Πες λοιπόν ότι η ζωή είναι ένα πιάτο φαγητό. Φροντίζεις να είναι φτιαγμένο από τα καλύτερα υλικά που δεν είναι άλλα από τα στοιχεία του χαρακτήρα σου, όπως σε μεγάλωσαν οι γονείς σου, από τα βιολογικά στοιχεία που κουβαλάς, που προέρχονται επίσης από τους γονείς σου, από τη διαδικασία της κοινωνικοποίησής σου και τις ικανότητες και δεξιότητές σου. Προφανώς βασικά συστατικά του είναι η ευφυία σου, κυρίως όμως η συναισθηματική ευφυία, οι επιθυμίες σου και η αισθητική σου. Ακόμη, για να δοκιμάζεις πλήρως τις γέυσεις της ζωής, να μπορείς να δίνεις από το πιάτο σου και να γεύεσαι και από τα πιάτα των άλλων.
Με όλα αυτά λοιπόν μαγειρεύεις το καλύτερο πιάτο. Βάζεις και τα ανάλογα καρυκεύματα, προσθέτεις μπαχαρικά, άλλος περισσότεροα άλλος λιγότερα και αρχίζεις να το τρως...
Είναι όπως ένα γκουρμέ πιάτο, που όσο νόστιμο είναι, τόσο το απολαμβάνεις, μασώντας σιγά σιγά, και προσπαθώντας να γεμίσεις τους γευστικούς σου κάλυκες με όλων των ειδών τις νοστιμιές που υπάρχουν στο πιάτο.
Όσο τρως, αξιολογείς και τη γεύση και προσθέτεις λίγα υλικά ακόμη για να γίνει ακόμη νοστιμότερο. Έτσι βάζεις τις εμπειρίες σου, τροφοδοτείς το πιάτο με ωραίες εικόνες που μαζεύεις, με όμορφα συναισθήματα και σκέψεις, με αλλαγές στην αναλογία των υλικών. Όσο τρως το πιάτο της ζωής, τόσο πιο έμπειρος της γεύσης γίνεσαι και ανεβαίνουν επίπεδο και οι απαιτήσεις σου. Όμως το βασικό είναι να μην το τρως λαίμαργα. Να μην καταπίνεις τις μπουκιές αμάσητες. Να έχεις υπομονή, να εκτιμάς τις λεπτές αποχρώσεις των γεύσεων, να μοιράζεσαι από το πιάτο σου και να δοκιμάζεις και από άλλα πιάτα, εκτιμώντας τις διαφορετικές γεύσεις. Αν όμως πέσεις με τα μούτρα στο πιάτο της ζωής, απλά δεν το απολαμβάνεις. Κανένα γκουρμέ πιάτο, -γιατί γκουρμέ το θέλεις το πιάτο της ζωής σου, από ακριβά και σπάνια υλικά και καλοψημένο- δεν έχει αξία αν φαγωθεί λαίμαργα.
Όταν έχεις ξεπεράσει το στάδιο της επιβίωσης και αν ζητάς την ποιότητα, τότε δε χρειάζεται λαιμαργία. Χρειάζεσαι καλή διάθεση, προσοχή στη λεπτομέρεια, ανοιχτούς γευστικούς κάλυκες, πολλές δοκιμές, πολλές ώρες στο τραπέζι και κυρίως να έχεις στραμένη την προσοχή σου στη διαδικασία, ώστε να αξιοποιείς την κάθε μικρή ή μεγάλη μπουκιά που σου δίνεται.
Η βουλιμία, έτσι κι αλιώς, είναι παθολογική κατάσταση...
