμιου πληθυσμού….Nαι! τόσοι είναι σε ποσοστό επί του γήινου πληθυσμού όσοι έχουν όλα αυτά μαζί…

Ξυπνάς όμως με άγχος και μίσος για τη δουλειά σου, τη στέγη δεν την σκέφτεσαι καν, τη θεωρείς αυτονόητη, η υγεία σου δεν σε απασχολεί, αφού δεν έχεις κανένα πρόβλημα, τα ρούχα σου, το νερό και η μπουκιά στο στόμα σου φαίνονται δεδομένα, αυτονόητα. Όταν βγαίνεις από το σπίτι σου, η έγνοια σου είναι τι άλλο θα αποκτήσεις. Θέλεις πάντοτε καλύτερο αυτοκίνητο, καλύτερο σπίτι, καλύτερο γόητρο.

Το κακό είναι ότι η επιθυμία σου αυτή, όταν δεν μπορεί να ικανοποιηθεί σε γεμίζει ματαιώσεις αλλά συχνά και ζηλοφθονία. Γιατί αυτός να έχει εκείνο και τα άλλο και όχι εγώ; Έτσι δουλεύεις  και προσπαθείς να συσσωρεύσεις χρήματα για να αγοράσεις αγαθά. Έχεις την αίσθηση ότι υπάρχεις, όταν καταναλώνεις.

Όμως τα μέσα είναι περιορισμένα. Όταν δεν μπορείς να αποκτήσεις αυτά που επιθυμείς νιώθεις δυστυχής. Και ας έχεις πολλά. Έχεις συνηθίσει και δεν  εκτιμάς αυτά που έχεις.

Η ζωή μας είναι μια διαρκής προσπάθεια απόκτησης διαφόρων πραγμάτων. Άλλοτε χρήσιμων, άλλοτε καθόλου. Ο Έριχ Φρομ, το περιέγραψε πολύ στοχευόμενα στο γνωστό βιβλίο του «Να έχεις ή να είσαι;»

Στη σύγχρονη εποχή, στοχεύουμε στο να έχουμε περισσότερο. Να έχουμε καταναλωτικά αγαθά πιστεύοντας ότι αυτά θα μας φέρουν την ευτυχία. Προσπαθούμε έτσι να καλύψουμε τα κενά μας με Shopping Therapy διαφόρων μορφών. Όμως όλο και περισσότερο είμαστε ανικανοποίητοι. Πάντοτε μας λείπει κάτι γιατί ίσως εκείνα που μας λείπουν δεν αγοράζονται, αλλά χαρίζονται. Εμείς προσπαθούμε να  τα υποκαταστήσουμε μέσα από την κατανάλωση. Όμως ότι και να κάνουμε η αγάπη δεν αγοράζεται. Η κατανόηση, η φιλία, ο έρωτας, η τρυφερότητα, η θαλπωρή… όλα όσα έχουμε ανάγκη για να νιώθουμε πραγματικά όμορφα, γιατί μέσα από αυτά  καλλιεργούμε τα συναισθήματά μας και την ανθρωπιά μας, δεν αγοράζονται. Δεν είναι βλέπεις καταναλωτικά αγαθά.

Εκείνα είναι όμως  που χαρακτηρίζουν την ανθρώπινή μας υπόσταση!