Ενώ δεν υπάρχουν σχοινιά γύρω σου,
είσαι εκεί, «δεμένη» με τα βλέμματα, τα νεύματα, τα λόγια, τα χαμόγελα και τα υπονοούμενα.
Είσαι το θύμα πάνω στον ιστό και αυτός η αράχνη…
Είσαι η μαριονέτα στο σκηνικό που έχει αυτός στήσει.
Είσαι ο όμηρος στη ληστεία που αυτός οργάνωσε.
Τα σχοινιά αόρατα, αλλά δυνατά, σε καθηλώνουν, σε υποτάσουν και σε υποβάλλουν σε μία συναισθηματική ομηρία.
Ο «ληστής»… κυρίαρχος του παιχνιδιού, αδιαμφισβήτητος νικητής απολαμβάνει την ομηρία σου.
Παίζει με το μυαλό και την καρδιά σου, για ένα στοίχημα, για ένα καπρίτσιο…
Δεν σε χρειάζεται... μπορεί να σε σκοτώσει ανά πάσα στιγμή ή να σε απελευθερώσει.
Και εσύ εκεί… σαν ακροβάτης πάνω σε σχοινί, μετράς τις αναπνοές σου, καταπίνεις τους φόβους σου, ισορροπείς στην ανασφάλεια και τη σύγχυση!
Θες να δραπετεύσεις και να σωθείς, αλλά κάτι σε κρατάει με τα πόδια καρφωμένα στη γη...
H φωνή βουβή, τα μάτια κλειστά. Μένεις εκεί και περιμένεις με αγωνία,
σωπαίνεις και αφουγκράζεσαι, οξύνεις τις αισθήσεις σου και προσπαθείς να διαβάσεις τα κρυμένα νοήματα,
να αποκωδικοποιήσεις τις άστοχες κινήσεις, να ερμηνεύσεις τα αντιφατικά λόγια,
να προβλέψεις την επόμενη κίνηση, να καταλάβεις με όλη τη δύναμη της ύπαρξής σου!
Ξέρεις ότι αν μείνεις, το σύνδρομο της Στοκχόλμης* ελοχεύει….
Η μόνη διέξοδος είναι η φυγή.. η απόδραση. Ξέρεις ότι η ψεύτικη ελπίδα σε κρατάει στην αιχμαλωσία…
Την ομηρία την επέτρεψες εσύ! Ξέρεις ότι η κίνηση είναι δική σου…
Τα σχοινιά είναι από κλωστή και οι αλυσίδες από χαρτί. Μία μόνο κίνηση χρειάζεται και ξέρεις ότι είναι δική σου!
*Σημείωση: Το σύνδρομο της Στοκχόλμης είναι ένα ψυχολογικό φαινόμενο, σύμφωνα με το οποίο οι όμηροι δημιουργούν συναισθηματικό δέσιμο, εκφράζουν θετικά συναισθήματα, υπερασπίζονται ή ακόμα και ταυτίζονται με τους απαγωγείς τους.
* H Δρ Αργυρούλα Καλαϊτζάκη, είναι επίκουρος καθηγήτρια κλινική ψυχολογίας και Διευθύντρια του Εργαστηρίου Διεπιστημονικής Προσέγγισης για τη Βελτίωση της ποιότητας Ζωής του ΤΕΙ Κρήτης.
