Πόσα Like πήρες σήμερα; Του Γιώργου Παπακωνσταντή

  • Πέμπτη, 17 Μάιος 2018 18:25
  • Συντακτική Ομάδα
  • Editorial

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι κάτι σχετικά καινούργιο.

Τα τελευταία δέκα χρόνια, κυρίως το Facebook, το Instagram, το Twitter, αλλά και άλλα,

έχουν γίνει οι πλατφόρμες μέσα από τις οποίες εκφράζουμε τις πολιτικές μας θέσεις,

τις ιδεολογίες μας, τις επιθυμίες μας, τις ιδέες μας, τις θρησκευτικές και μουσικές προτιμήσεις μας  και βέβαια τα συναισθήματά μας.

Μέσα από τα μέσα αυτά γίνονται πια προεκλογικές εκστρατείες, εκστρατείες μάρκετινγκ, πωλήσεις, διαφημίσεις κλπ.

Εκεί έχει μεταφερθεί ο πραγματικός  μας κόσμος και γενικά στο διαδίκτυο, μέσα από γραφόμενα, από περιγραφόμενα και από φωτογραφίες, προσπαθούμε να δείξουμε τι νιώθουμε και ποιοι είμαστε, προσπαθούμε να δώσουμε την εικόνα του εαυτού μας.

Αναμφισβήτητα, είναι μια νέα μορφή επικοινωνίας, η οποία όπως όλα τα πράγματα στον κόσμο, έχει θετικές και αρνητικές συνέπειες, ανάλογα με τη χρήση και το σκοπό που γίνεται.

Οτιδήποτε βγαίνει στο διαδίκτυο πια, προωθείται μέσα από τα social media και αυξάνει κατά πολύ τη διεισδυτικότητά του. Έτσι, πολιτικοί, συγγραφείς, καλλιτέχνες, έμποροι, επαγγελματίες, ερωτευμένοι, ψυχασθενείς, φανατικοί, νοικοκυρές, έφηβοι, παιδιά, εκφράζονται μέσα από τα social media.

   Όμως μήπως τελικά έχουμε δώσει μεγαλύτερη σημασία και βαρύτητα σ αυτά από ότι τους αξίζει;, Μήπως η αναζήτηση της επιδοκιμασίας των άλλων μέσα από ένα like, ένα σχόλιο, ένα emoticon, απλά υποκαθιστά τις πραγματικές μας ανάγκες για επαφή και επικοινωνία;

Συμμετέχουμε όλοι σ αυτό το πανηγύρι. Όλοι όσοι κάνουμε χρήση των social media, ας μη γελιόμαστε, μετράμε τα like, μετράμε την επίδραση που έχουν τα γραφόμενά μας, οι φωτογραφίες μας και γενικά οι αναρτήσεις μας, μέσα από τις δυνατότητες που δίνουν τα social media.  Καμιά φορά στην προσπάθεια αυτή, παρασυρόμαστε και το παρακάνουμε. Kαι γεμίζουμε με   selfies, επιδιώκοντας ευθέως την επιβεβαίωσή μας από τα like, βάζουμε και όμορφα τοπία, σα να λέμε «κοίτα που πήγα ή τι είδα», ανεβάζουμε και τις καταστάσεις μας και τα συναισθήματά μας λέγοντας έμμεσα «τι ωραία που περνάμε», ή "κοιτα πόσο χάλια είμαι"... Καμιά φορά προσπαθούμε με «έξυπνες» ή «εξυπνακίστικες» ατάκες να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον.

 Όλοι το κάνουμε, κάποιοι λιγότερο κάποιοι περισσότερο. Ως ένα σημείο είναι φυσιολογικό, όλοι έχουμε τη συναισθηματική ανάγκη ότι, έστω και με το like είμαστε αποδεκτοί.  Συχνά όμως το παρακάνουμε. Είναι απίθανα και πολλά τα «φάουλ» που βλέπουμε περιδιαβαίνοντας στα social media. Πόσες selfie  να αντέξεις; Πόση Δημουλά και πόσο Λειβαδίτη;  Πόσο μπορείς να αντέξεις να βλέπεις αγαπημένους και να πονάς ή αντιπαθείς και να νευριάζεις; (εντάξει, υπάρχει και το μπλοκάρισμα…)

Όμως η ανάγκη επικοινωνίας γιγαντώνεται με την ευκολία των social media και μέσα από τις νέες δυνατότητες της τεχνολογίας. Επικοινωνείς, άρα υπάρχεις. Μπορείς να εκφραστείς λίγο πιο ελεύθερα, να φλερτάρεις πιο ελεύθερα, να κριτικάρεις πιο ελεύθερα, να εκφράσεις αγάπη και μίσος πιο ελεύθερα.

 Πάντα οι άνθρωποι επικοινωνούσαν. Απευθείας, σε παρέες, με γράμματα, με αφιερώσεις στο ραδιόφωνο (το θυμάστε;). Πάντα ήθελαν να ακούσουν έναν καλό λόγο, μια επιβεβαίωση για τον εαυτό τους. Να εκφραστούν και να ακούσουν τους άλλους να εκφράζονται.

Τα social media μεγέθυναν σε ασύλληπτο βαθμό αυτή τη δυνατότητα. Όμως την εμβάθυναν;  Μπορούν να δώσουν τις διαστάσεις της  πραγματικής επικοινωνίας που έχουμε ανάγκη;  Η απάντηση είναι σίγουρα όχι. Κάποιες φορές στα social media εκφράζονται όμορφα πράγματα, αλλά δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την πραγματική επικοινωνία δια ζώσης, μαζί  με ένα φλιτζάνι καφέ… Και ναι, όλοι έχουμε ανάγκη από ένα διαδικτυακό  « Fun club», αλλά το Facebook  δεν μπορεί να αντικαταστήσει το πραγματικό ηλιοβασίλεμα, όταν το βλέπεις αγκαλιά με τον άνθρωπό σου. Δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ομορφιά των ματιών του αγαπημένου ή της αγαπημένης, απέναντί σου (ε…εντάξει υπάρχει και το …skype), δεν μπορεί να αντικαταστήσει τα πραγματικά συναισθήματα όταν εκφράζονται  face to face.

Ας μην τα δαιμονοποιούμε λοιπόν τα social media αλλά ας μην υποκαθιστούμε και με αυτά, την πραγματική ζωή. Αντί για Selfie, ας φροντίζουμε να μας βλέπουν ολοζώντανους εκείνοι που θέλουμε, αντί για like ας επιδιώξουμε περισσότερο την άμεση επαφή και τη ζωντανή συζήτηση. Άλλωστε η ζωή απέχει πολύ από το απλοϊκό δίλημμα « μ’ αρέσει-αδιαφορώ»

 

Υ.Σ. και βέβαια ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω….