Οι νύχτες και οι μέρες μας περνούν και επάνω τους ράβονται οι ζωές μας…
Τη μια μοιάζουν ολοστόλιστο κέντημα με περίτεχνες σταυροβελονιές, την άλλη σαν απλά ράμματα που καλύπτουν πληγές.
Κι όλα εν τέλει στο χρόνο, καταλήγουν παρελθόν. Οι μέρες και οι νύχτες μας, οι όμορφες και οι άσχημες στιγμές μας.
Γίνονται αναμνήσεις, που άλλοτε γλυκά τις κουβαλούμε και άλλοτε θέλουμε να τις σβήσουμε από το σκληρό δίσκο του μυαλού μας.
Όταν οι αναμνήσεις είναι καλές, όταν αναπολούμε εικόνες που μας γέμισαν ομορφιά, ηλιοανατολές, μουσικές, χαμόγελα, λαμπερά καθάρια μάτια, ευωδιαστές μυρωδιές και γαλήνιες θάλασσες, τότε μας δημιουργείται η επιθυμία να τις ξαναζήσουμε να επιδιώξουμε να κάνουμε το παρελθόν και πάλι μέλλον. Αν οι αναμνήσεις είναι άσχημες, αν έχουν γκρίνια, άγχος, αβεβαιότητα, εγωισμούς και σύγκρουση, τότε απλά θέλουμε να τις αποβάλουμε και από το παρελθόν. Πόσο μάλλον να θέλουμε να τις επαναλάβουμε... Όμως η ζωή μας, έχει και από τα δύο. Προσπαθούμε λοιπόν να ξαναζήσουμε τις όμορφες στιγμές μας και να αποβάλουμε τις άσχημες από τη μνήμη και από το μέλλον μας.
Συχνά μετανιώνουμε για πράξεις και για συμπεριφορές που δείξαμε. Σπάνια έχουμε το θάρρος να το παραδεχτούμε
Απλά ευχόμαστε να γυρνούσε η ζωή ανάποδα! Νάρθει σαν φως νυχτερινού τραίνου και να φωτίσει όλα τα σκοτάδια μας. Πιστεύοντας ίσως ότι θα διορθώναμε τα άσχημα του παρελθόντος και θα τα φτιάχναμε όλα καλύτερα.
Μα ο χρόνος αδυσώπητος, ποτέ δε γυρίζει ίδιος. Καθώς περνά, απλά αμβλύνει γενικά τις αναμνήσεις, καλές και κακές Βοηθά να ξεχαστεί το παρελθόν. Βοηθά όμως και στη δική μας προσωπική ενδοσκόπηση, μια που αποστασιοποιημένοι πια από τα γεγονότα, μπορούμε να ξεκαθαρίσουμε τι θέλουμε να ξαναζήσουμε και τι όχι.
Έχουμε πάντα την ελπίδα, ότι τις ευχάριστες, τις υπέροχες στιγμές που έχουμε ζήσει, μπορούμε να τις ξαναζήσουμε, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει μόνο με το πέρασμα του χρόνου. Ο χρόνος δεν αλλάζει, αλλάζουμε εμείς. Έτσι, για να μείνει ζωντανή η ελπίδα, πρέπει να αλλάξουμε εμείς. Να δούμε κατάματα τι μας απογοήτευσε από τον εαυτό μας και εκεί να εστιάσουμε. Αν το κάνουμε όλοι αυτό, ο χρόνος είναι με το μέρος μας. Θα μας ξαναδώσει την ευκαιρία. Αν όχι, απλά θα μας παρασύρει στη δίνη του μέχρι να μας βγάλει πάλι σε κάποια όχθη, τυχαία...
Όταν αλλάζουμε εμείς, είναι σαν να βάζουμε την κλεψύδρα από την αρχή... Γιατί είναι αυτονόητο ότι αν κάνουμε πάντοτε τις ίδιες ενέργειες θα έχουμε πάντα τα ίδια αποτελέσματα, όσος χρόνος και αν περάσει!
