Είδαμε όλοι τις φωτογραφίες της παρέας σας που με ένα μικρό ταχύπλοο, πήγατε και σηκώσατε την Ελληνική σημαία στη βραχονησίδα…Διαβάσαμε και κάποιες δηλώσεις σας, ότι εκεί που πίνατε καφέ και κάνατε χαβαλέ, αποφασίσατε έτσι, για πλάκα; Για τόνωση ηθικού; Από βαρεμάρα; Να μπείτε στο κρις κραφτ και να πάτε να σηκώσετε τη σημαία στο νησάκι. Είχε και εντελώς κάλμα μπουνάτσα και εδώ που τα λέμε σας φώναζε η θάλασσα να κάμετε τη βόλτα σας.
Μάλιστα! Αυτό πιθανό κατά τη γνώμη σας, σημαίνει πατριωτισμός; Αυτό σημαίνει αγαπώ την πατρίδα μου; Δηλώνατε μάλιστα ότι δεν έχετε ψηφίσει και προφανώς δεν σας απασχολεί και πως κυβερνάται αυτή η χώρα, ποια είναι τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των πολιτών.. Αλλά τι λέω; Πολίτης θεωρείσαι όταν συμμετέχεις στη διαδικασία της δημοκρατίας έστω και ψηφίζοντας στις εκλογές…Εσείς όμως θεωρείτε σωστότερο να λέτε ότι δεν ψηφίσατε, γιατί…Γιατί αλήθεια; Γιατί νομίζετε ότι όλα σ αυτή τη χώρα γίνονται αυτόματα; Γιατί μάθατε ότι για όλα μέχρι τώρα φροντίζουν οι γονείς σας; Γιατί θεωρείτε ότι το να αγαπάς την πατρίδα σου είναι κάτι παρόμοιο, όπως όταν εκδηλώνεις αγάπη για την γκόμενά σου; Γιατί για όλα φταίνε πάντα οι άλλοι και τους κρατάς μούτρα;
Άκου λοιπόν…Αγαπώ την πατρίδα μου σημαίνει ότι τη σέβομαι. Σέβομαι τους θεσμούς της. Υπακούω τους νόμους της ακόμη και αν δεν μ αρέσουν. Σέβομαι και προστατεύω τους κατοίκους της. Αναλαμβάνω τις υποχρεώσεις μου απέναντι σ αυτήν και στην κοινωνία της. Συμμετέχω στην επίλυση των προβλημάτων της. Φροντίζω και ενημερώνομαι και καλλιεργούμαι, ώστε να γίνω ακόμη καλύτερος πολίτης, να μπορώ να συνεισφέρω περισσότερα στο κοινό καλό.
Αγαπώ την πατρίδα μου, σημαίνει είμαι πρώτα από όλα υπεύθυνος πολίτης της. Δε σημαίνει ότι τη χρησιμοποιώ αυτήν ή τα σύμβολά της για να το παίξω πατριώτης. Αυτό λέγεται πατριδοκαπηλία και μερικές φορές μπορεί να γίνει και επικίνδυνο για την ίδια μου την πατρίδα.
Δε φταις βέβαια εσύ. Φταίει ο τρόπος που σε μεγαλώσανε τόσο στην οικογένεια όσο και στο σχολείο. Ένας νεοπλουτίστικος, αλαζονικός και εντελώς ατομικιστικός τρόπος. Όπου είχες πάντα δίκιο, όπου σου έκαναν πάντα όλα τα χατίρια, όπου οι γονείς σου σκέφτονταν πριν από σένα την ανάγκη σου και την κάλυπταν, όπου έμαθες ότι δεν υπάρχουν όρια. Έτσι μπέρδεψες την ελευθερία με την ασυδοσία. Την αγάπη για την πατρίδα με το μίσος για τις πατρίδες των άλλων. Ή την αγάπη για την όποια ιδεολογία σου, με μίσος για τις ιδεολογίες των άλλων. Έτσι άλλες φορές τα σπας και τα κάνεις γυαλιά καρφιά χωρίς λόγο, καταστρέφεις και βανδαλίζεις και άλλες φορές δείχνεις με «τσαμπουκά» τα δήθεν πατριωτικά σου αισθήματα. Έμαθες την ιστορία σου στρεβλά, δε σου δίδαξαν λάθη και προβλήματα. Μόνο δόξα και εμπάθεια.
Ελπίζω νεαρέ μου να μη χρειαστεί να πολεμήσεις για την πατρίδα σου, γιατί τότε φοβάμαι πως οι ενέργειές σου θα είναι αντιστρόφως ανάλογες του ντόρου που ήθελες να κάνεις με τη σημαία. Ίσως να μην μπορείς να βάλεις και βύσμα να πολεμήσεις δίπλα στο σπίτι σου όπως έκανες όταν υπηρετούσες τη θητεία σου…
