Και μετά από προσπάθεια, μήνες και μέρες ανελέητης αγωνίας και αγώνα, νιώθεις το καπάκι να τρίζει. Να κάνει το γνωστό θόρυβο που σε ειδοποιεί ότι δεν χρειάζεται άλλο να προσπαθείς. Το γλυκό που ποθείς είναι πια εκεί μπροστά σου να το γευτείς. Ο φόβος που έκρυβες στο σεντούκι της ψυχής σου, που χρόνια σε καταδυνάστευε και φώλιαζε βαθιά μέσα σου και σε ακινητοποιούσε παύει πια να υπάρχει. Έχει αρχίσει την οπισθοχώρηση. Το νιώθεις, λυγίζει, παραπατάει, είναι έτοιμος να καταρρεύσει. Σιγά - σιγά μειώνεται και εξαφανίζεται μπροστά από τα μάτια σου η καταχνιά. Παύεις να νιώθεις αόρατος και μικρός. Αρχίζεις να έχεις δύναμη, να μεγαλώνεις, να ωριμάζεις και να διεκδικείς ότι σου ανήκει. Νιώθεις σα να ξύπνησες από ένα άγριο εφιάλτη.
Το ταξίδι σου μόλις τώρα αρχίζει. Βλέπεις τη ζωή με άλλα μάτια. Σαν να έβαλες νοητά γυαλιά που σου δημιουργούν μέσα σου μια ισορροπία για τους πραγματικούς κινδύνους που έχεις και τις δυνατότητες σου προκειμένου να προχωράς με ασφάλεια και ηρεμία.
Νιώθεις να ξαναγίνεσαι παιδί, να βιάζεσαι, να προλάβεις. Να γευτείς, να μυρίσεις όλα τα λουλούδια που έως τώρα απέφευγες και να δοκιμάσεις από όλα τα φαγητά που αγνοούσες. Να σπάσεις το καβούκι την υποτιθέμενης ασφάλειας που κρυβόσουν και να βγεις μπροστά να καλωσορίσεις τη ζωή που αυτάρεσκα και λάγνα σου κλείνει πονηρά το μάτι .
*Η Δρ. Μαρία Μουδάτσου είναι Κοινωνική Λειτουργός Ειδικευμένη στη Συστημική Θεραπεία (μέλος ΕΛΕΣΥΘ, EFTA) Εργαστηριακός Συνεργάτης ΑΤΕΙ Κρήτης, Διδάκτορας Επιστημών Υγείας Πανεπιστημίου Κρήτης Ηράκλειο Κρήτης. Δέχεται κατόπιν ραντεβού: Τηλ. 6938980463
