Μεγάλη Παρασκευή ήταν ...που ξυπνούσαμε χαράματα...Μας περίμεναν στην εκκλησιά την Ευαγγελιστρία....άδεια πανέρια και ένας παλιός επιτάφιος,ντυμένος με άσπρο φθαρμένο καραβόπανο.
Είχαμε αποστολή...ιερή αποστολή.
Της Ζαμπίας Λαζανάκη
Τα πιο μικρά κορίτσια έπαιρναν τα πανέρια και γύριζαν τα σπίτια του χωριού,να φέρουν λουλούδια,μπουκέτα ή ανθισμένα,κομμένα από τις γλάστρες.
Μεγάλη Παρασκευή και έμεναν άδειες οι αυλές από καντιφέδες,ζουμπούλια,κρινάκια ,μαργαρίτες.
Έπρεπε να γίνουν ύφασμα,να ντύσουμε με άνοιξη τον επιτάφιο.
Τα μεγαλύτερα κορίτσια,μοδίστρες διαλεχτές,έραβαν με βελόνα και άσπρη κλώστη μικρά μπουκετάκια πάνω στο καραβόπανο....και η ανοιξιάτικη φορεσιά είχε αρχίσει να ετοιμάζεται...μέσα στους ψιθύρους των κοριτσιών και τους ψαλμούς του Παπά Μανώλη.
Βράδυ Μεγάλης Πέμπτης ήταν...όταν μας ανακοίνωσε οτι αντικατέστησε το φθαρμένο παλιό επιτάφιο με το άσπρο καραβόπανο, με ένα καινούριο,ξύλινα περίτεχνα σκαλισμένο.
"Θα πρέπει να τον στολίσετε σήμερα,με άσπρα και κόκκινα γαρύφαλλα"...
Πάνε τα πανέρια,πάνε οι καντιφέδες,πάνε οι διαλεχτές μοδίστρες,έφυγαν μαζί με το άσπρο καραβόπανο...
Τα τελευταία χρόνια...ο επιτάφιος μας έμοιαζε πολύ με τον προηγούμενο...με τα άσπρα και κόκκινα γαρύφαλλα...
Φέτος όμως κάτι άλλαξε.....
Η Λίτσα ,η Βάλια και η Δήμητρα έκοψαν δεκάδες κρίνους από ενα μυστικό λιβάδι αμαρτύρητο.....που περίμεναν μέρες πολλές,καρτερικά μέσα στο νέρο.
Έκοψαν και κισσούς,πολλούς κισσούς...και η φορεσιά άρχισε πάλι να ράβεται,με κρίνους,αμάραντο,κισσό και γυψολούλουδο....εεεε και λίγα άσπρα γαρύφαλλα για το χατίρι του Παπά Μανώλη..
Μας πήρε το ξημέρωμα της Μεγάλης Παρασκευής....και αν η κούραση των ημέρων δε βαραίνε το σώμα ,η Κατερίνα και η Λίτσα θα γέμιζαν ακόμα τα " κενά" με κισσό...και ο Παπά Μανώλης θα άνοιγε το πρωί την πόρτα της εκκλησίας και θα μας έβρισκε εκεί να μιλάμε ..για το σήμερα που είχε κάτι από χθες!!!
.jpg)
[Φωτογραφία της Ζαμπία Λαζανάκη.]
*Η Ζαμπία Λαζανάκη είναι νηπιαγωγός
